Ας περιορίσουμε το κυνήγι – σύντομο και γλυκό.
1. Το «στρατηγικό» παιχνίδι της κυβέρνησης Ομπάμα να αναθέσει σε υπεργολαβία το «Χαγανάτο των Νουλάντ» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για να βγάλει την Ουκρανία από τη ρωσική σφαίρα επιρροής – και τελικά να την προσαρτήσει στο ΝΑΤΟ – εργαλειοποιώντας έναν συνασπισμό πρόθυμων νεοναζί και φασιστών με μια κεντρική ο καπλαμάς τράπεζας (πρωθυπουργός «Γιατς»), είναι σε πλήρη καταστροφή.
2. Η αντεπίθεση της Μόσχας ήταν να αποτρέψει στην Κριμαία – όπως αναχαιτίστηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες – μια προγραμματισμένη επανάληψη του πραξικοπήματος στο Κίεβο. Το δημοψήφισμα στην Κριμαία –το 85% της προσέλευσης, περίπου το 93% ψήφισε υπέρ της επανένταξης στη Ρωσία, σύμφωνα με τα exit polls– είναι μια τελειωμένη υπόθεση, όσο και η τόσο δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) συνεχίζει να απειλεί ότι θα τιμωρήσει τους ανθρώπους στο Κριμαίας για την άσκηση των βασικών δημοκρατικών τους δικαιωμάτων. (Παρεμπιπτόντως, όταν οι ΗΠΑ έκαναν το Κοσσυφοπέδιο να αποσχιστεί από τη Σερβία, στους Σέρβους προτάθηκε κανένα δημοψήφισμα).
3. Το βασικό σκεπτικό για όλη τη «στρατηγική» προέλαση των ΗΠΑ – να ακυρώσουν οι πληρεξούσιοί τους, οι μετασχηματιστές του καθεστώτος στο Κίεβο, τη συμφωνία για τη ρωσική ναυτική βάση στη Σεβαστούπολη – είναι καπνός. Η Μόσχα παραμένει παρούσα στη Μαύρη Θάλασσα και με πλήρη πρόσβαση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Και τα υπόλοιπα είναι μπλα μπλα μπλα.
Όλοι στο σταθμό της Φινλανδίας
Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει πρακτικά συμφωνήσει σε μια ομοσπονδιακή και στην πραγματικότητα φινλανδοποιημένη Ουκρανία [1] που, παρεμπιπτόντως, είναι η λύση που προτείνει εξαρχής ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, όπως αυτός ο Ρώσος λευκό χαρτί πιστοποιεί. Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι –όπως όταν η Μόσχα έσωσε την «κόκκινη γραμμή» της κυβέρνησης Ομπάμα από τον βομβαρδισμό της Συρίας– θα προχωρήσει σε υπερένταση για να κλέψει όλη την πίστη από τους Ρώσους. Τα αμερικανικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης θα το αγοράσουν δεόντως, αλλά όχι ανεξάρτητα όπως το Moon of Alabama. [2]
Αυτός ο – λογικός – οδικός χάρτης συνεπάγεται, μεταξύ άλλων κρίσιμων σημείων. ισχυρές αυτόνομες περιοχές· Τα ρωσικά αποκαταστάθηκαν ως επίσημη γλώσσα, μαζί με τα ουκρανικά. και κυρίως πολιτική/στρατιωτική ουδετερότητα, δηλαδή Φινλανδοποίηση. Για να φτάσει εκεί θα είναι η αποστολή μιας ομάδας υποστήριξης –για άλλη μια φορά, που προτάθηκε από την αρχή από τη Μόσχα– με μέλη τις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Ρωσία.
Όλα αυτά που τελικά καθαγιάστηκαν από ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (αλήθεια, θα μπορούσαν να πάνε θεαματικά στραβά, και κυρίως να σαμποτάρονταν από τη «Δύση».) Και όλα αυτά, επίσης, χωρίς η Μόσχα να χρειάζεται να αναγνωρίσει επίσημα τους μετασχηματιστές του καθεστώτος στο Κίεβο. Με λίγα λόγια; Η Μόσχα κάλεσε την μπλόφα της Ουάσιγκτον - και κέρδισε.
Έτσι, μετά από όλο αυτό το μπαράζ δυσοίωνων απειλών, συμπεριλαμβανομένων όλων από τον Ομπάμα, τον Κέρι και διάφορους νεοκατασκευαστές που βομβαρδίζουν μέχρι τσιράκια όπως ο Κάμερον, ο Χάγης και ο Φάμπιους, το κρέας του θέματος είναι ότι η κυβέρνηση Ομπάμα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν θα διακινδύνευε ένα πυρηνικό πόλεμος με τη Ρωσία για το Χαγκανάτο των Νουλάντ – ειδικά αφού η Μόσχα το έκανε γνωστό, διακριτικά, θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για να αποσχιστούν και η ανατολική και νότια Ουκρανία.
Η Σουηδία, για παράδειγμα, πρότεινε εμπάργκο όπλων στις πωλήσεις στη Μόσχα. Το Παρίσι έριξε μια γρήγορη ματιά στα βιομηχανικά-στρατιωτικά σύνθετα συμφέροντά του και είπε αμέσως όχι. Μόνο οι εγκεφαλικά νεκροί διασκεδάζουν την ιδέα ότι το Παρίσι και το Βερολίνο είναι πρόθυμα να θέσουν σε κίνδυνο τις εμπορικές τους σχέσεις με τη Ρωσία. Εκτός από την αντίληψη ότι το Πεκίνο θα συνέμενε ποτέ σε κυρώσεις κατά της συναδέλφου της Ομάδας των 20, των BRICS και του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, Ρωσία, μόνο και μόνο επειδή αυτό που αντιλαμβάνονται ως μια ολοένα πιο παράλογη –και επικίνδυνη– το είπε η Ουάσιγκτον.
Κι όμως, η δυτική υστερία φυσικά θα παραμείνει αμείωτη. Στις ΗΠΑ, όπου έχει σημασία, το μιμίδιο των επόμενων ημερών θα είναι, αναπόφευκτα, ποιος έχασε τη Συρία και ποιος έχασε την Ουκρανία.
Εδώ είναι το ρεκόρ. Η Dubya ξεκίνησε δύο πολέμους. Έχασε (άθλια) και τα δύο.
Ο Ομπάμα επιχείρησε να ξεκινήσει δύο πολέμους (Συρία και Ουκρανία). Για καλή του τύχη, έχασε και τα δύο ακόμη και στο στάδιο της «απόπειρας». Οι διάφοροι νεο-συντηρητές και ολόκληρη η εξαιρετική ταξιαρχία είναι αναμενόμενα έξαλλοι. Αναμένετε ότι η σελίδα σύνταξης της Wall Street Journal θα γίνει βαλλιστική. Και περιμένετε από την πρέσβειρα των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη Samantha "R2P" Power να εύχεται να τραγουδούσε η Sinead O'Connor Τίποτα δεν συγκρίνεται με εσάς.
Είναι αέριο, αέριο, γκάζι, όχι!
Οι μετατροπείς του καθεστώτος του Κιέβου ανακοινώνουν ήδη τις προθέσεις τους, όπως στο Right Sector capo και στον επιβεβαιωμένο νεοναζί Dmytro Yarosh, λέγοντας: «… Η Ρωσία βγάζει χρήματα στέλνοντας το πετρέλαιο της μέσω των αγωγών μας στη Δύση. Θα καταστρέψουμε αυτούς τους αγωγούς και θα στερήσουμε από τον εχθρό μας την πηγή εισοδήματός του».
Αυτή είναι μια λαμπρή στρατηγική απευθείας από το βιβλίο παιχνιδιού Khaganate of Nulands. Έτσι, τα σπίτια και ολόκληρη η βιομηχανική βάση στην Ουκρανία θα πρέπει να είναι χωρίς (φθηνό, μειωμένο) φυσικό αέριο, για να μην αναφέρουμε μεγάλες εκτάσεις της Γερμανίας, ώστε οι νεοναζί να διεκδικήσουν τη «νίκη». Με τέτοιους φίλους…
Τα στελέχη της Gazprom δεν κάνουν ακριβώς το χατίρι. Η Ρωσία στέλνει ήδη περίπου το ήμισυ του φυσικού της αερίου στην Ευρώπη παρακάμπτοντας την Ουκρανία και μετά την ολοκλήρωση του South Stream το 2015, αυτό το ποσοστό θα αυξηθεί (οι «κυρώσεις» της ΕΕ κατά του South Stream είναι απλώς κενή ρητορική.)
Οι μετατροπείς του καθεστώτος θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν τον όλεθρο και σε άλλα μέτωπα. Το νέο ουκρανικό κοινοβούλιο ψήφισε για τη συγκέντρωση μιας Εθνοφρουράς 60,000 ατόμων γεμάτη με «ακτιβιστές». Μαντέψτε ποιος θα είναι υπεύθυνος. ο νέος αρχηγός ασφαλείας, Andriy Parubiy, ένας από τους ιδρυτές του νεοναζιστικού Σοσιαλ-Εθνικού Κόμματος. Και ο αναπληρωτής του δεν είναι άλλος από τον Yarosh, τον αρχηγό του παραστρατιωτικού Δεξιού Τομέα. Μη διστάσετε να προσθέσετε τις δικές σας προσαρμοσμένες χιτλερικές μεταφορές – ακόμα κι αν επιμένει ο κίνδυνος διάλυσης της Ουκρανίας. Κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακή συμφωνία. Αφήστε τη «δημοκρατική» ΕΕ να πληρώσει τους λογαριασμούς φυσικού αερίου της Ουκρανίας.
Notes:
1. Λαβρόφ και Κέρι συμφωνούν να εργαστούν για τη συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ουκρανία: Ρωσικό υπουργείο, Reuters, 16 Μαρτίου 2014.
2. Ουκρανία: Οι ΗΠΑ βγαίνουν από τη ράμπα, συμφωνούν με τα ρωσικά αιτήματα, Σελήνη της Αλαμπάμα, 16 Μαρτίου 2014.
Pepe Escobar Είναι ο συγγραφέας του Globalistan: Πώς ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος διαλύεται σε υγρό πόλεμο (Nimble Books, 2007), Red Zone Blues: ένα στιγμιότυπο της Βαγδάτης κατά τη διάρκεια της έκρηξης (Nimble Books, 2007), και Ο Ομπάμα κάνει το Globalistan (Nimble Books, 2009).
Μπορεί να προσεγγιστεί στο [προστασία μέσω email].
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά