Όταν το πρώτο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ πραγματοποιήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας το 2001, προοριζόταν ως αντίστιξη στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Το Νταβός ήταν ο κόσμος του Ένα Τοις εκατό. Το Πόρτο Αλέγκρε ήταν ο κόσμος των υπολοίπων μας. Σήμερα το Κατμαντού, ο χώρος του Δέκατου έκτου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, είναι ο κόσμος των υπολοίπων από εμάς.
Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ είχε σκοπό να μεταφέρει την αντίστασή μας στον παγκόσμιο καπιταλισμό και τις καταστροφές του. Έπρεπε επίσης να είναι μια επιβεβαίωση της αλληλεγγύης όλων των ανθρώπων και των δικτύων που αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη. Ήταν επίσης μια ευκαιρία να βρεθούμε μαζί για να σχεδιάσουμε το μέλλον, ένα μέλλον όπου, όπως το έθετε το σύνθημα του WSF, ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός.
Στο μυθιστόρημά του για τις ζωές που συνδέονται με τη Γαλλική Επανάσταση, ο μυθιστοριογράφος Κάρολος Ντίκενς είπε ότι ήταν οι καλύτερες και οι χειρότερες εποχές.
Αυτές οι μέρες είναι σίγουρα οι χειρότερες στιγμές. Η κλιματική καταστροφή απειλεί τον πλανήτη. Ο νεοφιλελευθερισμός έχει αποτύχει παταγωδώς, αλλά παραμένει ακόμη πιο εδραιωμένος ως ιδεολογία και πολιτική. Βλέπουμε την άνοδο του φασισμού παγκοσμίως—πράγματι, ακριβώς νότια του Νεπάλ, έχουμε δει τον φασισμό να σηκώνει το άσχημο κεφάλι του στην Ινδία. Γινόμαστε μάρτυρες δύο γενοκτονιών. Το ένα λαμβάνει χώρα στη Μιανμάρ, όπου η στρατιωτική ελίτ βρίσκεται απελπισμένα στην εξουσία σκοτώνοντας αδιάκριτα όλη την αντιπολίτευση, ένα έργο που είναι αδύνατο αφού η αντίσταση ελέγχει τώρα το 60 τοις εκατό της χώρας. Η μεγαλύτερη γενοκτονία λαμβάνει χώρα στη Γάζα, όπου ήδη οι Ισραηλινοί έχουν σκοτώσει περίπου 29,000 Παλαιστίνιους, το 70% των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά. Τώρα είναι έτοιμοι να μπουν στην πόλη της Ράφα, υποσχόμενοι περισσότερη σφαγή, περισσότερη θλίψη.
Δεν έχω κοιμηθεί καλά από την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα. Πράγματι, δεν μπορεί κανείς να απολαύσει μια στιγμή προσωπικής ευτυχίας, ενώ μια τεράστια σφαγή γίνεται κάπου στον κόσμο. Αυτή η ικανότητα να συμπάσχουμε με τα βάσανα των άλλων είναι η βάση της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Πηγάζει από την κοινή μας ανθρωπιά.
Αναρωτιόμαστε, γιατί το Ισραήλ είναι τόσο δεσμευμένο να καταστρέψει ολοκληρωτικά τους Παλαιστινίους ως λαό; Ρωτάμε, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τόσο δεσμευμένες να παρέχουν όπλα και πυρομαχικά για να επιτρέψουν τη γενοκτονία; Ρωτάμε, γιατί η Ευρώπη, που κάποτε μας είπε στον παγκόσμιο Νότο ότι ήταν η κορυφή του πολιτισμού, υποστηρίζει τη βαρβαρότητα;
Ναι, αυτή είναι η χειρότερη εποχή. Είναι όμως η καλύτερη εποχή; Αυτό εξαρτάται από τον καθένα μας. Είμαστε πρόθυμοι να ανταποκριθούμε στις μεγάλες προκλήσεις των καιρών;
Είμαστε πρόθυμοι να καταβάλουμε όλες τις προσπάθειες για να σώσουμε τον πλανήτη από την κλιματική καταστροφή που έχει δημιουργήσει ο παγκόσμιος καπιταλισμός;
Θα συνεχίσουμε να κάνουμε τον πολιτικό και ιδεολογικό αγώνα για να ξεριζώσουμε και να διαλύσουμε τον νεοφιλελευθερισμό;
Είμαστε πρόθυμοι να βάλουμε τα σώματά μας στη γραμμή ενάντια στην προέλαση του φασισμού;
Θα δώσουμε τα πάντα στον αγώνα για να σταματήσει η γενοκτονία στη Γάζα και αλλού;
Επιτρέψτε μου να τελειώσω παραθέτοντας από μια συνέντευξη Έκανα με τον Usamah Hamdan, τον εκπρόσωπο της Χαμάς στον Λίβανο, που έκανα στη Βηρυτό το 2004. Τον ρώτησα αν δεν φοβόταν για τη ζωή του, δεδομένου ότι είναι ένας υψηλού προφίλ ηγέτης της οργάνωσης. Ιδού η απάντησή του:
Είμαι στα δύο Λίστες [δολοφονίας], μια με έξι ονόματα και μια άλλη με 12 ονόματα. Αλλά ζω κανονικά τη δική μου ζωή. Τρώω πρωινό με τα παιδιά μου, προσπαθώ πάντα να το κάνω αυτό γιατί τότε μπορώ να τους μιλήσω και να τους ρωτήσω για τη μέρα και τα σχέδιά τους. Επισκέπτομαι τους φίλους μου και με επισκέπτονται οι φίλοι μου. Μόλις πρόσφατα βγήκα με τα παιδιά μου για μπάνιο στη θάλασσα. Απλώς πεθαίνεις μια φορά, και μπορεί να είναι από καρκίνο, σε αυτοκινητιστικό ατύχημα ή από δολοφονία. Δεδομένων αυτών των επιλογών, προτιμώ τη δολοφονία.
Το πνεύμα που αντικατοπτρίζεται στην απάντηση του Hamdan είναι, κατά τη γνώμη μου, ο λόγος για τον οποίο οι Παλαιστίνιοι, ακόμη και μπροστά στη γενοκτονία, θα θριαμβεύσουν στο τέλος. Ας μαζέψουμε δύναμη από αυτό το πνεύμα. Η Παλαιστίνη μας χρειάζεται. Χρειαζόμαστε όμως και την Παλαιστίνη. Και ας ευχαριστήσουμε την Παλαιστίνη που πρωτοστάτησε, που φώτισε το δρόμο για τον υπόλοιπο κόσμο.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά