Εάν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ο πρόεδρος της AFL-CIO John Sweeney και το 51μελές Εκτελεστικό Συμβούλιο θα εκλεγούν για ακόμη μια τετραετία στο συνέδριο της ομοσπονδίας τον Ιούλιο του 2005.
Εάν συμβεί αυτό, θα είναι καταστροφή για τους εργαζόμενους και τις γυναίκες του έθνους, που χρειάζονται ένα ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα για να υπερασπιστούν τα βασικά τους δικαιώματα και το βιοτικό τους επίπεδο.
Στα εννέα χρόνια που ο Sweeney και το Συμβούλιο διοικούν το AFL-CIO, οι οργανωτικές τους προσπάθειες υπήρξαν θλιβερές αποτυχίες. Το 1995, όταν εξελέγησαν ο Sweeney και η ομάδα του, η οργανωμένη εργασία αντιπροσώπευε το 14.9% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Σήμερα αντιπροσωπεύει μόλις το 12.8%. Η συμμετοχή στην Ένωση στον ιδιωτικό τομέα έχει μειωθεί στο 8%, το χαμηλότερο των τελευταίων δεκαετιών, παρά τα εκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν για την οργάνωση.
Στο πολιτικό μέτωπο, ο Σουίνι και το επιτελείο του δεν μπόρεσαν να επιτύχουν ούτε μία νίκη στο Κογκρέσο, ενώ προσφέρουν μόνο λεκτική αντίσταση στις σαρωτικές επιθέσεις του Προέδρου Μπους στα δικαιώματα των εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των νέων κανονισμών για τις υπερωρίες.
Με ένα τόσο θλιβερό ιστορικό, πώς ελπίζουν ο Sweeney και το Συμβούλιο να κερδίσουν ξανά τις εκλογές; Είναι αρκετά απλό. Ελέγχουν τον εκλογικό μηχανισμό της συνέλευσης, υπό τον οποίο λιγότεροι από δώδεκα ηγέτες μεγάλων συνδικάτων κατέχουν την πλειοψηφία των ψήφων της συνέλευσης και διαβεβαιώνουν τους εαυτούς τους και τα άλλα μέλη του Συμβουλίου για αυτόματη επανεκλογή.
Κέρδισαν χωρίς αντιπολίτευση ή προεκλογική εκστρατεία στις συνελεύσεις του 1997 και του 2001, και αν δεν αλλάξουν οι εξωφρενικά άδικοι κανόνες ψηφοφορίας στη Συνέλευση, θα κερδίσουν ξανά το 2005.
Ο Andy Stern, πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Υπαλλήλων Υπηρεσιών 1.6 εκατομμυρίων μελών, έχει πει δημόσια αυτό που πολλοί εθνικοί ηγέτες εργαζομένων σκέφτονται ή λένε ιδιωτικά: το AFL-CIO πρέπει να αλλάξει ριζικά στη δομή του και στον τρόπο λειτουργίας του, υπονοώντας ότι απαιτείται νέα ανώτατη ηγεσία.
Ο Stern και οι συνεργάτες του στη New Unity Partnership (NUP) έχουν τη δική τους φόρμουλα για να κάνουν την AFL-CIO μια πιο αποτελεσματική οργάνωση για τους εργαζόμενους, αλλά το ίδιο έχουν και άλλοι ηγέτες της εργασίας που συμφωνούν με τη βασική του προϋπόθεση ότι η αλλαγή είναι επιτακτική. Θα πρέπει να υπάρχει δημόσιος διάλογος στο Διαδίκτυο, στον οποίο οι ηγέτες και τα μέλη όλων των συνδικάτων θα μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Έχουμε ένα χρόνο πριν από τη σύμβαση του 2005 για να καταλήξουμε σε κάποια γενική συμφωνία σχετικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για την ενίσχυση του AFL-CIO.
Πού είναι οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης;
Η επιλογή μιας νέας ηγεσίας AFL-CIO δεν θα πρέπει να αφεθεί στις παρασκηνιακές συμφωνίες από τους ηγέτες των μεγάλων συνδικάτων. Μια «ανακτορική επανάσταση» με μερικά από τα ίδια παλιά πρόσωπα και τα ίδια μυαλά δεν θα λύσει τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το εργατικό κίνημα.
Οι ηγέτες των συνδικάτων που φιλοδοξούν να αποκτήσουν μια κορυφαία θέση AFL-CIO θα πρέπει να κάνουν εκστρατεία για αυτήν, όχι να τους την απονέμει μια ιεραρχική ομάδα βασιλιάδων. Θα πρέπει να δηλώσουν στο Διαδίκτυο και σε δημόσιες εμφανίσεις ενώπιον του συνδικαλιστικού κοινού γιατί τους αξίζει να τιμηθούν με ηγετική θέση.
Μια ουσιαστική μεταρρύθμιση που ούτε ο Στερν ούτε οποιοσδήποτε άλλος μεγάλος ηγέτης των Εργατικών ανέφερε είναι η ανάγκη αλλαγής του συστήματος ψηφοφορίας στη συνέλευση που δίνει σε έναν εκπρόσωπο από ένα από τα μεγάλα συνδικάτα έως και 30,000 ψήφους, ενώ εκατοντάδες αντιπρόσωποι περιορίζονται σε μία ψήφο ο καθένας.
Οι υποψήφιοι για ανώτατα αξιώματα θα πρέπει να δεσμευτούν δημοσίως για την υποστήριξή τους για έναν κανόνα της σύμβασης «Ένας εκπρόσωπος, μία ψήφος» και οποιαδήποτε άλλη μεταρρύθμιση για τη διασφάλιση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών.
Μερικοί ηγέτες των συνδικάτων της Παλαιάς Φρουράς θέλουν να αναβάλουν όλες τις συζητήσεις για τη μεταρρύθμιση του AFL-CIO για μετά τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αλλά δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι των συνδικάτων δεν μπορούν να ασκήσουν και τις δύο δραστηριότητες ταυτόχρονα. Ο Sweeney ένιωσε το ίδιο όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για επανεκλογή πριν από περισσότερους από 20 μήνες.
Τα 51 μέλη του Εκτελεστικού Συμβουλίου κατείχαν καθήκοντα εδώ και εννέα χρόνια, αλλά τα μέλη του συνδικάτου δεν γνωρίζουν ποιοι είναι οι περισσότεροι από αυτούς ή τι κάνουν, γιατί εξελέγησαν και επανεξελέγη μαζικά, χωρίς ποτέ να χρειάζεται να πουν λέξη για τα προσόντα τους.
Εάν πρόκειται να αναδιαρθρώσουμε το AFL-CIO, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι εκλογές για το Συμβούλιο είναι ανοιχτές και δίκαιες και ότι κάθε υποψήφιος πρέπει να προσφέρει αποδείξεις γιατί αξίζει να επιλεγεί. Ας ξεκινήσει λοιπόν η συζήτηση.
[Οι εβδομαδιαίες μας στήλες "LaborTalk" και "Labor and the War" μπορείτε να τις δείτε στη διεύθυνση
η ιστοσελίδα μας www.laboreducator.org Τα μέλη της Ένωσης που αναζητούν πληροφορίες σχετικά με το κίνημα μεταρρύθμισης κατάταξης AFL-CIO θα πρέπει να το επισκεφτούν http://www.rankandfileaflcio.org/ ]
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά