(ενημερώθηκε παρακάτω – Ενημέρωση II)
Ο μεγάλος όγκος των σχολίων που εκδίδονται από Αμερικανούς σχολιαστές σχετικά με τη ρωσική στρατιωτική δράση στην Ουκρανία περιλαμβάνει την καταδίκη ακριβώς αυτού που υποστηρίζουν συνήθως και που κάνουν συστηματικά οι ίδιες οι ΗΠΑ. Τόσο αποπνικτική είναι η προκύπτουσα δυσωδία που όσοι έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο να πουλήσουν στο κοινό την επίθεση στο Ιράκ και που είναι ακόμα αμετανόητο γι' αυτό, όπως ο Ντέιβιντ»Άξονας του κακού/Ο σωστός άνθρωπος«Frum, έχουν γίνει στην πραγματικότητα οι κορυφαίες φωνές των μέσων ενημέρωσης που καταδικάζουν τη Ρωσία με το σκεπτικό ότι είναι λάθος να εισβάλει σε κυρίαρχες χώρες. Ο Frum επομένως δεν έχει κανένα πρόβλημα λέγοντας τέτοια πράγματα με ένα φαινομενικά ίσιο πρόσωπο: «Αν η Ρωσία ενεργεί ως παράνομο έθνος, μπορεί να αναμένεται ότι θα αντιμετωπιστεί οτιδήποτε άλλο εκτός από παράνομο;»
Οι ενθουσιώδεις υποστηρικτές ενός ευρέος φάσματος άλλων επεμβάσεων των ΗΠΑ σε κυρίαρχα κράτη, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν και εντός και εκτός κυβέρνησης, είναι εξίσου δίκαιοι στη νέα περιφρόνησή τους για τις εισβολές – όταν γίνονται από τη Ρωσία. Ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι – ο οποίος στάθηκε στη Γερουσία το 2002 και ψήφισε υπέρ της εισβολής στο Ιράκ επειδή «ο Σαντάμ Χουσεΐν [κάθεται στη Βαγδάτη με ένα οπλοστάσιο όπλων μαζικής καταστροφής» και δεν υπάρχει «λίγη αμφιβολία ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν θέλει να διατηρήσει το οπλοστάσιό του με όπλα μαζικής καταστροφής» – είπε Αντιμετωπίστε το Έθνος την Κυριακή: «Απλώς δεν συμπεριφέρεσαι στον 21ο αιώνα με τον τρόπο του 19ου αιώνα εισβάλλοντας σε άλλη χώρα με εντελώς πλαστό πρόσχημα». Το κατ' εξοχήν συκοφαντικό Αντιμετωπίστε το Έθνος οικοδεσπότης Μπομπ Σίφερ – καθώς ζήτησε να μάθει πώς θα τιμωρούνταν η Ρωσία – ποτέ δεν ενόχλησε τον Κέρι (ή τους άλλους καλεσμένους του που υποστήριζαν τον πόλεμο στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Άμυνας Τσακ Χέιγκελ και Washington Post αρθρογράφος David Ignatius) ρωτώντας για οποιαδήποτε από αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις (σας είναι καθόλου δύσκολο να κάνετε κήρυγμα ενάντια στις εισβολές σε κυρίαρχες χώρες δεδομένου, ξέρετε, πόσο συχνά τις υποστηρίζετε;)
Οι αμερικανικές εισβολές και καταλήψεις εθνών στα μισά του κόσμου είναι απολύτως ευγενείς, αλλά η ρωσική παρέμβαση σε ένα τμήμα μιας χώρας ακριβώς στα σύνορά της είναι η υπέρτατη πράξη παράνομης, αυτοκρατορικής επιθετικότητας. Λίγα πράγματα είναι χειρότερα από το να βλέπεις τους μιλιταριστές της Αμερικής, τους εισβολείς-και-κατοχικούς-δικαιωτές, τους λάτρεις της αλλαγής καθεστώτος, τους λάτρεις των drone και τους υποστηρικτές των διαφόρων «κινητικών στρατιωτικών ενεργειών» της να τυλίγονται αυτοδικαίως με τη σημαία της μη επέμβασης, διεθνές νόμου και σεβασμού της κυριαρχίας. Παίρνει κανείς σοβαρά αυτές τις καταγγελίες εκτός της τάξης των δυτικών ελίτ που τις διαδίδουν;
Οι αμερικανικές ελίτ των μέσων ενημέρωσης πλημμυρίζουν σε ένα όργιο καταδίκης που αισθάνεται καλά, ιδιαίτερα αγαπούν να χλευάζουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, ειδικά το χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση αγγλόφωνο RT, ως πηγή ξεδιάντροπης προπαγάνδας υπέρ του Πούτιν, όπου η ελεύθερη έκφραση απαγορεύεται αυστηρά (στο αντίθεση με τα ελεύθερα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης). Το ότι αυτό το δίκτυο έχει μια ισχυρή φιλορωσική προκατάληψη είναι αναμφισβήτητα αλήθεια. Αλλά ένας από τους κορυφαίους οικοδεσπότες του, η Άμπι Μάρτιν, έδειξε εντυπωσιακά χθες το βράδυ τι σημαίνει «δημοσιογραφική ανεξαρτησία» τερματίζοντας της Σπάζοντας το σετ πρόγραμμα με μια ξεκάθαρη και χωρίς συγγνώμη καταγγελία της ρωσικής δράσης στην Ουκρανία:
Για όλους τους αμερικανούς δημοσιογράφους και πολιτικούς σχολιαστές που γιορτάζουν τον εαυτό τους: υπήρχε έστω και ένας αμερικανός τηλεοπτικός παρουσιαστής που είπε κάτι παρόμοιο με αυτό πριν ή στα πρώτα στάδια της εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ; Ακόμη και τώρα, πόσοι Αμερικανοί τηλεοπτικοί παρουσιαστές στα μεγάλα δίκτυα και καλωδιακά καταστήματα αναφέρουν τους τύπους αμερικανικών δολοφονιών που περιγράφονται στο τις τρεις πρώτες παραγράφους αυτής της συνέντευξης με τον Χαμίντ Καρζάι, ή τον συνεχιζόμενη κατάσβεση αθώων ανθρώπινων ζωών από τις επιθέσεις με drone του Προέδρου Ομπάμα, ή το διάχυτο χάος και βάσανα έφυγε στον απόηχο της επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Λιβύη που επευφημούσαν σχεδόν καθολικά, ή το ατελείωτη βαρβαρότητα της κατοχής της Δυτικής Όχθης και της κυριαρχίας της Γάζας από τον πιο στενό σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, ή, εν προκειμένω, Παρέμβαση ΗΠΑ/ΕΕ στην ίδια χώρα ότι η Ρωσία καταδικάζεται τώρα για εισβολή; Ως καθηγητής πολιτικών επιστημών As'ad AbuKhalil βάλτο χθες αφού άκουσα την καταδίκη της Ρωσίας από τον Ομπάμα:
Αυτό είναι το νόημα του ιμπεριαλισμού: να δώσεις στον εαυτό σου το δικαίωμα να επέμβεις σε μακρινά μέρη και να προβάλεις δύναμη σε κάθε γωνιά του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής, και να αγνοήσεις την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο ιμπεριαλισμός πρέπει να έχει το θράσος να δίνει διαλέξεις και να υποκινεί τη Ρωσία για τα κακά της επέμβασης στις υποθέσεις της γείτονάς της, της Ουκρανίας, όπου οι ΗΠΑ και η ΕΕ συνωμοτούν κατάφωρα εναντίον των ρωσικών συμφερόντων εκεί. . . . Ο Ομπάμα στέλνει drones σε όλο τον κόσμο για να σκοτώσει ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων Αμερικανών, που δεν έχουν δικαστεί ποτέ και ωστόσο ακούγεται σαν ειρηνικό περιστέρι όταν προσφέρει μαθήματα στη Ρωσία. Βασικά οι ΗΠΑ αντιτίθενται στις προσπάθειες της Ρωσίας να παίξει μια μικρότερη και ακόμη λιγότερο επιθετική εκδοχή του δικού της παγκόσμιου παιχνιδιού.
Όταν αυτού του είδους τα σχόλια και τα ρεπορτάζ εμφανίζονται συχνά σε μεγάλα αμερικανικά τηλεοπτικά μέσα, ο αμερικανικός εορτασμός του δικού του «ελεύθερου Τύπου» μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Ή, με άλλο τρόπο, έως ότου οι παρουσιαστές μεγάλων τηλεοπτικών προγραμμάτων των ΗΠΑ κάνουν ό,τι έκανε η Άμπι Μάρτιν στο RT σε σχέση με μια μεγάλη αμερικανική στρατιωτική επέμβαση, η αυτοδικαιολογημένη κοροϊδία των Αμερικανών σχολιαστών στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης θα συνεχίσει να είναι τόσο πειστική όσο και η καταδίκη του ρωσικού ιμπεριαλισμού και της επιθετικότητας από τους David Frums του κόσμου.
ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΊΖΩ: Ο επίσημος λογαριασμός του RT στο Twitter φαίνεται απόλυτα περήφανος για τις δηλώσεις του Μάρτιν, καθώς ανέβασαν ξανά στο Twitter το σχόλιό μου για τον μονόλογό της που καταδίκαζε τις ενέργειες της Ρωσίας:
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ II: Απαντώντας στην ερώτησή μου σχετικά με το αν κάποιοι τηλεοπτικοί παρουσιαστές των ΗΠΑ εξέδωσαν καταγγελίες για την επίθεση στο Ιράκ παρόμοιες με αυτές που έκανε ο Μάρτιν στο RT, ο δικηγόρος της Ουάσινγκτον Μπράντλεϊ Μος απάντησε: "Phil Donahue (MSNBC) και Peter Arnett (NBC)."
Αφήνοντας κατά μέρος ότι ο Arnett δεν ήταν οικοδεσπότης, αυτό αποδεικνύει τέλεια την άποψη που έκανα, αφού τόσο ο Donahue όσο και ο Arnett απολύθηκαν λόγω της αντίθεσής τους στον πόλεμο των ΗΠΑ. Arnett πυροδοτήθηκε αμέσως από το NBC αφού έκανε επικριτικά σχόλια σχετικά με την πολεμική προσπάθεια στην ιρακινή τηλεόραση, ενώ ένα σημείωμα από στελέχη του MSNBC έκανε σαφές ότι απέλυαν τον Donahue παρά το γεγονός ότι η εκπομπή του ήταν το πρόγραμμα με την υψηλότερη βαθμολογία του δικτύου επειδή θα ήταν «ένα δύσκολο δημόσιο πρόσωπο για το NBC σε καιρό πολέμου».
Την ίδια περίοδο, ήταν το ανερχόμενο αστέρι του MSNBC, ο Ashleigh Banfield υποβιβάστηκε και στη συνέχεια απολύθηκε αφού εξέφρασε μια καυστική επίπληξη για παραπλανητική τηλεοπτική κάλυψη υπέρ του πολέμου από αμερικανικά καταστήματα, ενώ η Jessica Yellin, στο MSNBC κατά τη διάρκεια του πολέμου, παραδέχτηκε το 2008 ότι «Το σώμα του Τύπου δεχόταν τεράστια πίεση από στελέχη εταιρειών, ειλικρινά, για να βεβαιωθεί ότι αυτός ήταν ένας πόλεμος που παρουσιάστηκε με τρόπο που να συνάδει με τον πατριωτικό πυρετό στο έθνος και τα υψηλά ποσοστά αποδοχής του προέδρου» και ότι τα στελέχη θα άλλαζαν ιστορίες για να τους κάνουν πιο φιλοπολεμικούς.
Όλα αυτά έρχονται σε αρκετά έντονη αντίθεση με τη σαφή καταγγελία της ρωσικής παρέμβασης από τον Martin που μετέδωσε το RT και προωθεί σήμερα το πρωί. Θα δούμε αν θα υποστεί οποιεσδήποτε κατηγορίες, αλλά αν το κάνει, η συμπεριφορά των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Ιράκ δεν ήταν σχεδόν καθόλου καλύτερη.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά
2 Σχόλια
Κάπου διάβασα ότι ένας επισκέπτης VIP από τη Ρωσία παρακολούθησε τη λειτουργία του αμερικανικού ελεύθερου τύπου για λίγο και μετά ρώτησε τον οικοδεσπότη του πώς ήταν να επιτύχει μια τέτοια συμμόρφωση του Τύπου με την κυβερνητική πολιτική. Είπε ότι δεν κατάφεραν ποτέ να το πετύχουν αυτό στη Ρωσία.
Αυτό έχει τον απόηχο μιας ιστορίας για την οποία έγραψε ο Noam Chomsky:
http://www.chomsky.info/articles/198912–.htm
«Τον Μάιο του 1983, ένα αξιοσημείωτο γεγονός έλαβε χώρα στη Μόσχα. Ένας θαρραλέος παρουσιαστής ειδήσεων, ο Βλαντιμίρ Ντάντσεφ, κατήγγειλε τη ρωσική εισβολή στο Αφγανιστάν σε πέντε διαδοχικές ραδιοφωνικές εκπομπές».
Ο Τσόμσκι κάνει στη συνέχεια τη σύγκριση με τους δημοσιογράφους των ΗΠΑ και τον πόλεμο της Αμερικής στο Βιετνάμ, και πώς είναι αδύνατο για τους δημοσιογράφους να αναγνωρίσουν ακόμη και την επιθετικότητα των ΗΠΑ:
«Τα τελευταία 25 χρόνια έψαχνα να βρω κάποια αναφορά στην επικρατούσα δημοσιογραφία ή υποτροφία για μια εισβολή των ΗΠΑ στο Νότιο Βιετνάμ ή την επιθετικότητα των ΗΠΑ στην Ινδοκίνα – χωρίς επιτυχία. Αντίθετα, βρίσκω μια αμερικανική άμυνα του Νοτίου Βιετνάμ έναντι τρομοκρατών που υποστηρίζονται από το εξωτερικό (δηλαδή, από το Βιετνάμ), μια άμυνα που δεν ήταν σοφή, υποστηρίζουν τα περιστέρια. ”
Όσο περισσότερο αλλάζουν τα πράγματα…