دیوید دوبراینر به عنوان معمار در لندن آموزش دید و پس از آن به مدت 19 سال طراحی معماری را در ایالات متحده آمریکا و کانادا تدریس کرد. از سال 1976 تا 82 او در نپال به کار معماری مشغول شد. کار او در آنجا شامل پردیس های آموزشی مسکونی، خانه های خصوصی و برنامه های آزمایشی خورشیدی برای یونیسف بود. در سال 1996 او برنده مسابقه بین المللی طراحی خانه زیست اقلیمی در تنریف، جزایر قناری شد. ساخت و ساز در سال 2009 به همراه 24 طرح آزمایشی دیگر به پایان رسید. دوبراینر در سال 2006 کتاب «انتهای خیابان: رشد پایدار در محدوده طبیعی» را نوشت. شماره 100 «فلسفه اکنون» شامل نمایشنامه تاریخی «آگاهی» اوست.