Από τότε που έφτασα στη Βενεζουέλα πριν από λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα, ο Hugo Chavez Frias ήταν ένας πολυάσχολος άνθρωπος. Το πρώτο μου βράδυ στην πρωτεύουσα, το Καράκας, απευθυνόταν σε χιλιάδες νέους σε ένα αθλητικό στάδιο και πυγμαχία με ολυμπιονίκες που επέστρεψαν πρόσφατα. Την επόμενη μέρα, μίλησε σε συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών της κυβέρνησης στην πολιτεία Μέριντα. Από εκεί, πήγε στην Ταχύρα, σε παρόμοια μαζικά πλήθη που φουσκώνουν στους δρόμους. Το βράδυ της Παρασκευής, έκανε μια αιφνιδιαστική επίσκεψη σε ένα φεστιβάλ στην Plaza de los Museos, στο Καράκας, όπου οι νέοι γιόρταζαν την εκτόξευση του δεύτερου δορυφόρου της Βενεζουέλας, ονόματι «Miranda», που κατασκευάστηκε στην Κίνα από επιστήμονες και από τις δύο χώρες.
Αναρωτηθείτε το εξής: υπάρχει ένας μόνο πολιτικός ηγέτης στην Ευρώπη που θα εμφανιζόταν, χωρίς προειδοποίηση και με λίγη ασφάλεια γύρω του, σε ένα φεστιβάλ νέων και περιτριγυριζόταν αμέσως από παθιασμένους υποστηρικτές; Καθώς έκανε το δρόμο του μέσα στο πλήθος, ακούστηκαν φωνές «Αχ, αχ, ο Τσάβες δεν σε βα!(Ο Τσάβες δεν πάει). Την επόμενη μέρα, αυτό το άσμα συνεχίστηκε στην πόλη Zulia, όπου δεκάδες χιλιάδες συγκεντρώθηκαν για άλλη μια φορά. Σύμφωνα με α αναφέρουν στους ΒρετανούςΠαρατηρητής εφημερίδα της Κυριακής, ο Τσάβες είναι «στραγγισμένος και φουσκωμένος από τη θεραπεία του καρκίνου» και «μερικές φορές δυσκολεύεται να περπατήσει». Πρέπει να αναρωτηθείτε αν ο Ρόρι Κάρολ, ο συντάκτης της έκθεσης, μιλά στην πραγματικότητα για το ίδιο άτομο. Πράγματι, πρέπει να αναρωτηθείτε αν ζει στον ίδιο πλανήτη.
Ο Τσάβες δεν φαινόταν να δυσκολεύεται να περπατήσει στη σκηνή στη Ζούλια, με μια ηλεκτρική κιθάρα να κρέμεται στο στομάχι του και να προσποιείται ότι συμμετέχει στο συγκρότημα που έπαιζε. Κατάλληλα, η ομιλία του ξεκίνησε με ένα αυθόρμητο τραγούδι με το πλήθος, προτού προχωρήσει στον ισχυρισμό ότι «η Βενεζουέλα σήμερα είναι ανεξάρτητη και ελεύθερη και δεν είμαστε αποικία κανενός!».
Από τη σύμφωνη στη συμμετοχική δημοκρατία
Υπάρχουν κατηγορίες ότι ο Τσάβες έχει χτίσει μια λατρεία προσωπικότητας στη Βενεζουέλα και είναι αναμφισβήτητο ότι είναι ένας χαρακτήρας που είναι δύσκολο να αποφευχθεί. Σε προεκλογικές εκστρατείες είναι ιδιαίτερα στο στοιχείο του. Εξάλλου, ο Τσάβες κέρδισε τις περισσότερες δημοκρατικές εκλογές από κάθε άλλον πρόεδρο τα τελευταία χρόνια. Από τότε που ανέλαβε για πρώτη φορά την εξουσία, αφού κέρδισε το 56 τοις εκατό των ψήφων το 1998, η πολιτική κουλτούρα της χώρας έχει αλλάξει. Εκατομμύρια φτωχοί Βενεζουελάνοι, αποκλεισμένοι από το πολιτικό σύστημα κατά τις προηγούμενες δεκαετίες της «συμφωνημένης δημοκρατίας» στην οποία τα δύο κυρίαρχα κόμματα μοιράζονταν την εξουσία, ψήφισαν για πρώτη φορά. Τον επόμενο χρόνο, ο Τσάβες κέρδισε ένα δημοψήφισμα για τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος για τη χώρα και το κοινό υπέβαλε προτάσεις για το τι θα περιείχε. Το μπολιβαριανό Σύνταγμα σε μέγεθος τσέπης κρατιέται συχνά από τον Τσάβες κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων και συγκεντρώσεων και εξακολουθεί να πωλείται στις γωνιές των δρόμων σήμερα. Μετά την ψήφιση του Συντάγματος, και πάλι με δημοκρατικές εκλογές, ο Πρόεδρος επανεξελέγη για δεύτερη φορά μέσα σε πολλά χρόνια, αυτή τη φορά με 59 τοις εκατό των ψήφων. Το 2006, ο Τσάβες επανεξελέγη με ποσοστό 62%.
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους, όπως και τα διαπιστευτήρια της δημοκρατικής διαδικασίας της Βενεζουέλας. Σίγουρα, λοιπόν, το πραγματικό ερώτημα είναι: ποιες είναι οι βασικές αιτίες αυτής της δημοτικότητας; Διαβάζοντας τις αναφορές των κυρίαρχων δυτικών πηγών μέσων ενημέρωσης, θα σας συγχωρούσαν εάν σκεφτόσασταν τις μάζες της Βενεζουέλας ως ένα κοπάδι τυφλών προβάτων που ακολουθούν απερίσκεπτα ένα ηγέτης-τύπου supremo με δουλική αφοσίωση. Σε τελική ανάλυση, ένα παράδειγμα ενός εναλλακτικού συστήματος που λειτουργεί, ενός συστήματος στο οποίο η δημιουργία χρημάτων δεν είναι ο πρωταρχικός στόχος των κυβερνητικών πολιτικών, είναι πραγματικά ένα επικίνδυνο πράγμα. Έτσι, ακούμε αναφορές για «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στη Βενεζουέλα, χωρίς να διευκρινίζεται τι ακριβώς είναι αυτές οι υποτιθέμενες παραβιάσεις. Μας λένε ότι ο Τσάβες χρησιμοποίησε τον πετρελαϊκό πλούτο της Βενεζουέλας για να κερδίσει εκλογική υποστήριξη, χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Πράγματι, μπορεί να είναι δύσκολο για τους ανθρώπους που ζουν σε μια χώρα με ένα τόσο ετοιμοθάνατο πολιτικό σύστημα να φανταστούν ότι οποιοσδήποτε πολιτικός θα μπορούσε να κερδίσει πραγματικά την υποστήριξη των συμπατριωτών του. Ας διερευνήσουμε λοιπόν την πιθανότητα με σοβαρό τρόπο.
Γιατί η πλειοψηφία του πληθυσμού της Βενεζουέλας συνεχίζει να επανεκλέγει την κυβέρνηση του Ούγκο Τσάβες; Μήπως επειδή μια χώρα κάποτε βυθισμένη στη διαφθορά και τη φτώχεια έχει τώρα το χαμηλότερο επίπεδο ανισότητας σε ολόκληρη την Αμερική; Μήπως επειδή, από τότε που ανέβηκε ο Τσάβες στην εξουσία, χτίστηκαν 22 πανεπιστήμια – όλα είναι εντελώς δωρεάν για φοιτητές και τα οποία ενθαρρύνουν όσους προέρχονται από λιγότερο προνομιούχα υπόβαθρα να το κάνουν; Μήπως επειδή οι άνθρωποι που ζουν στο barrios(φτωχότερες γειτονιές) στους λόφους που περιβάλλουν το Καράκας μπορεί τώρα να πάρει ένα τελεφερίκ στην πόλη που έχει μετατρέψει ένα μακρύ ταξίδι σε 10 λεπτά χαλάρωσης και είναι εντελώς δωρεάν για οποιονδήποτε να ταξιδέψει; Μήπως επειδή η κυβέρνηση έχει φτιάξει παιδικές χαρές στις πλατείες των πόλεων για να παίζουν μικρά παιδιά; Είναι λόγω της κρατικής εκπαίδευσης αποστολές που έχουν διδάξει σε ηλικιωμένες γυναίκες και άνδρες να διαβάζουν και να γράφουν για πρώτη φορά; Είναι επειδή το Σύνταγμα της Μπολιβαρίας, που γράφτηκε από το κοινό και εγκρίθηκε με εθνικό δημοψήφισμα, κατοχυρώνει τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών για πρώτη φορά ή επειδή απαγορεύει σε οποιαδήποτε ξένη χώρα να έχει στρατιωτική βάση στο έδαφος της Βενεζουέλας;
Ο «άπιαστος» πρόεδρος
Ή, όπως θα ήθελε να πιστεύουμε ο Ρόρι Κάρολ, ο Τσάβες είναι τώρα μια «αρρωστημένη, άπιαστη φιγούρα»; Φαίνεται παράξενο για μια άπιαστη φιγούρα να περνάει μια σημαντική εβδομάδα ανοίγοντας ένα νέο εργοστάσιο, δίνοντας μια μεγάλη συνέντευξη στην τηλεόραση, ταξιδεύοντας πάνω-κάτω στη χώρα μιλώντας σε πολλές χιλιάδες ανθρώπους και συμμετέχοντας με νέους σε ένα φεστιβάλ στο Καράκας. Αλλά και πάλι, ίσως ο Κάρολ ξέρει κάτι που εγώ δεν ξέρω;
Στο άρθρο του, συνεχίζει να υποδηλώνει ότι οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις κλίνουν σε κάθε περίπτωση, αλλά αυτό είναι μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ο μέσος όρος των πρόσφατων δημοσκοπήσεων τοποθετεί το προβάδισμα του Τσάβες σε διψήφιο ποσοστό έναντι του αντιπάλου του, με 10 δημοσκοπήσεις να κυμαίνονται από 13-28 τοις εκατό. Οι μόνες δύο δημοσκοπήσεις που θέτουν την πιθανότητα νίκης του Capriles ανεβάζουν το προβάδισμά του μεταξύ 2 και 4 τοις εκατό. Και πάλι, είναι ένα παράδειγμα προσπαθειών απόκρυψης της πραγματικότητας της κατάστασης.
Το γεγονός είναι ότι ο Hugo Chavez είναι μια εξαιρετικά γνωστή και δημοφιλής προσωπικότητα στη Βενεζουέλα, αλλά δεν είναι λόγω των αφισών στο δρόμο που έχει εκλεγεί τόσες φορές και είναι πιθανό να επανεκλεγεί ξανά την Κυριακή. Αυτή η επιχειρηματολογία δείχνει μόνο την προκατάληψη της άποψής μας για τη διανόηση του λαού της Βενεζουέλας και την ικανότητά τους να αναπτύσσουν τεκμηριωμένες πολιτικές απόψεις. Αντίθετα, είναι η ικανότητα του Τσάβες να συνδέεται με τους απλούς Βενεζουελάνους και τα συγκεκριμένα επιτεύγματα της κυβέρνησής του, που θα αποδείξουν τους καθοριστικούς παράγοντες.
Ο τίτλος του άρθρου του Ρόρι Κάρολ περιέγραφε τις εκλογές της Κυριακής ως «τελική αναμέτρηση». Αλλά, εάν ακουστεί η φωνή της πλειοψηφίας της Βενεζουέλας, αυτό που θεωρούν ως επαναστατική διαδικασία μπορεί να έχει μόλις αρχίσει.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά