Jessica Azulayk eta biok erantzun nahiko handia jaso genuen gurean azken saiakera, gehienbat progresistak eta erradikalek hurrengo urteetan aldea egiteko egin behar zutenaren aurkezpen estrategikoa izan zen, errealitateari aurre egiteko dosi handi batekin hasita. Gutako batek behintzat erantzun zien ia idazten zuten guztiei, askotan luze, eta hemen truke bat edo bi partekatzea pentsatu nuen, denbora hori guztia idazten eman nuen eta.
Idatzi ziguten ia guztiak positiboak ziren neurri handi batean. Gehienek puntu batean edo bitan desberdintzen zuten (pentsatzen ari zirela erakusten zuten โ beti gainditzen dute "% 100ean ados nago gutunak, nahiz eta horiek ez ditudan baztertzen. Gorroto mezurik ez orain arte, aldaketa polita da. Hurrengo zatia da nire erantzuna". orain arte jaso dugun gutunik kritikoenera...
Kaixo ****. Eskerrik asko gure piezari erantzuteko denbora hartzeagatik. Beti estimatzen dugu kritika arduratsua.
> 'Errealitatera esnatzea' artikuluan idatzi duzunak ekarri behar du
> irribarre bat Karl Roveren aurpegira.
Egia esan, Kerryren ahalegin guztia imajinatzen dut - ezkerretik ere - John McCain eta Colin Powell-en utzitako ia guztien porrot erabakigarri baten ondoren, kolpe bakarrean, ziurrenik Roveri ahal duzun beste ezer baino irribarre handiagoa ekarri zion. imajinatu. Apustu egingo nuke ia Ezker osoa John Kerry bezalako liberal zentrista baten borondateari baldintzarik gabe errenditzen ikustean, eskakizunik ere egin gabe.
> Zergatik daude beti hain pozik errepublikanoak
> ikusi Ralph Nader korrika? Erantzuna erraza da: aurkari banatua da
> beti askoz ahulagoa eta garaitzeko errazagoa.
Egia esan, pozik daude hirugarrenak herrialde honetan indar bideragarria ez delako. Ralph Nader edo antzeko hautagai batek atzean hautesleen 1/3 izango balu, apustu egin dezakezu errepublikanoak oso haserretuko liratekeela hautagai hori aurkezten ari zela. Gure beste etsaiek ere bai: demokratak.
Zergatik uste duzu demokratak hain haserre daudela Nader aurkezten denean? Erantzuna sinplea da: inork-daki-zerren alde egiten duten zentrista-ezer-ezer askoren itxura ematen du, eta une horretan aukera bakarra da hauteskunde-bideragarritasuna eta errepublikanoa ez izatea aldez aurretik ezarritako aldarrikapena - lehena. jadanik ez dutena, bide batez, eta azken hau, neurri handi batean, izenez soilik daukate.
> 1. Demokratak benetan baztertu behar badira- zergatik zaude itxuraz
> hain haserre?- azken finean Bush garaitu zezaketen bakarrak ziren eta
> lagunak gustatu ala ez. Zure argudioa egia bada, zergatik bozkatu behar dugu
> batere?
Haserre gaude Ezker osoak burua hondarrean sartu eta atzamarrak gurutzatu eta demokratak gure ibilgailua izan zitekeela espero zuelako errepublikazaleen aurka. Geure burua barne. Baina jakin genuen gure laguntzarekin eta lor zezaketen mobilizazio indartsuenarekin ere, galdu egin zutela. Haserre gaude, zuek bezala, 2004ko makina demokratikoa kontserbadoreei garaitu zitzakeen gauza bakarra zela uste genuelako, eta ezin izan zuelako egin.
Ziurta dezagun 2008an babeskopia bat dugula, 2004a errepikatu ez dezagun. Oraingoan argudio bat zegoen. Baina hurrengoan ez dugu ezer galtzeko bideak aldatuz, bide demokratikoa galtzaile ziurtatua baita.
> 2. Ez al zara aliantza estrategikoaren nozioa baztertzen?
> hots, demokrata botoa ematera 'kondescendeu' zuten 56 milioi lagunekin.
> Ez al zarete haien ikuspuntua baztertzen, ez al dira pixka bat
> ezkerreko erdigunetik eta, hain zuzen, hauteskunde garaian datorren jendea
> aliantza estrategikoak egin beharko lituzke.
Kerryren alde bozkatu zuten 56 milioi pertsonei benetan gustatzen zaiela uste baduzu, baliteke berriro pentsatu nahi izatea. Haiengana jotzen dugu, ez baztertzen. Horietako asko ez dira batere demokratak, eta hautesleen izena emateko formularioan lauki hori markatu zutenetako askok aukera hoberik ez zutelako egin zuten.
Ez dugu demokratak baztertzeko asmorik, Alderdi Demokratikoa baizik. Ezberdintasun mundu bat dago. "Demokrata" etiketa duten pertsonak "saldu" esan nahi duela konturatu eta bertan behera uztea nahi dugu.
> Bai demokratak agortu dira eta imitazio zurbilaren aldeko apustua egin dute
> Errepublikanoen posizioa eta martxan jarri "Gu behintzat ez gara errepublikanoak"
> argumentua. Hau izan da Bigarren Mundu Gerra osteko demokraten istorio tragikoa
> administrazioak. Baina pentsatzen baduzu, hau benetan seinale da
> erabateko ahultasuna- Errepublikanoek beldurtuta dute korrika. Hau da
> funtsean herri oinarririk ez dutelako eta elikatzeko behartuta daudelako
> Errepublikanoa nahiago duen Amerika korporatiboko hondakinak
> administrazioak hala ere.
Ezingo nuke ados gehiago horrekin. Ez dut ikusten nola indartzen duen zure argudioa inondik ere.
> Aitortu behar dugu erakundeak beren zatien batura direla
> pentsatu kanpoan: sartu politika nagusiarekin eta eraldatu
> Erdiarekin zuzenean hitz egiteko gaitasun lehenetsia duen erakundea
> Amerika. Alegia, bizkarrezurra pixka bat jarri, bestela bada
> hurrengoan galtzen ez dezagun hainbeste kexarik entzun.
Nola sartu bizkarrezurra barrutik? Deanek eta bere jarraitzaileek ezin izan zuten egin, eta uste dut izan zutela imajina daitekeen aukerarik onena.
Agian egiteko modua abandonatzea mehatxatzea da. John Kerry baino aurrerakoiagoa den alderdiaren hirugarrenaren (edo erdiaren edo dena delakoaren) botoak nahi badituzu, hobe zenuke posizio aurrerakoien zerrenda hau zure plataformara txertatzea, eta hobe duzu eskuin muturreraino ez joatea. "balio moralen arazoak" hala ere lortuko ez dituzun botoak lortzeko. Orduan, gure laguntza lor dezakezu. Baina ez errepublikanoak imitatuz eta gu abandonatuz.
Arazoa da, gu abandonatzea erabakiko dutela (hau da posizio lehenetsia, bide batez), gugana jotzea erabaki baino askoz lehenago. John Kerryk 6 hilabete eman berri zituen hautesle aldakor gisa identifikatutako biztanleriaren % 6ko inkestak erakartzen, Bushen zein jarrera har zezakeen asmatzen saiatuz, haiek bere bidea har dezaten. Hautesle horien gehiengo ikaragarria beharko luke, antza denez, hauteskundeak irabazteko. Horren ordez, botoa ematen ez duen biztanleriaren %45etik gora jo zezakeen, eta horren zati txiki batek garaipena eman zezakeen. Baina demokratek ez dute inoiz norabide horretara begiratzen, eta ez dago inoiz egingo duten zantzurik. Deanek egin zuenean, tu egin zioten.
> Pentsa ezazu zer egin dezakeen herri mugimendu batek alderdi politiko baten alde-
> Errepublikarren aldeko boto ebanjelikoa adibidez. Ondorioz Bush
> administrazioa dagokie orain. Gizarte mugimenduak lortuko balu
> Demokraten atzean, orduan ez dago antzeko fenomeno bat zergatik
> ezin izan da gertatu.
Jeff, ez zinen begiratu behar azken urtean. Ia Ezker osoa *zegoen* demokraten atzean. Eta zertaz arduratuko zen Kerryk kargua irabazi izan balu? Ezer ez. Guk ez geniolako eskaririk egin, eta baldintzarik gabeko laguntza eskaini genion.
Baina gure ahalegin guztiekin ere, Kerryk porrot egin zuen. Beraz, benetan, txoroa da gu irabazteaz hitz egitea, eta seguruenik isildu beharko nuke. Oraingoan izan gintuen eta oraindik aurpegi-apurtuta geratu zen. Berrantolatzeko eta beste norabide batera joateko garaia da. 2004ko akatsak errepikatzea denbora, diru, moral eta energia galtzea izugarria da. Azken urtea Kerryrako antolakuntza sukarrez eman zutenek, atzera begira, denbora hori hondartzan igaro zezakeen. Ez zen azpiegitura alternatiborik eraiki. Inkestetako mobilizazioak ere porrot egin zuen, batez ere gazteen artean, ziurrenik ideal gehiegi geratzen zitzaizkiela erabakita hiru hilabete geroago saltzeko prestatzen ari zen norbaitentzat.
> Demokratak gerraren aurkako 5-10 milioi hautesleengan oinarritzen badira (hau berria da
> fenomenoa benetan) hauteskundeak irabazteko bi aldiz pentsatuko dute
> gerra inperialak ezta?
Bigarren Mundu Gerra osteko garaian, demoek beti pentsatu izan dute birritan inperio gerrari buruz. Eta bigarren pentsatuta, normalean hala ere joaten dira. Arazoa da Kerry ez zela gerraren aurkako hautesleengan fidatu - mespretxatu gintuen:
- Bushen politikak aurrera eraman nahi zituela esanez Irak, Afganistan eta Israel/Palestinan;
- orgasmikoki aldarrikatuz terroristak ehizatu eta hilko dituela edonon dauden tokian, mundua gure mendebalde basati pertsonala balitz bezala;
- guri eta munduari esanez ez ziola inoiz NBEri beto-ahalmena emango AEBetako interbentzionismoaren eta inbasioen gainean (legez du bere aurrekoek sinatutako dokumentuen arabera);
- presidenteek gerra inperialak erabakitzeko txeke hutsaren baimena merezi zutela uste zuela azpimarratuz, gezurretan ari direnean ere hura lortzeko;
- inbasioan edo esku-hartzean aritzeko bere irizpideak inoiz definituz!
Eta ez nago prest nire bizitzako hurrengo 4 urteak alferrik galtzeko elite demokratak (Dekanoaren kanpainari primarioak kendu zizkionak, ziurrenik hurrengoan espero dezakegun bezain ona izan zen), nolabait huts egingo duelakoan. hurrengo primarioak Alderdi Demokrataren ยซoinarri berritikยป lapurtu. Alderdi Eliteek frogatu zuten Dean bezalako benetako liberal bati beldur handiagoa diotela (oraindik patetikoa dena) Bush bezalako benetako neokon bati baino. Eta uste baduzu 200 urte baino gehiago eman zituztela Alderdiaren kontroleko posizioa lantzen, herritik kenduta ikusteko, oker zarela beldur naiz.
Nahi nuke zu ez izatea.
Baina benetako lana dago egiteko, oso arrisku larrian gaudelako erregimen kontserbadore baten pean (gehiengoen aldeko hauteskundeen laguntzarekin eta gehiengoekin Kongresuan eta Auzitegi Gortean) hurrengo 8 urte baino gehiagotan sufritzeko. Hori leku asko da haientzat gure gizartea gutxitzeko, 4. urtean behin jendea antolatzeko (alferrik) euren izenean jarduteko saiatzen garen bitartean.
> Interesatuko litzaidake zure erantzuna entzutea.
Asko estimatzen dut azaltzeko aukera. Pozik entzungo nuke goikoari emandako erantzuna.
Elkartasun zintzoan,
Brian Dominick
ZNetwork irakurleen eskuzabaltasunaren bidez soilik finantzatzen da.
Dohaintzan