Iturria: The Independent
Britainia Handia gero eta antzekoagoa da Ipar Irlandan. Honek erosotasuna izan behar du Arlene Foster eta DUP Boris Johnsonek Irlandako mugan egindako traizioa deitoratzen baitute.
Ipar Irlandako politikan beti izan dira nagusi katoliko/irlandar nazionalista eta komunitate protestante/unionisten agenda lehian. Praktikan, bai DUP eta bai Sinn Fein alderdi nazionalistak dira, nahiz eta lehenak ez duen britainiar identitatearen Union Jack-en bertsioa "nazionalista" gisa ikusten.
Baina Ipar Irlandatik oso berotuta dagoen leku gisa ikasi beharreko ikasgaiak daude nazionalismo ordena da. Datozen hauteskunde orokorretan, Britainia Handiko historian lehen aldiz, alderdi nazionalistak dira Erresuma Batuan oro har garbiketa bat egiteko aukera handiak dituztenak. Boris Johnsonen Alderdi Kontserbadorea EBtik irtetean autodeterminazioa bilatzea duen politika nagusia alderdi abertzale ingeles batean bihurtu da. Baliteke SNPk Eskoziako parlamentuko eserleku ia guztiak irabaztea. Galesen, hautesleen %41ak dio Galesko independentziaren aldeko apustua egingo lukeela EBn.
Ez da autodeterminazioa bilatzea inola ere okerra denik: giza sena naturala da norberaren etorkizunaren onerako edo txarrerako kontrola bilatzea. Remainers-ek bere buruari kalte handia egin diote ingeles nazionalismoa nolabait legez kanpokotzat ikusita, arrazismoak eta inperialismoak kutsatuta dagoelako eta, beraz, nazionalismo kurdu edo vietnamdar baino justifikagarria ez delako. Liberalek eta ezkertiarrek sarritan ikusten dute ingeles nazionalismoa benetako gaitz ekonomiko eta sozialetatik desbideratze gisa, Kiplingen munduaren nostalgiak bultzatuta. Hala izan daiteke ala ez, baina mugimendu abertzaleen historiak erakusten du norberaren arriskuan jaramonik egiten direla eta inoiz ez da nahikoa zerumugan etortzen diren gauza onen promesa abertzaleen faltsutasuna frogatzea.
Erresuma Batuak EBtik kanpo ekonomikoki okerragoa izango dela erakusten duten intelektualki konbentzitzen duten ikerketen porrotaren aurrean txundituta daude gainerakoak, Leave-ren aldekoengan eragina izateko. Baliteke Leave-ren laguntzarik indartsuena leku batzuetan dagoelako, Galeseko haran desindustrializatuetatik hasi eta ingeleseko kostaldeko herri hondatuetaraino, jendeak inoiz ikusi ez zuen EBko kide izateak mesede handirik egiten ziela.
Remainers gutxiago harrituko lirateke mugimendu nazionalistek independentzia nazionala lortu ostean guztion arazoak konponduko direla agintzen dutela kontuan izan balute. Jendea heroikoki borrokatu eta hil da amets hauengatik Aljeriatik Zimbabwera eta Bagdadera Manilara, soilik elite ustela boterera igotzeko eta berau aberasteko ustiatzeko aukera eman diotela.
Irakaspen latz hau inoiz ikasten ez den arrazoi bat zera da: buruzagi nazionalistek beti esaten dutela euren nazioa besteengandik ezberdina dela edo izan behar duela. Bedeinkatu gabeko beste herrialde batzuetan porrotak eta traizioak ez dute interesik edo garrantzirik. Salbuespenismo nazionalaren sinesmena bereziki indartsua da Ingalaterran, azken bi mendeotako historia arrakastatsuagatik: ez da mundu gerrarik galdu, ez atzerriko okupaziorik, ez gerra zibilik edo iraultzarik. Ingalaterrako askorentzat, batez ere belaunaldi zaharragoen eta hezkuntza gutxiago duten belaunaldien artean, hau da gauzen ordena naturala.
Beren promesak bete ez izanak gutxitan iraultzen ditu buruzagi abertzaleak, errua gutxiengoei, hedabideei eta atzerriko estatuei leporatzen dietelako. Hori iraganean Zimbabweko Robert Mugaberekin gertatu zen eta gaur egun Turkiako Recep Tayyip Erdoganekin. Nazio komunitatearen ustezko mehatxuak kritikak isilarazten ez dituenean, espetxeratu edo haien komunikabideak hartu ditzakete.
Brexit-aren aldekoek mespretxu egiten dute adibide latz hauetako edozein beraiei edo herrialdeari aplika dakiekeen ideia, beren mantraren zati bat Britainia Handia beste herrialdeekiko ezberdina dela, hau da, goi-mailakoa dela. Baina, nazionalismo populista autoritarioa zapore ezberdinekoa bada ere, boterea bilatzeko eta erabiltzeko moduak, dela AEBetan, Hungarian, Polonian, Turkian, Indian edo Brasilen, parekotasun handiak ditu. Brexit proiektuaren paradoxa da, britainiarrak britainiaragoak egin nahi izateak gutxiago egin dituela beste herrialdeetako estereotipoen antzeko nazionalismo ingeles bat garatuz.
Remainers zein Leavers-ek askotan errotuta daukate halako gehiegikeria abertzaleak โhemen ezin direla gertatuโ. Baina Ipar Irlandan, lehen โJohn Bull's slum politikoaโ deitzen zen tokian, horrelakoak gertatu dira dagoeneko azken 10 urteotan. Baliteke gobernua disfuntzionala eta autozerbitzua izan zitekeela, baina DUP-ek protestante/unionistak elkartasun komunitarioa baliatu zuen bere porrotak barkatzeko.
Hau nola gertatu zen Sam McBridek argitaratu berri duen xehetasun liluragarriz azaltzen da Burned: "Cash-for-Ash" eskandaluaren eta Ipar Irlandako elite berri sekretuaren barruko istorioa. Gogoan izan DUP, elite honen ibilgailu politiko nagusia, 2017tik aurrera kontserbadoreak agintean mantendu zituen alderdia izan zela eta DUPen erkidego propioak oraindik bozkatzen duela bere historia kaxkarra izan arren.
Stormont-en boterea partekatzeko gobernua suntsitu behar zuen eskandalua energia berdearen Berriztatzeko Bero Ekimena (RHI) gisa saldu zenarekin hasi zen. 2012an aurkeztu zuen egungo DUPeko buruzagi Arlene Foster, orduan Ipar Irlandako enpresa ministroak. Asmo ona zen enpresek garai bateko petrolio- eta gas-berogailuetatik galdaretara pasatzea, egur-pellet birziklatuak eta ingurumena errespetatzen dutenak erabiliz. Baina Westminster-ek onartutako Stormont-ek legediaren bertsioak misterioz galdu zuen kostuen kontrolari buruzko atala. Ondorioz, Ipar Irlandako gobernuak 1.60 ยฃ ordaintzen ari zen eskeman parte hartzen zutenek erretzen zuten erregai bakoitzeko ยฃ 1 bakoitzeko, eta azkenean 1.2 milioi ยฃ kosta daiteke.
Galdara bat erosi zuen edonork automatikoki irabaz zezakeen dirua. Hotelek leiho guztiak ireki zituzten eta berogailua guztiz piztu zuten "diruaren truke errautsa" ekoizteko. Nekazariek ukuilu hutsak eta behi-estalkiak berotzen zituzten eta eskemarekin aleak hazten edo bizidunen hazkuntzan baino diru gehiago irabazi zuten.
Laster antzeman zen eskemaren gehiegikeria, baina lau urte igaro ziren geldiarazi arte. Ordurako Arlene Foster Ipar Irlandako lehen ministro bihurtu zen, ikerketetan alde egiteari uko egin zion, eta Sinn Feinek 2017an eroritako boterea partekatzeko gobernutik ateratzera eraman zuen.
Ipar Irlandako gertaerak normalean Erresuma Batuko gainerako herrialdeetan deskontatu ohi dira toxikoak baina atipikoak direlako. DUPen nazionalismo hiper-britainiarra 1914 aurreko Britainia Handiaren atzerakada bitxia iruditu zen, segurtasunez baztertu zitekeena, baina azken bi urteetan Downing Street-etik sartu eta atera zen eta ERGren laudorioak irabazi zituen britainiar zaharrei leial izateagatik. balioak. Iraganeko nazionalismo populista elite ustelek irudikatu dute interes nazionala edo komunala beren arpilatze-espedizioak aitzakatzeko. Britainia Handia berpizkundeko nazionalismoaren garaian sartzen den heinean, Ipar Irlanda etorriko denaren erakusle gaiztoa da.
ZNetwork irakurleen eskuzabaltasunaren bidez soilik finantzatzen da.
Dohaintzan