Η Susan George, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την ανάπτυξη, εστιάζει τώρα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που αντικατοπτρίζεται στις συνομιλίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και στις σχέσεις Βορρά-Νότου.
«Ακόμη και αν αφοσιωθεί στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις, καμία από αυτές τις ομάδες δεν θα μπορέσει να σώσει το μέλλον μας, το οποίο κυριαρχείται από ισχυρές οικονομικές δυνάμεις που έχουν βραχυπρόθεσμη άποψη και, εάν επιτραπεί, θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται και να καταστρέφουν τον πλανήτη. », λέει ο Γιώργος.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε, λέει, ότι η αλλαγή δεν συμβαίνει σε ατομικό επίπεδο. «Ναι, μπορώ να αλλάξω τους λαμπτήρες μου ή να μειώσω το αποτύπωμα άνθρακα, αλλά χρειαζόμαστε μια ριζική επανάσταση που δεν μπορεί να επιτευχθεί μεμονωμένα».
Η ανταποκρίτρια της IPS Italy Sabina Zaccaro μίλησε με τη Susan George στην Terra Futura, μια έκθεση «καλών πρακτικών» στην κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο
IPS: Θα επιτρέψει πραγματικά το πολιτικό-οικονομικό σύστημα να συμβούν αυτές οι συμμαχίες;
Susan George: Η ιδεολογία της αγοράς λειτουργεί για να χωρίζει τους ανθρώπους, είναι ένα μοντέλο που χωρίζει τους ανθρώπους σε βάση ανταγωνισμού. Η κοινωνική επαφή είναι η μόνη απάντηση στην οικονομία που εργάζεται συνεχώς για να το αποτρέψει αυτό.
Οι άνθρωποι δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουν τον τομέα και τη δέσμευσή τους, αλλά να συνηθίσουν να συνεργάζονται. Είμαστε ελεύθεροι πράκτορες και αν καταλάβουμε ότι υπάρχει συμφέρον, ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων συχνά δεν μπορεί πλέον να δει πού βρίσκονται τα συμφέροντά τους — και αυτό είναι μέρος του πολιτικού αγώνα που κάνουμε — τότε είναι δυνατό.
Εάν δείξετε στους ανθρώπους ότι ενδιαφέρονται για συμμαχίες, και αυτό ισχύει για τους αγρότες, τους συνδικαλιστές, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις…τότε ναι, νομίζω ότι είναι δυνατό να γίνουν αυτές οι συμμαχίες.
IPS: Και ποιος ορίζει τους κανόνες;
SG: Είναι δύσκολο να αποκτηθούν δεσμευτικοί κανόνες, θα μπορούσε να είναι ευκολότερο σε επίπεδο περιφερειών. Σε πολλά μέρη αυτό δεν είναι δυνατό λόγω της διαφθοράς ή επειδή η βούληση της κυβέρνησης είναι να αποτρέψει κάτι τέτοιο και να επιτρέψει στις διεθνικές εταιρείες να κάνουν ό,τι θέλουν. Θα έλεγα ότι γι' αυτό είναι εκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή — να επιτρέψει στα χρηματοπιστωτικά κεφάλαια και στα διεθνικά κεφάλαια να λειτουργούν όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα.
IPS: Μπορεί το ηθικό επιχείρημα από μόνο του να πείσει τις επιχειρήσεις;
SG: Όχι, καθόλου. Λένε πόσο πράσινοι είναι, πόσο φροντισμένοι είναι, αλλά είναι σκουπίδι να το πιστεύεις… Οι εταιρείες και οι διεθνικοί οργανισμοί κηρύττουν αυτο-πράσινες ρυθμίσεις. «Θα φέρουμε τη σωστή λύση», λένε, αλλά είναι εντελώς απατηλή.
IPS: Λοιπόν, ποιο μπορεί να είναι ένα πειστικό επιχείρημα;
SG: Τα σωστά επιχειρήματα είναι τα επιχειρήματα δύναμης με τα οποία δεν μπορείς να διαφωνήσεις, δεν συζητάς. δεν λες "παρακαλώ". Όταν είσαι σε μια θέση που είσαι σε θέση να υπαγορεύεις.
IPS: Πώς;
SG: Λοιπόν, μέσω συμμαχιών! Σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, σε μεγάλη κλίμακα… το πρόβλημα είναι κλίμακα. Οι συμμαχίες πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ευρύτερες. Η οικονομική ισχύς είναι πολύ μπροστά μας, οπότε για μένα το πρόβλημα είναι, μπορούμε να πάμε αρκετά γρήγορα, να γίνουμε αρκετά σημαντικοί ώστε να το σταματήσουμε, να ξεφύγουμε από το τρέχον αδιέξοδο.
IPS: Έχει ρόλο η πολιτική σε αυτό;
Σ.Γ.: Αν ήταν απλώς πολιτική, δεν θα ανησυχούσα τόσο πολύ, αφού τα πράγματα που αναμένονται στο πέρασμα των αιώνων λύνονται. αλλά με το περιβάλλον δεν έχουμε τέτοιο χρόνο. Δεν το λέω συχνά δημόσια, γιατί δεν θέλω ο κόσμος να είναι σε απόγνωση, αλλά συχνά είμαι σε απόγνωση.
IPS: Είσαι τελείως απαισιόδοξος;
SG: Είμαι αισιόδοξος. το μόνο που μπορείς να δουλέψεις είναι η ελπίδα. Γενικά, οι πολιτικοί είναι οι τελευταίοι που κινούνται, αλλά πρέπει να κάνουμε συμμαχία μαζί τους.
Όταν οι πολιτικοί ενδιαφέρονται για κάτι, δείχνουν ότι είναι σε θέση να ακούσουν. Δείτε τι συμβαίνει με τις τιμές…και τη σπανιότητα. Οι πολιτικοί και οι επιχειρήσεις το ακούνε αυτό, ακούνε την τιμή του πετρελαίου — φέρνουν λάθος λύσεις, αλλά ακούν τα σήματα τιμών.
IPS: Μπορεί το λάδι να αντικατασταθεί με αγροκαύσιμα;
SG: Είναι εγκληματικό. Γίνεται πολύς λόγος για τη χρήση φυτών που είναι βιολογικά — αλλά κάθε φυτό είναι βιολογικό. Μόλις διάβασα ότι μερικά από τα είδη που σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν είναι χωροκατακτητικά είδη, τα καταλαμβάνουν και μετά θα εξαπλωθούν παντού και θα βγάλουν όλο το νερό από το έδαφος κ.ο.κ.
Έτσι, είναι πάντα το ίδιο πράγμα — δεν μπορείτε να έχετε απλώς μια techno λύση γιατί υπάρχει ολόκληρο το περιβάλλον που πρέπει να λάβετε υπόψη. Δεν είμαι γεωπόνος, αλλά θα αρνιόμουν οποιαδήποτε εισαγωγή, οποιαδήποτε καλλιέργεια μέχρι να μελετηθεί ο αντίκτυπος αυτής της καλλιέργειας στο υπόλοιπο περιβάλλον. Δεν μπορείτε απλώς να πείτε "Εντάξει, αυτό είναι καλό, θα το μαζέψουμε και θα βγάλουμε αιθανόλη από αυτό", γιατί δεν το ξέρετε.
Αυτό είναι επίσης το λάθος με τους σπόρους ΓΤΟ (γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς). Κοιτάζουν μόνο το φυτό και τι υποτίθεται ότι αυτό το φυτό πρέπει να κάνει, να απωθεί τα έντομα ή οτιδήποτε άλλο, αλλά δεν κοιτάζουν ολόκληρο το περιβάλλον, δεν είναι καθήκον τους.
Οι επιστήμονες είναι απόλυτα ικανοί να φτιάξουν ένα φυτό που μπορεί να απωθεί τα έντομα, αλλά δεν γνωρίζουν καθόλου πώς θα αντιδράσουν τα πουλιά, οι πεταλούδες, τα σκουλήκια, τα βακτήρια. (ΤΕΛΟΣ/2008)
Σούζαν Τζορτζ είναι Μέλος και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διακρατικού Ινστιτούτου. Τα τελευταία της βιβλία είναι La Pensée enchaînée: Comment les droites laïque et religieuse se sont emparées de l'Amérique [Fayard, 2007], προς δημοσίευση στα αγγλικά ως: Hijacking
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά