Leticia Ortega de Ceballos κοιμάται στο αυτοκίνητό της τις καθημερινές, δίνοντάς της τη δυνατότητα να δουλέψει δύο δουλειές οικοκυρικής, η μία στο ξενοδοχείο Loews Hollywood και η άλλη στο Glendale Hilton. Ζει 105 μίλια μακριά, στην πόλη της Καλιφόρνια, στην κομητεία Kern.
Ο Jovani Ramirez, ο οποίος ζει στη Santa Clarita, εργάζεται επίσης σε δύο δουλειές, ξεκινώντας στις 6 το πρωί ως μάγειρας στο Beverly Hilton Hotel και μετά κάνει άλλη μια οκτάωρη βάρδια στο Century Plaza Hotel. Για να στηρίξει την οικογένειά του, μερικές φορές θα πιάσει μια τρίτη δουλειά ως οδηγός Uber. Όπως αυτός εξήγησε στους δημοσιογράφους των LA Times, «ο μικρότερος γιος μου έχει σύνδρομο Down. Θέλω να περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένειά μου. Θέλω να μην χρειάζεται να δουλέψω δύο δουλειές».
Η Francisa Gutierrez οδηγεί μιάμιση ώρα από το San Bernadino για να εργαστεί ως οικονόμος στο Intercontinental Hotel του LA. Οπως αυτή εξήγησε στους δημοσιογράφους των Times, «η μπέιμπι σίτερ βγάζει τα μισά από αυτά που βγάζω εγώ σε μισθούς». Η κυρία Gutierrez βγάζει 22 δολάρια την ώρα, με 1800 δολάρια το μήνα να πηγαίνουν στο ενοίκιο της και 200 δολάρια για βενζίνη. (Το Υπουργείο Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης των ΗΠΑ υποδηλώνει ότι απαιτείται ωρομίσθιο 42.73 δολαρίων για την πληρωμή ενοικίου για ένα μέτριο διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων στην κομητεία του Λος Άντζελες).
Παρά αυτές τις προσωπικές δυσκολίες, αυτοί οι εργαζόμενοι βοήθησαν ωστόσο στη θεαματική ανάκαμψη του τουρισμού του Λος Άντζελες από την έναρξη της πανδημίας του Covid το 2020. Πέρυσι η εργασία τους ως οικονόμοι, μάγειρες, μπάρμαν, διακομιστές και προσωπικό συντήρησης υποστήριξε μια κεραία που έφερε 46.2 εκατομμύρια επισκέπτες στο Λος Άντζελες, φέρνοντας έσοδα 29.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και παρέχοντας συνολικά οικονομικά οφέλη στην κομητεία του Λος Άντζελες (π.χ. αύξηση θέσεων εργασίας, κρατικοί και τοπικοί φόροι) αξίας 34.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Φέτος, ωστόσο, οι εργαζόμενοι είπαν «αρκετά». Με τις συμβάσεις με 61 ξενοδοχεία να λήγουν στις 30 Ιουνίου, το σωματείο εργαζομένων, UNITE HERE Local 11, παρουσίασε στους ιδιοκτήτες ξενοδοχείων αιτήματα για αυξήσεις μισθών, βελτιωμένες συνθήκες εργασίας και ενισχυμένα επιδόματα υγείας και συντάξεων. Όταν οι διαπραγματεύσεις με τη διοίκηση του ξενοδοχείου δεν απάντησαν, οι εργαζόμενοι ψήφισαν στις 8 Ιουνίου για να εγκρίνουν μια απεργία και την 1η Ιουλίου, 15,000 εργαζόμενοι ξεκίνησαν μια σειρά από κυλιόμενες απεργίες που στόχευαν επιλεγμένα ξενοδοχεία τους τελευταίους τρεις μήνες.
Μέχρι στιγμής, δύο ξενοδοχεία, το Westin Bonaventure και το Biltmore Los Angeles, έχουν καταλήξει σε δοκιμαστικές συμφωνίες με τους εργαζόμενους. Η απεργία μέχρι σήμερα δεν έχει αποφέρει τα δραματικά αποτελέσματα όλα σε ένα που πέτυχαν, ας πούμε, οι σεναριογράφοι τον περασμένο μήνα. απεργία εναντίον εταιρειών ψυχαγωγίας, ούτε που πέτυχαν οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση του Λος Άντζελες (π.χ. οδηγοί λεωφορείων, φύλακες, ειδικοί βοηθοί) σε ένα τριήμερο απεργία τον περασμένο Μάρτιο. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία χρειάστηκε να υπομείνουν επιθετικές απαντήσεις στην απεργία, μεταξύ των οποίων επιθέσεις από φύλακες του ξενοδοχείου και ακόμη και από επισκέπτες σε πολλά ξενοδοχεία.
Παρόλα αυτά, οι εργαζόμενοι επέμειναν και η απεργία συνεχίζει να προχωρά σε πολλά μέτωπα. Αν και α μποϋκοτάζ των ξενοδοχείων χωρίς συμβόλαια είχε πισωγυρίσματα (π.χ. η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Επιστημών αρνήθηκε να μετακινηθεί ή να αναβάλει ετήσια συνάντηση κατά τη διάρκεια, κατά ειρωνικό τρόπο, το Σαββατοκύριακο της Ημέρας της Εργασίας), άλλες οργανώσεις τίμησαν το μποϊκοτάζ ακυρώνοντας, επαναπρογραμματίζοντας ή μετακινώντας συναντήσεις: π.χ. η Ένωση Δημοκρατικών Κυβερνητών, η Ιαπωνική Αμερικανική Ένωση Πολιτών και το Συμβούλιο των Κυβερνήσεων των Πολιτειών Δυτ. Και η ευαισθητοποίηση των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την απεργία και το μποϊκοτάζ αυξάνεται, καθώς οι επισκέπτες ενθαρρύνονται να απαιτούν εκ των προτέρων ειδοποίηση για τις απεργίες και να ζητούν επιστροφές των ποινών ακύρωσης της τελευταίας στιγμής.
Το πιο σημαντικό, τα δύο ξενοδοχεία που έχουν ήδη καταλήξει σε δοκιμαστικές συμφωνίες με τους εργαζομένους τους έχουν θέσει ένα πρότυπο που μπορούν και πρέπει να ακολουθήσουν τα άλλα ξενοδοχεία. Οι εργαζόμενοι απαιτούν 5 $/ώρα. άμεση αύξηση, ακολουθούμενη από 3 $ αυξήσεις κάθε χρόνο για τα επόμενα τρία χρόνια ενός συμβολαίου, για συνολική ωριαία αύξηση 11 $/ώρα. Τέτοιες αυξήσεις θα σημαίνουν ουσιαστικές βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής για τις Leticia Ortega de Ceballos, Jovani Ramirez και Francisa Gutierrez – και για τις οικογένειές τους.
Αλλά οι συμφωνίες θα σημαίνουν περισσότερα από αυτό. Από πολλές απόψεις, το Λος Άντζελες είναι μια πόλη χτισμένη στην ψευδαίσθηση. Η βιομηχανία της ψυχαγωγίας της δημιουργεί τεράστιο πλούτο μέσω της κατασκευής και της παγκόσμιας διανομής της ψευδαίσθησης. Η τουριστική βιομηχανία, με τη σειρά της, αντλεί μια τέτοια ψευδαίσθηση καθώς παρασύρει επισκέπτες στο Χόλιγουντ και σε θεματικά πάρκα όπως τα Universal Studios.
Αλλά μέσα σε αυτή τη σκηνή, μια ψευδαίσθηση έχει ασκήσει για πάρα πολύ καιρό μια καταστροφική επιρροή – η ψευδαίσθηση ότι η εκμετάλλευση των ανθρώπων που κάνουν την πόλη να τρέχει μπορεί να γίνει αόρατη. Στην αργή, δύσκολη προσπάθεια αυτής της απεργίας, αυτοί οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία κάνουν επομένως ουσιαστική δουλειά: διαλύοντας αυτή την ψευδαίσθηση και βοηθώντας, επίπονα, να κάνει αυτή την πόλη να αντιμετωπίσει τη δική της πραγματικότητα.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά