Διαβάστε το Secret Memo
Magna, Γιούτα - Η Το Salt Lake Tribune αναφέρει ότι η Kennecott Utah Copper Corp. έχει αποκρύψει, από το 1988, την πιθανότητα για μια μεγάλη καταστροφή απορριμμάτων που προκάλεσε σεισμό στη Magna της Γιούτα. Η κατάσχεση απορριμμάτων βρίσκεται βόρεια της Magna και αποθηκεύει περίπου 1 δισεκατομμύριο τόνους λεπτών αποβλήτων ορυχείων. Το 1993, η εταιρεία διεξήγαγε μια «αξιολόγηση κινδύνου» για να καθορίσει εάν ο πλήρης περιορισμός της δέσμευσης θα ήταν ακριβότερος από το νομικό κόστος που σχετίζεται με υλικές ζημιές και θανάτους πολιτών.
Το Tribune δημοσίευσε α Εμπιστευτικό σημείωμα του 1997, γραμμένο από τον Ray D. Gardner, πρώην Chief Legal Officer της Kennecott, το οποίο είναι επικριτικό για τον χειρισμό της πιθανής καταστροφής απορριμμάτων από την εταιρεία: «Οι αποφάσεις της προηγούμενης διοίκησης για παράβλεψη και απόκρυψη νομικών συμβουλών, παραίτηση από τη δημόσια ειδοποίηση, προσπάθεια δημιουργίας κρυφά οικιακού αποθηκευτικού χώρου, συνεννόηση με τον κρατικό μηχανικό για την απόκρυψη των μελετών KL από το κοινό και περιορισμό της διανομής της Μελέτης Μείωσης, συλλογικά και μεμονωμένα, δίνουν την εμφάνιση μιας συνωμοσίας για τη συγκάλυψη μιας βαθιάς απειλής για τη δημόσια ασφάλεια».
Ο G. Frank Joklik ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Kennecott από το 1980 έως το 1993. Ο Joklik, τώρα σύμβουλος ορυχείων, είναι επί του παρόντος στο διοικητικό συμβούλιο της Prime Meridian Resources (PMR), μιας εξορυκτικής εταιρείας που επιδιώκει να αναπτύξει πολλά κοιτάσματα μεταλλικών ορυκτών στην Άνω Χερσόνησο. Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2002, ένα σκάνδαλο δωροδοκίας ανάγκασε τον Joklik να παραιτηθεί από την Οργανωτική Επιτροπή του Salt Lake, η οποία ήταν υπεύθυνη για την απόπειρα εξασφάλισης των αγώνων για την πόλη Salt Lake. Το PMR έχει μια άλλη σύνδεση Kennecott – tΟ πρόεδρος της εταιρείας Michael Senn, ήταν γεωλόγος Kennecott από το 1980 έως το 1996 και ήταν Περιφερειακός Διευθυντής/Chief Geologist όταν ο Kennecott ανακάλυψε το κοίτασμα Eagle, το 1995.
Η λίμνη απορριμμάτων, που άνοιξε το 1906, είχε δύο προηγούμενες βλάβες (1941 και 1964) που σύμφωνα με πληροφορίες δεν οδήγησαν σε απώλειες ζωής ή σημαντικές υλικές ζημιές και δεν προκλήθηκαν από σεισμική δραστηριότητα. Το σημείωμα του 1997 σημειώνει ότι ανατέθηκαν επιστημονικές εκθέσεις για την κατάσχεση απορριμμάτων το 1957, 1966, 1974 και 1983. Οι αναφορές σημείωσαν την ικανότητα της δέσμευσης απορριμμάτων να αποτύχει λόγω σεισμικής δραστηριότητας. Η περιοχή βρίσκεται εντός της Διαορεινής Σεισμικής Ζώνης και ένας σεισμός στην περιοχή, το 1962, μεγέθους M 5.2 της Κλίμακας Ρίχτερ.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των Η.Π.Α. Το Green's Creek Mine της εταιρείας, στην Αλάσκα (που πωλήθηκε πρόσφατα στην Hecla Mining Corp.), κατέλαβε την 2006η θέση, με 102.5 εκατομμύρια λίβρες ρύπων.
Το 1988, η Joklik ανέθεσε μια πρόσθετη γεωτεχνική αξιολόγηση του φράγματος απορριμμάτων σε μια καναδική εταιρεία μηχανικών, την Klohn-Leonoff Consultants Ltd. (KL), από τη Βρετανική Κολομβία του Καναδά. Η έκθεση του KL έδειξε ότι ένας σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει το φράγμα να σκάσει, πλημμυρίζοντας τμήμα της πόλης Magna, με αποτέλεσμα ζημιές σε ζωές και υλικές ζημιές. Σύμφωνα με το σημείωμα του Γκάρντνερ του 1997, η έκθεση σημείωνε τον πιθανό κίνδυνο για «κατοικημένες περιοχές, βιομηχανικές τοποθεσίες, μια μεγάλη σιδηροδρομική γραμμή και τους δημόσιους αυτοκινητόδρομους». Ένας εμπειρογνώμονας του κλάδου, ο H. Bolton Seed, αξιολόγησε και επικύρωσε τα ευρήματα, λέγοντας ότι «ο ετήσιος κίνδυνος αστοχίας για το κοίτασμα απορριμμάτων είναι [100 φορές μεγαλύτερος] από ό,τι για τα συμβατικά φράγματα».
Ο Joklik απάντησε στην αναφορά προσπαθώντας ανεπιτυχώς να κρύψει τα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας το προνόμιο προϊόντων προστασίας της δικηγορικής εργασίας και σχημάτισε μια ομάδα εργασίας για την αξιολόγηση μεθόδων για τη σταθεροποίηση της γωνίας Magna και άλλων τμημάτων της δέσμευσης απορριμμάτων. Μια «Μελέτη μείωσης», που ανατέθηκε από την KL, το 1989, συνέστησε τη μόνη λύση να κατασκευαστεί μια εξωτερική πέτρα γύρω από ολόκληρη την κατάσχεση απορριμμάτων. Σε απάντηση, ο Kennecott άρχισε να αφυδατώνει το Magna Corner, αλλά εγκατέλειψε «βασικά στοιχεία του προγράμματος σεισμικής αναβάθμισης» το 1993 λόγω οικονομικού κόστους που σχετίζεται με τη μετεγκατάσταση 2.75 μιλίων του State Route 201, του γηπέδου γκολφ Magna Copper και όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας Kennecott και τρίτων στο την περιοχή, καθώς και την ευθυγράμμιση και τροποποίηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού της εταιρείας.
Το σημείωμα του Gardner του 1997 προτείνει ότι η «απόφαση να εγκαταλειφθούν τα στοιχεία της προβλήτας, του αποκωδικοποιητή και του αναχώματος της σεισμικής αναβάθμισης δεν είναι καλά τεκμηριωμένη και φαίνεται να έχει κίνητρα για την οικονομία, χωρίς γνήσια ανησυχία για τη δημόσια ασφάλεια».
Ο Joklik και ο Philip J. Bernhisel (Ανώτερος Αντιπρόεδρος Οικονομικών και Νομικής του Kennecott) ζήτησαν επίσης νομική επανεξέταση από τον πρώην Γενικό Σύμβουλο, Earl Tingey, ο οποίος ανέθεσε έρευνα στον Bob Connery, από την Holland and Hart LLP, στο Ντένβερ. Ωστόσο, σύμφωνα με το σημείωμα του Gardner, ο Joklik ήλεγχε την κριτική του Connery και περιόρισε τον ρόλο του Tingey σε έναν απλό να μεταφέρει πληροφορίες από τον Connery στο Joklik. Ο Connery συνέστησε στον Kennecott να αποκαλύψει την απειλή στους κατοίκους. Ο Κόνερι απολύθηκε και ενημερώθηκε ότι στον Τζόκλικ δεν «άρεσαν» οι συμβουλές του και να προωθήσει οποιαδήποτε σχετικά έγγραφα στον Κένεκοτ και να καταστρέψει όλα τα αντίγραφα. Ο Κόνερι αγνόησε τη συμβουλή.
Ο Joklik εξασφάλισε μια δεύτερη νομική γνωμοδότηση, από τους Parsons, Behle και Latimer (PB&L), από το Salt Lake City, η οποία συνέστησε στον Kennecott να αποκαλύψει την απειλή στο κοινό και να καταστήσει την κατάσχεση απορριμμάτων ασφαλή μεταφέροντας την State Route 201 και δημιουργώντας μια ζώνη προστασίας γύρω από το κατάσχεση. Ο σύμβουλος ενημέρωσε τον Kennecott ότι η δέσμευση ήταν «αδικαιολόγητα επικίνδυνη» και ότι η εταιρεία αντιμετώπιζε πιθανές ποινικές και ποινικές κατηγορίες εάν η εταιρεία δεν προειδοποιήσει το κοινό. Ο Γενικός Σύμβουλος του Kennecott έδωσε εντολή στην PB&L ότι ο Joklik θα «τερμάτιζε την εκπροσώπηση της PB&L εάν του δόθηκε η γνώμη τους και έδωσε εντολή στην PB&L να καταστρέψει τη γνώμη».
Μετά τις δραστηριότητές της για την αφυδάτωση, η Kennecott ανέθεσε μια άλλη μελέτη «αξιολόγησης σεισμικού κινδύνου» από τους Woodward and Clyde, το 1993, για να επανεκτιμήσει το ενδεχόμενο διάρρηξης απορριμμάτων στη γωνία Magna της κατάσχεσης. Η αξιολόγηση των Woodward και Clyde έδειξε ακόμη υψηλότερο δυναμικό κινδύνου από τη μελέτη της KL.
Το σημείωμα του Gardner του 1997 σημειώνει ότι «η δυνατότητα σταθεροποίησης της γωνίας Magna αποκλειστικά μέσω της προσπάθειας αφυδάτωσης φαίνεται να είναι μια προσπάθεια μετά την απόφαση να παράσχει ένα υποστηρικτικό σκεπτικό, προσδιορίζοντας μια βιώσιμη μέθοδο προστασίας από τις δυνητικά καταστροφικές συνέπειες μιας σεισμικής αστοχίας. Δυστυχώς, η επιλογή αφυδάτωσης συνεχίζει να είναι αναπόδεικτη».
Οι αξιωματούχοι του Kennecott συναντήθηκαν με τον Μηχανικό της Πολιτείας της Γιούτα για να συζητήσουν την αρχική αξιολόγηση του KL. Σύμφωνα με πρακτικά που συνέταξε η εταιρεία, ο κρατικός μηχανικός ενέκρινε τις πλήρεις σεισμικές αναβαθμίσεις του Kennecott και συμφώνησε με τα ευρήματα της KL. Ωστόσο, σύμφωνα με το σημείωμα του Gardner του 1997, «Τα πρακτικά υποδεικνύουν περαιτέρω ότι οι μελέτες KL κοινοποιήθηκαν στον State Engineer, αλλά δεν διατηρήθηκαν από τα αρχεία του οργανισμού λόγω ανησυχιών «ότι θα πέσουν στον δημόσιο τομέα». Ο Κρατικός Μηχανικός παρείχε άτυπες διαβεβαιώσεις ότι «δεν είχε πρόθεση… να δημοσιοποιήσει τις πληροφορίες». Ο διαχειριστής του έργου συμβουλεύει ότι ο κρατικός μηχανικός δεν έχει διατηρήσει αντίγραφα οποιασδήποτε από τις γεωτεχνικές εκθέσεις που λειτουργούσαν για λογαριασμό της Kennecott.
Αντί να επιδιώξει μια πλήρη σεισμική αναβάθμιση της κατάσχεσης των απορριμμάτων, ο Joklik εξουσιοδότησε το Land Department του Kennecott να αγοράσει κρυφά 200 σπίτια στο Green Meadow Estates. Οι υπάλληλοι του τμήματος δεν ενημερώθηκαν για τους ακριβείς λόγους για την αγορά. Από το 1991 έως το 1992, το τμήμα αγόρασε 39 σπίτια, μέσω ενός αγνώστου ακόμα αντιπροσώπου, τα οποία στη συνέχεια μισθώθηκαν. Οι νέοι ενοικιαστές δεν ενημερώθηκαν ποτέ για τους κινδύνους που συνδέονται με τη διακοπή της δέσμευσης απορριμμάτων. Το 1995, ο Kennecott άρχισε να επιδιώκει επιλογές για να πουλήσει τα ακίνητα, χωρίς να παρέχει γνωστοποίηση στους αγοραστές σχετικά με τους κινδύνους από τα απορρίμματα.
Συγκλονιστικά, το 1992, η μητρική εταιρεία του Kennecott, η Rio Tinto, διεξήγαγε μια «αξιολόγηση κινδύνου» για να καθορίσει την πιθανή ευθύνη της εταιρείας σε περίπτωση καταστροφικής θραύσης του φράγματος. Η εταιρεία ζήτησε από το Τμήμα Κτηματολογίου να αθροίσει τον «κατά προσέγγιση αριθμό των ατόμων που εμπλέκονται…την κατά προσέγγιση κατανομή της ηλικίας του πληθυσμού (κανονική, νεαρή, ηλικιωμένη) [sic]… κατά προσέγγιση αριθμό παιδιών και ενηλίκων που ήταν παρόντες σε κάθε σχολείο… κατά προσέγγιση τιμή που τοποθετήθηκε στην απώλεια ζωή στα γήπεδα της Γιούτα, με διακύμανση ανάλογα με την ηλικία».
Το σημείωμα του Gardner του 1997 καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «Η έλλειψη δημόσιας ειδοποίησης είναι ιδιαίτερα αινιγματική. Σε αντίθεση με τις σαφείς συμβουλές δύο δικηγορικών εταιρειών υψηλής εκτίμησης, η διοίκηση του Kennecott δεν παρείχε την απαιτούμενη προειδοποίηση επειδή ο κ. Joklik πίστευε ότι θα προκαλούσε «πανικό και κοστούμια»… Η Kennecott έχει νομικό και ηθικό καθήκον να αποκαλύψει τον κίνδυνο και να συμβουλεύσει τα άτομα που δυνητικά επηρεάζονται της προσπάθειας μετριασμού της εταιρείας….Η εταιρεία αποφάσισε ότι η ανθρώπινη ζωή δεν άξιζε το κόστος της ολοκλήρωσης της σεισμικής αναβάθμισης με τον τρόπο που είναι πιο πιθανό να αποφέρει ένα αποδεκτό περιθώριο ασφάλειας».
Παρά τις τροποποιήσεις του Kennecott, τα τελευταία 20 χρόνια, η Magna Corner της δέσμευσης εξακολουθεί να αποτυγχάνει να πληροί τα ελάχιστα πρότυπα ασφαλείας της Γιούτα για έναν σεισμό στη χειρότερη περίπτωση M 7.2 της Κλίμακας Ρίχτερ. Ο Kennecott ισχυρίζεται ότι οι τελικές βελτιώσεις θα ολοκληρωθούν σε δέκα χρόνια.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά