Beteranoen Eguna Armistizio Eguna deitzen zen, izan ere, 11ko azaroaren 1918n, goizeko 11etan, hamaikagarren hilabeteko hamaikagarren egunean, lehen Mundu Gerra amaitu zen.
Gerra horri buruzko gauza batzuk gogoratzea ondo legoke, herrialde hau beste gerra bati ekiterakoan baitago. Lehenik eta behin, ez dituzula gerrak "irabazten". Lehen Mundu Gerra โirabaziโ genuen, baina beste mundu gerra baten hazia erein genuen. Gerra konponketa azkarra da, cracka bezala. Poz-pozik - irabazi dugu! โ eta laster berriro eroriko zara, eta beste konponketa bat behar duzu, beste gerra bat.
Lehen Mundu Gerran Alemaniako Kaiser gaiztoaren irudi gisa aurkeztu zen, munduarentzat mehatxu bat, gure segurtasunerako ezabatu behar dena. Egia esan, txarra zen, baina guretzat zuen arriskua izugarri handitu zen, Sadam Husseinekin bezala. Beraz, aliatuek Alemania garaitu, Kaisertik libratu eta hamar milioi gizon hil ziren gudu-zelaietan.
Saddam Hussein ken dezakegu. Irak bosgarren mailako potentzia militar bat da, ez du Aire Indarrik hitz egiteko, bere armada duela hamar urte zenaren aztarna bat, herrialdea oraindik hondatuta dago, bere azpiegiturak bi gerrek suntsituta, bere jendea hamar urteko zigorren ondorioz ahulduta. jendeari janaria eta ospitaleei sendagaiak kenduz, eta ehunka milaka hildako eraginez. Eta AEBek bere Aire Indar garaiezinarekin irabaziko dute.
Horren harira, hamarnaka milaka irakiar hilko dira, horietako asko zibil errugabeak, beste batzuk Irakeko armadako behartsuak eta miserableak. Sadam Husseinen biktimak hilko ditugu. . Teknologia handiko armak eta nagusitasun militar izugarria direla eta, Amerikarrek soldadu gutxi galduko dituzte. Baina arima galduko du.
I. Mundu Gerra, jendaurrean demokraziaren, askatasunaren aldeko gerra gisa aurkeztua, hain zuzen ere potentzia inperialek (Frantzia, Ingalaterra, Errusia) arerio inperial baten aurka, Alemania, egindako gerra izan zen. Ez herri kolonialen askatasuna ekarri zuen, baizik eta Ekialde Hurbilean, Afrikan, Ekialdeko Europan menderatu zuten aldaketara.
Orain, Irakeko gerra "suntsipen masiboko armen" mehatxuarekin amaitzeko gurutzada moral gisa aurkezten da, horren froga ez dago argi. Saddam horiek erabili eta suntsipena gonbidatuko lukeela suposatzeak (munduko suntsipen masiboko arma gehienak Estatu Batuek dauzkatelako) ez du zentzurik.
Lehen Mundu Gerran bezala, motibo inperialak daude lanean, eta Sadamen porrotak Irakeko petrolio erreserba preziatuak kontrolatzen dituen aldaketa ekarriko du. Errusia, Frantzia eta Ingalaterrarekin akordioak moztuko dira harrapakina banatzeko. Elkarrizketak oraintxe ari dira.
Lehen Mundu Gerra amerikar publikoari saldu zioten "bi gerrak amaitzeko gerra" gisa. Baina hogeita bat urte geroago Bigarren Mundu Gerra etorri zen, eta bertan berrogeita hamar milioi pertsona hil ziren. Nazio Batuen Erakundea sortu zen, bere Gutunak dioen bezala, "gure bizitzan bi aldiz gizadiari kontatu gabeko tristura ekarri dion gerraren gaitzarekin amaitzeko".
Baina ez, gerraz gerra izan da Estatu Batuentzat: Korea, Vietnam, Grenada, Panama, Irak, Jugoslavia. Guztia arrazoi on batengatik gerran egon ginela aldarrikapenekin batera, denak giza bizitza galtzea eragin zuen, guztiak gobernuaren gerrarako arrazoiak onartzea eskatzen zuten, gehienak gezurrak izan zirelarik. Vietnametik ikasi beharko genuke benetako abertzaletasunak ez duela esan nahi gerrara joatea gobernuak esaten dizulako. Washingtongo memorialean dauden 58,000 izen horiek argi utzi beharko lukete.
Bigarren Mundu Gerrako beterano gisa, gure gerren historiaren ikasle gisa eta beste gerra bat gogoan hartuta, zenbait gauza gogoan edukitzea proposatzen dut. Lehenik eta behin, oso eszeptiko izan behar dugula gobernuko funtzionarioek gerrara joateko arrazoiei buruz esaten digutenarekin. Bigarrenik, gerrari buruz ziur dagoena da errugabe asko hilko direla, ume asko barne, eta gerrari buruz ez dena ziurra da hortik ezer on aterako dela.
Azkenik, gerrara joaten zarenean, beste herrialde bateko pertsonen bizitzak ez duela zure herrikideen bizitza bezain baliotsua suposatzen duzula. Benetan sinesten badugu, gure printzipio moral oinarrizkoenak eskatzen dugun bezala, beste herrialdeetako haurrek gure seme-alabek bezainbeste bizitzeko eskubide dutela, orduan uko egin behar diogu gerrarako deiari. Bada garaia, eskaera publikoaren arabera, oihu orokorraren bidez, "gerra gaitzarekin" amaitzeko.
Beteranoen Egunerako egin dezakegun gauzarik onena konpromisoa hartzea da: "Ez da gerrako beterano gehiago".