Μία από τις πιο περίεργες υποθέσεις «κατασκοπείας» που έχουν καταγραφεί είναι αυτή του λεγόμενου «Cuban 5». Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ υποβάλλεται επί του παρόντος για την εκδίκαση αυτής της υπόθεσης, μια αναφορά που συνοδεύεται από δώδεκα φιλικές υποθέσεις από σημαντικά άτομα και οργανισμούς.
Η ουσία αυτής της υπόθεσης είναι από ορισμένες απόψεις αρκετά ξεκάθαρη. Τρομοκρατικές επιθέσεις έχουν διεξαχθεί κατά της Κούβας, με τη μια ή την άλλη μορφή, από την επιτυχία της κουβανικής επανάστασης το 1959. Αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις κυμαίνονται από δολοφονίες, βομβιστικές επιθέσεις έως μια άτυχη απόπειρα στα μέσα της δεκαετίας του 1960 για την οργάνωση αντι- κυβερνητικές βάσεις ανταρτών εντός της ίδιας της Κούβας. Αυτό που είχαν κοινό από αυτές τις τρομοκρατικές επιθέσεις ήταν η ρητή ή σιωπηρή υποστήριξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Αυτό που είχαν επίσης κοινό ήταν η υποστήριξη των δεξιών Κουβανών εξόριστων στις ΗΠΑ.
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η κουβανική κυβέρνηση θα είχε συμφέρον να γνωρίζει – εκ των προτέρων – τα σχέδια των δεξιών εξόριστων ομάδων να πραγματοποιήσουν τρομοκρατικές επιθέσεις. Αυτό δεν διαφέρει από οποιαδήποτε ρητορική στην οποία έχουμε υποβληθεί από την κυβέρνηση των ΗΠΑ από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 σχετικά με την ανάγκη να ξεπεράσουμε την καμπύλη στη γνώση για τρομοκρατικές επιθέσεις. Ωστόσο, όταν η κουβανική κυβέρνηση ανέπτυξε 5 άτομα για να ερευνήσουν τη δραστηριότητα εξορίας που στρέφεται κατά της κυβέρνησης της Κούβας, και χωρίς να ερευνούν οτιδήποτε σχετίζεται με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις και επιβλήθηκαν καταδίκες σε αυτό που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως δικαστήριο καγκουρό.
Αν και υπάρχει μια επιτροπή που έχει οργανωθεί για την υπεράσπιση των Κουβανών 5 (National Committee to Free the Cuban Five:), η υπόθεση έχει λάβει ελάχιστη αντικειμενική προσοχή στις ΗΠΑ και δεν υπήρξε σχεδόν καθόλου ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης των ΗΠΑ για τις προσπάθειες για την εκδίκαση της υπόθεσης στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Οι δραστηριότητες του Cuban 5 αντιμετωπίζονται σαν να ήταν εκτός σοβιετικής επιχείρησης κατασκοπείας του Ψυχρού Πολέμου, αντί να αποτελούν απάντηση σε σχεδόν πενήντα χρόνια επιθετικότητας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τους δεξιούς εξόριστους συμμάχους της Κουβανούς.
Η σύλληψη και η καταδίκη του Κουβανού 5 ήταν μια υποκριτική ενέργεια των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό το φως της ρητορικής τους σχετικά με έναν πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Ωστόσο, ο φόβος μιας κατηγορίας για υποκρισία δεν απέτρεψε ποτέ τις ΗΠΑ από το να προβούν σε ενέργειες που ο υπόλοιπος κόσμος καταδικάζει.
Όλα αυτά είναι παλιά νέα. Τώρα έχουμε έναν νέο Πρόεδρο – τον Πρόεδρο Ομπάμα – και η αντιμετώπισή του δεν είναι μόνο η πρόκληση του αν θα συνεχίσει τον λεγόμενο πόλεμο του Μπους κατά της τρομοκρατίας, αλλά και αν θα αλλάξει τη συνεχιζόμενη, εχθρική προσέγγιση των ΗΠΑ κατά της Κούβας. Βήμα #1 θα έπρεπε να είναι η απελευθέρωση των Κουβανών 5. Έχουν φυλακιστεί κάτω από απάνθρωπες συνθήκες μετά τις καταδίκες τους και η φυλάκισή τους αποτελεί μαρτυρία μιας εξωτερικής πολιτικής που έχει χάσει κάθε αξιοπιστία στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα έστειλε μηνύματα ότι η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κούβα θα αλλάξει ελαφρώς. Μπορεί να γίνει ευκολότερο για τις οικογένειες να επανασυνδεθούν και τελικά να χαλαρώσουν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί. Αυτό όμως είναι ανεπαρκές. Το σύνολο της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στην Κούβα πρέπει να ανανεωθεί. Εξάλλου, δεν ήταν η Κούβα που εξαπέλυσε επιθέσεις κατά των ΗΠΑ. Αν η Κούβα είχε πραγματοποιήσει περιοδικές εισβολές στις ΗΠΑ. είχε υποστηρίξει άτομα που βομβάρδιζαν αεροπλάνα και ξενοδοχεία. και αν είχε πραγματοποιήσει απόπειρες δολοφονίας κατά των προέδρων των ΗΠΑ, δεν θα συζητούσαμε καν αυτή: η Κούβα θα ήταν μια στάχτη.
Πρόεδρος Ομπάμα: Το «Κουβανέζικο 5» πρέπει να απελευθερωθεί.
[BlackCommentator.com Executive Editor, Bill Fletcher, Jr., είναι ανώτερος μελετητής στο Institute for Policy Studies, ο αμέσως προηγούμενος πρόεδρος του TransAfrica Forum και συν-συγγραφέας του Solidarity Divided: The Crisis in Organized Labor and a New Path toward Social Justice (University of California Press), που εξετάζει την κρίση της οργανωμένης εργασίας στις ΗΠΑ.]
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά