ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΠΛΗΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΙΡΑΚ
Στις 7 Δεκεμβρίου, μια μέρα νωρίτερα, το Ιράκ παρέδωσε στους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ μια δήλωση των δραστηριοτήτων του σχετικά με όπλα μαζικής καταστροφής και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς - όλα απαγορευμένα από το ψήφισμα 687 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η δήλωση-«Μια Ακριβής, Πλήρης και Πλήρης Δήλωση επί του παρόντος συν τα δικαιολογητικά έγγραφα»- έχει περισσότερες από 12,000 σελίδες: 6,287 σελίδες για πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. 2,081 σελίδες για την πυρηνική δραστηριότητα έως το 1991 (300 σελίδες για την περίοδο από τότε). και 1,334 σελίδες για τη βιολογική δραστηριότητα. (Και 352 σελίδες για τη διαδικασία παρακολούθησης του ΟΗΕ.) Η σελίδα περιεχομένων, που κυκλοφόρησε από τις ΗΠΑ, «ενίσχυσε τις αρχικές εκτιμήσεις ότι το μεγαλύτερο μέρος της δήλωσης ήταν επανέκδοση προηγούμενων εκθέσεων προς τον ΟΗΕ σχετικά με τα οπλικά προγράμματα του Ιράκ.» (Guardian, 11). Δεκ., σελ. 17)
Γενικά αναφέρεται ότι η δήλωση της 7ης Δεκεμβρίου έχει διογκωθεί σκόπιμα από το Ιράκ σε ένα τεράστιο έγγραφο που θα χρειαστούν μήνες για να ελεγχθεί. Ο αρθρογράφος Μπρους Άντερσον γράφει, «Μια ενδελεχής εξέταση των λεπτομερειών της εξαπάτησης θα χρειαζόταν αναπόφευκτα μήνες: πολύ μετά τον Φεβρουάριο» (η βέλτιστη περίοδος για πόλεμο, πιστεύει ο Άντερσον - μια εύλογη και ευρέως διαδεδομένη άποψη). (Independent, 9 Δεκ., σελ. 14)
Ωστόσο, ήταν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο που έγραψαν το ψήφισμα 1441 του Συμβουλίου Ασφαλείας, το οποίο απαιτούσε από το Ιράκ να αναφέρει όχι μόνο τα οπλικά του προγράμματα, αλλά και «όλα τα άλλα χημικά, βιολογικά και πυρηνικά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων όσων ισχυρίζεται ότι είναι για σκοπούς που δεν σχετίζονται στην παραγωγή όπλων ή υλικό». Ο επικεφαλής επιθεωρητής όπλων των Ηνωμένων Εθνών Χανς Μπλιξ σχολίασε ότι ενώ ήταν εφικτό για το Ιράκ να αναφέρει τα οπλικά προγράμματα του Ιράκ στο παρελθόν και το παρόν θα πρέπει να είναι δυνατό εντός 30 ημερών «και το ίδιο θα πρέπει να ισχύει για τη δήλωση των εναπομεινάντων επιτρεπόμενων ειρηνικών πυρηνικών προγραμμάτων», «Να δηλώσει όλα τα άλλα χημικά προγράμματα σε μια χώρα με αρκετά μεγάλη χημική βιομηχανία, καθώς και άλλα βιολογικά προγράμματα ενδέχεται να είναι πιο προβληματικά σε σύντομο χρονικό διάστημα.» (Blix, «Σημειώσεις για την ενημέρωση στο Συμβούλιο Ασφαλείας, 28 Οκτωβρίου 2002», <www.casi.org.uk>)
Η αναφορά όλης της χημικής και βιολογικής δραστηριότητας στο Ιράκ (συμπεριλαμβανομένης κάθε δεξαμενής ζύμωσης στη χώρα) σε 30 ημέρες σχεδιάστηκε έτσι ώστε να είναι αδύνατο να εκπληρώσει το Ιράκ. Θα οδηγούσε επίσης σαφώς σε μια πολύ μακρά δήλωση από το Ιράκ.
Η ΔΙΠΛΗ ΣΚΑΝΔΡΑ
Και οποιαδήποτε παράλειψη στη δήλωση, οποιαδήποτε μη αναφερθείσα δεξαμενή ζύμωσης, θα μπορούσε να κοστίσει ακριβά στον ιρακινό λαό. Το ψήφισμα 1441 λέει, «ψευδείς δηλώσεις ή παραλείψεις στις δηλώσεις που υποβάλλονται από το Ιράκ σύμφωνα με αυτό το ψήφισμα και η παράλειψη του Ιράκ ανά πάσα στιγμή να συμμορφωθεί και να συνεργαστεί πλήρως για την εφαρμογή αυτού του ψηφίσματος θα συνιστούν περαιτέρω ουσιώδη παραβίαση των υποχρεώσεις». (Παράγραφος 4.)
Η φράση «υλική παραβίαση» ερμηνεύεται από την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο (λανθασμένα) ως εξουσιοδότηση για πόλεμο. Επομένως, εάν το Ιράκ δεν έχει συντάξει πλήρη κατάλογο όλων των μη στρατιωτικών χημικών και βιολογικών δραστηριοτήτων του, αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σε έναν (αδικαιολόγητο) ισχυρισμό των ΗΠΑ περί νομιμότητας για την έναρξη ενός πολέμου. (Βλ. ARROW Anti-War Briefing 25: «Material Breach» για περισσότερα σχετικά με αυτό.)
Υπάρχουν δύο προϋποθέσεις που ενσωματώνονται στο ψήφισμα, στην παράγραφο 4: «ψευδείς δηλώσεις ή παραλείψεις στις δηλώσεις που υποβάλλονται από το Ιράκ σύμφωνα με αυτό το ψήφισμα και αδυναμία του Ιράκ ανά πάσα στιγμή να συμμορφωθεί και να συνεργαστεί πλήρως για την εφαρμογή αυτού του ψηφίσματος. «Το ψήφισμα κάνει λόγο για ψευδή δήλωση ή παράλειψη συν μη συνεργασία ή συμμόρφωση», λέει μια «πηγή του Ηνωμένου Βασιλείου». «Πλέον είναι η σημαντική λέξη… Το ίδιο το έγγραφο δεν αποτελεί έναυσμα για πόλεμο.» (Observer, 8 Δεκεμβρίου, σελ. 21)
«Η χρήση του «και» αντί του «ή» συζητήθηκε εντατικά από το συμβούλιο ασφαλείας και ήταν προϋπόθεση για την ομόφωνη υποστήριξή του στο ψήφισμα. Παρά τις υποδείξεις για το αντίθετο τόσο από τον κ. Μπους όσο και από τον κ. Μπλερ, οι περισσότεροι ανώτεροι αξιωματούχοι τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο Λονδίνο συμφωνούν ότι αυτή η διατύπωση σημαίνει ότι η δήλωση της 8ης Δεκεμβρίου από μόνη της δεν θα δικαιολογήσει τη στρατιωτική δράση.» (Guardian, 27 Νοεμβρίου, σελ. 20)
Αυτό που χρειάζεται είναι ένα «μοτίβο καθυστερήσεων ή ξεκάθαρης άρνησης πρόσβασης σε έναν ιστότοπο ή έναν αξιωματούχο»–«Πολλά θα εξαρτηθούν από το πώς θα περιγραφεί η ιρακινή συμπεριφορά από τον κ. Blix και τον συνάδελφό του επικεφαλής επιθεωρητή όπλων, Mohammed el-Baradei.» ( Guardian, 27 Νοεμβρίου, σελ. 20)
Μερικά γεράκια της Ουάσιγκτον πιέζουν για ένα μόνο έναυσμα: Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Ντικ Τσένι «έχει λάβει την πιο πολεμική θέση, επιμένοντας στον Πρόεδρο ότι οποιαδήποτε παράλειψη – όσο μικρή κι αν είναι – θα συνιστά ουσιώδη παραβίαση.» (Observer, 8 Δεκ. , σελ. 21) «Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι στην κυβέρνηση Μπους πιστεύουν ότι εάν ο Σαντάμ μπορεί να αποδειχθεί ότι είπε ψέματα, τότε θα ήταν άσκοπο να συνεχιστούν οι επιθεωρήσεις του ΟΗΕ… Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν στην Daily Telegraph ότι ο πόλεμος είναι πλέον πιθανό να ξεκινήσει το Ιανουάριος [2003] και ότι το σήμα ότι η διαδικασία των επιθεωρήσεων θα τελείωνε θα ήταν μια επίσημη δήλωση από τον Λευκό Οίκο ότι το Ιράκ «παραβίαζε ουσιαστικά» την Απόφαση 1441.» (Telegraph, 10 Dec., σελ. 13)
Υποθέτοντας ότι τα γεράκια παρακάμπτονται, το καθήκον των ΗΠΑ είναι στη συνέχεια να δείξουν προς την ικανοποίηση του κόσμου ότι η δήλωση των όπλων είναι εσφαλμένη και στη συνέχεια να δημιουργήσει μια αντιπαράθεση μεταξύ των επιθεωρητών και της Βαγδάτης που μπορεί αξιόπιστα να απεικονιστεί ως πρότυπο μη συνεργασία.
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΗΠΑ/ΗΒ;
Ένας τρόπος για να αποδειχθεί ότι η δήλωση είναι εσφαλμένη θα ήταν να δημοσιοποιηθούν μέχρι τώρα μυστικές μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ή/και της Βρετανίας που αποδεικνύουν ότι το Ιράκ διαθέτει υλικά, εξοπλισμό ή πλήρως συναρμολογημένα όπλα που δεν έχει δηλώσει. «Αξιωματούχοι των ΗΠΑ είπαν ότι η CIA και τα εθνικά εργαστήρια που ειδικεύονται στον χημικό, βιολογικό και πυρηνικό πόλεμο είχαν αρχίσει μια ανάλυση ολόκληρης της ιρακινής δήλωσης και τους είπαν να επικεντρωθούν σε μια χούφτα ιρακινών ισχυρισμών που θα μπορούσαν να αποδειχθούν ψευδείς με τις διαθέσιμες πληροφορίες». (Guardian, 10 Δεκεμβρίου, σελ. 13)
Οι ΗΠΑ είναι απρόθυμες να αποκαλύψουν τα μυστικά τους, ωστόσο, ακόμη και στην UNMOVIC. Δυστυχώς, «οι αναλυτές πολιτικής των ΗΠΑ αμφισβητούν εάν οι απόρρητες πληροφορίες των ΗΠΑ θα είναι τόσο πειστικές για τους συμμάχους της Ουάσιγκτον και αναμένουν από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ να είναι απρόθυμες να μοιραστούν ό,τι έχουν στη διάθεσή τους.» Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ στο παρελθόν βασίζονταν συχνά σε πληροφορίες από Ιρακινοί αποστάτες: «Η νοημοσύνη μας δεν είναι κακή, αλλά είναι σέξι; Όχι», λέει ένας αναλυτής πολιτικής των ΗΠΑ που γνωρίζει τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. «Εάν είστε πρόθυμοι να δώσετε στον Σαντάμ το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, τότε οποιοδήποτε κομμάτι του εξοπλισμού μπορεί να είναι για πολιτικούς σκοπούς.» (FT, 9 Δεκεμβρίου, σελ. 9) Με άλλα λόγια, η μυστική «απόδειξη» ότι οι Η.Π.Α. και η Βρετανία βασίζονται είναι εξαιρετικά ασταθής.
«Ο σκεπτικισμός έχει τροφοδοτηθεί από απρόσκοπτες επισκέψεις επιθεώρησης σε διάφορες τοποθεσίες που προσδιορίζονται από την Αμερική ή τη Βρετανία ως ύποπτες.» (Sunday Times, 15 Δεκεμβρίου, σελ. 22) Το καλύτερο είναι τότε να μην αποκαλύψετε τη μυστική «πληροφορία» και να επιτεθείτε στη δήλωση στο άλλοι τρόποι. Ο Economist επισημαίνει ότι εάν ακολουθηθεί αυτή η διαδρομή, οι ΗΠΑ θα παραβιάσουν την παράγραφο 10 του ψηφίσματος 1441, η οποία ζητά από όλες τις χώρες να παραδώσουν «οποιαδήποτε πληροφορία που σχετίζεται με απαγορευμένα προγράμματα» στο Ιράκ: «Θα ήταν ειρωνικό για την Αμερική να παραβιάσει την ψήφισμα πριν πιαστεί το Ιράκ να το κάνει.» (Economist, 14 Δεκεμβρίου, σελ. 58)
ΑΚΑΤΑΛΟΓΗ-ΓΙΑ ΥΛΙΚΑ: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ
«Πιθανώς η πιο σημαντική πτυχή της δήλωσης θα είναι ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται τον μακροχρόνιο ισχυρισμό της ιρακινής κυβέρνησης ότι έχει καταστρέψει μεγάλες ποσότητες απαγορευμένων χημικών όπλων και μικροβιακών παραγόντων στον χαοτικό απόηχο του Πολέμου του Κόλπου το 1991. Hans Blix, επικεφαλής επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ , είπε ότι το Ιράκ πρέπει να παράσχει «πειστικές αποδείξεις» ότι η καταστροφή έγινε πράγματι - κάτι που δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα.» (Times, 6 Δεκεμβρίου, σελ. 19)
Η εστίαση σε αυτό το ζήτημα διατηρεί το βάρος της απόδειξης στο Ιράκ, βασικό στόχο των ΗΠΑ. Εάν τα αρχεία που τεκμηριώνουν την καταστροφή αυτών των υλικών έχουν πραγματικά καταστραφεί, το Ιράκ δεν μπορεί να παράσχει «πειστικά στοιχεία» για τίποτα. Το πρώτο στάδιο της διαπίστωσης μιας «ουσιαστικής παραβίασης» θα μπορούσε να επιτευχθεί με αυτόν τον τρόπο.
ΑΠΑΓΩΓΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ: ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΔΙΟ
«Ο αποφασίζων για την Ουάσιγκτον μπορεί να έρθει σε ένα δεύτερο βασικό ερώτημα – πόσο σκληροί είναι διατεθειμένοι να είναι οι επιθεωρητές στο κεντρικό ζήτημα της πρόσβασης σε Ιρακινούς βιολογικούς, χημικούς και πυρηνικούς επιστήμονες… Εδώ, ίσως, είναι οι νέοι «προεδρικοί χώροι» – το κόλλημα θέμα με τους Ιρακινούς.» (Sunday Telegraph, 1 Δεκεμβρίου, σελ. 27)
Η UNMOVIC «υπέκυψε στις έντονες πιέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών» και έδωσε στο Ιράκ μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου να παράσχει τα ονόματα και τις τοποθεσίες των Ιρακινών επιστημόνων που συνδέονται με τα οπλικά της προγράμματα. Σύμφωνα με το ψήφισμα 1441, οι επιθεωρητές έχουν την εξουσία να πετάξουν επιστήμονες και τις οικογένειές τους από το Ιράκ για συνεντεύξεις. «Η Βαγδάτη αναμένεται ευρέως να αντισταθεί σε μια τέτοια κίνηση, η οποία θα την έθετε σε ουσιαστική παραβίαση του ψηφίσματος.» (Sunday Telegraph, 15 Δεκεμβρίου, σελ. 22) Ο Hans Blix, επικεφαλής της UNMOVIC, δεν είναι υπέρ: «Είμαστε δεν πρόκειται να απαγάγω κανέναν», είπε. «Ο ΟΗΕ δεν είναι μια υπηρεσία αποστασίας». (Observer, 8 Δεκεμβρίου, σελ. 20) Θα δούμε αν είναι σε θέση να αντισταθεί στην πίεση των ΗΠΑ.
Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ από τις ΗΠΑ Το ψήφισμα 1441 απαιτούσε από το Ιράκ να παραδώσει τη δήλωσή του για τα όπλα και στα δεκαπέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ωστόσο, την παραμονή της παράδοσης της δήλωσης, το Συμβούλιο Ασφαλείας συμφώνησε ότι η δήλωση θα έπρεπε να υποβληθεί σε επεξεργασία πριν από την κυκλοφορία: «Οι διπλωμάτες είπαν ότι είχαν αποφασίσει μόνο την Παρασκευή [6 Δεκεμβρίου] να επιτρέψουν στους εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ να προβαίνουν σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης «ευαίσθητοι στη διάδοση » υλικό από το έγγραφο, πριν δοθούν αντίγραφα και στα 15 μέλη του συμβουλίου. Αντ 'αυτού, μετά από ένα Σαββατοκύριακο τηλεφωνικής διπλωματίας που είδε όλα εκτός από τη Συρία να συμφωνούν να επιτρέψουν στα πέντε μόνιμα μέλη πρόσβαση στο μη επεξεργασμένο κείμενο - Αμερικανοί αξιωματούχοι μπήκαν στα γραφεία του ΟΗΕ την Κυριακή και μετέφεραν την ανεπεξεργασμένη δήλωση στην Ουάσιγκτον. Έκτοτε, οι ΗΠΑ έχουν διαβιβάσει αντίγραφα στα άλλα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας - το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Ρωσία, την Κίνα και τη Γαλλία. Τα μη εκλεγμένα 10 μέλη θα λάβουν μια επεξεργασμένη έκδοση αργότερα.» (FT, 11 Δεκεμβρίου, σελ. 8)
Το Ιράκ κατηγόρησε ότι οι ΗΠΑ θα παραβίαζαν τη δήλωση που είχαν καταλάβει. «Αυτό είναι απίθανο δεδομένου ότι υπάρχει άλλο πλήρες σετ» - προφανώς στα χέρια της UNMOVIC. (Economist, 14 Δεκ., σελ. 58)
«Η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο πιστεύεται ότι ανησυχούσαν ότι η επεξεργασία των Ηνωμένων Εθνών και της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) θα μπορούσε να εμποδίσει τους δικούς τους αναλυτές να συγκρίνουν τη δήλωση με υποτιθέμενο υλικό πληροφοριών που τηρείται για τα προγράμματα μαζικής καταστροφής του Ιράκ.» (Independent, 10 Δεκεμβρίου, σελ. 11) Το γεγονός ότι η δήλωση κατασχέθηκε παρά το γεγονός ότι η Συρία παρέμενε αντίθετη ήταν, σημείωσαν οι FT, «μια απόκλιση από τη συνήθη αναζήτηση του Συμβουλίου για συναίνεση»: ένας διπλωμάτης είπε, «Διαδικαστικά ήταν λίγο ετερόδοξο. Αλλά αυτή είναι μια πολιτική κατάσταση και πήραμε μια πολιτική απόφαση.» (FT, 10 Dec., σελ. 11) Η εξουσία καθορίζει τους κανόνες. Η διακήρυξη πρέπει να είναι όπλο προπαγάνδας, όχι εργαλείο αφοπλισμού.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά