2001ean Brasilgo Porto Alegreko lehen Munduko Gizarte Foroa egin zenean, Suitzako Davoseko Munduko Ekonomia Foroaren kontrapuntua izan zen. Davos Ehuneko Baten mundua zen. Porto Alegre gainontzekoen mundua zen. Gaur egun Katmandu, Munduko Hamaseigarren Foro Sozialaren gunea, gainontzekoen mundua da.
Munduko Foro Sozialak kapitalismo globalaren eta bere hondamendien aurrean dugun erresistentzia helarazi nahi zuen. Justizia sozialaren eta bakearen alde borrokan ari diren pertsona eta sare guztien elkartasunaren baieztapena ere izan nahi zuen. Etorkizuna planifikatzeko elkartzeko aukera ere izan zen, non, FSM leloak zioen bezala, beste mundu bat posible den etorkizuna.
Frantziako Iraultzarekin uztartutako bizitzei buruzko eleberrian, Charles Dickens eleberrigileak garairik onena eta garairik txarrena zela esan zuen.
Egun hauek dira garairik okerrenak, zalantzarik gabe. Hondamendi klimatikoak planeta mehatxatzen du. Neoliberalismoak porrot izugarria izan du, baina ideologia eta politika gisa are errotuago jarraitzen du. Faxismoaren gorakadaren lekuko ari gara mundu osoan; hain zuzen ere, Nepaletik hegoaldean, faxismoak burua itsusia altxatzen ikusi dugu Indian. Bi genozidio ikusten ari gara. Bat Myanmarren gertatzen ari da, non elite militarrak botereari etsipenez eusten dion oposizio guztiak bereizi gabe hilz, zeregin hori ezinezkoa baita erresistentziak herrialdearen %60 kontrolatzen duelako. Genozidio handiena Gazan gertatzen ari da, non dagoeneko israeldarrek 29,000 palestinar inguru hil baitituzte, horietatik %70 emakumeak eta haurrak dira. Orain Rafah hirian sartzeko prest daude, sarraski gehiago, atsekabe gehiago aginduz.
Israelek Gazaren inbasiotik ez dut lo onik egin. Izan ere, ezin da zoriontasun pertsonaleko une bat gozatu munduan sarraski izugarria gertatzen ari den bitartean. Besteen sufrimenduekin enpatizatzeko gaitasun hori da giza elkartasunaren oinarria. Gure gizatasun komunetik dator.
Gure buruari galdetzen diogu, zergatik dago Israel hain konprometitua palestinarrak herri gisa erabat suntsitzeko? Galdetzen dugu, zergatik daude hain konprometituta Estatu Batuak genozidioa ahalbidetzeko armak eta munizioak hornitzeko? Galdetzen dugu, zergatik Europak, garai batean Hegoalde globalean esan zigun zibilizazioaren gailurra zela, barbarismoaren alde egiten du?
Bai, hau da garairik txarrena. Baina garairik onena al da? Hori gutako bakoitzaren araberakoa da. Prest gaude garaiko erronka handiei aurre egiteko?
Prest al gaude ahalegin guztiak egiteko planeta kapitalismo globalak sortu duen klima-hondamenditik salbatzeko?
Neoliberalismoa errotik kentzeko eta desegiteko borroka politiko eta ideologikoa egiten jarraituko dugu?
Prest al gaude gure gorputzak faxismoaren aurrerapenaren aurka jartzeko?
Dena emango al diogu Gazan eta beste leku batzuetan genozidioa geldiarazteko borrokari?
Utzidazu aipamenarekin amaitzen elkarrizketa bat Usamah Hamdan Libanoko Hamaseko ordezkariarekin egin nuen 2004an Beiruten egin nuena. Galdetu nion ea ez ote zuen beldurrik bere bizitzagatik erakundeko goi mailako buruzagi bat izanda. Hona hemen bere erantzuna:
Bitan nago [hilketa] zerrendak, bat sei izenekin eta beste bat 12 izenekin. Baina nire bizitza normaltasunez bizi dut. Nire seme-alabekin gosaltzen dut, beti saiatzen naiz hau egiten, momentu honetan beraiekin hitz egin eta beraien egunaz eta planez galdetu ahal izango diet. Nire lagunak bisitatzen ditut eta nire lagunak bisitatzen nau. Duela gutxi nire seme-alabekin irten nintzen itsasora igeri egitera. Behin bakarrik hiltzen zara, eta minbiziagatik, auto istripu batean edo hilketagatik izan daiteke. Aukera hauek ikusita, nahiago dut hilketa.
Hamdanen erantzunean islatzen den izpiritua da, nire ustez, palestinarrek, genozidioaren aurrean ere, azkenean garaipena lortzeko arrazoia. Espiritu horretatik indarrak bildu ditzagun. Palestinak behar gaitu. Baina Palestina ere behar dugu. Eta eskerrak eman diezaiogun Palestinari bidea egiteagatik, munduari bidea argitzeagatik.
ZNetwork irakurleen eskuzabaltasunaren bidez soilik finantzatzen da.
Dohaintzan