ΑΥΡΙΟ μια από τις σημαντικότερες δημόσιες εκδηλώσεις στη μνήμη θα πραγματοποιηθεί στο κεντρικό Λονδίνο.
Δεν είναι δυνατόν να υπερεκτιμήσουμε τη σημασία και τον επείγοντα χαρακτήρα της πορείας και της διαδήλωσης ενάντια σε μια απρόκλητη βρετανική και αμερικανική επίθεση στο Ιράκ, ένα έθνος με το οποίο δεν έχουμε καμία διαμάχη και που δεν μας απειλεί.
Το επείγον είναι η διάσωση ζωών. Πρώτον, ας σταματήσουμε να το αποκαλούμε «πόλεμο». Η τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε ο «πόλεμος» στον Κόλπο ήταν το 1991 όταν η αλήθεια θάφτηκε με περισσότερους από 200,000 ανθρώπους. Επιτιθέμενοι σε μια σειρά χαρακωμάτων μήκους 70 μιλίων, τρεις αμερικανικές ταξιαρχίες, που δρούσαν τη νύχτα, χρησιμοποίησαν τεθωρακισμένα χωματουργικά 60 τόνων για να θάψουν ζωντανούς εφήβους Ιρακινούς στρατεύσιμους, συμπεριλαμβανομένων των τραυματιών και εκείνων που παραδόθηκαν και υποχωρούσαν. Οι επιζώντες σφαγιάστηκαν από τον αέρα. Οι πιλότοι του ελικοπτέρου το ονόμασαν «βολή της Τουρκίας».
Από τους 148 Αμερικανούς που πέθαναν, το ένα τέταρτο από αυτούς σκοτώθηκαν από Αμερικανούς. Οι περισσότεροι Βρετανοί σκοτώθηκαν από Αμερικανούς. Αυτό ήταν γνωστό ως «φιλική φωτιά». Οι άμαχοι που σκοτώθηκαν, των οποίων οι θάνατοι δεν καταγράφηκαν ποτέ από τον αμερικανικό στρατό επειδή «δεν ήταν πολιτική», ήταν «παράπλευρες ζημιές».
Σήμερα, μετά από 13 χρόνια οικονομικού αποκλεισμού που έχει συγκριθεί με μια μεσαιωνική πολιορκία, το Ιράκ είναι ανυπεράσπιστο, ανεξάρτητα από την ανακάλυψη ενός περίεργου πυραύλου που μπορεί να φτάσει μόλις τα 90 μίλια. Ο κουρελιασμένος στρατός του είναι θλιβερά ανεπαρκώς εξοπλισμένος και περιμένει τη μοίρα του, μαζί με έναν άμαχο πληθυσμό του οποίου το 42 τοις εκατό είναι παιδιά. Είναι χτυπημένοι. Ακόμη και η εξαγωγή εμβολίων βρετανικής παραγωγής που προορίζονται για την προστασία των ιρακινών βρεφών από τη διφθερίτιδα και τον κίτρινο πυρετό έχει περιοριστεί. Τα εμβόλια, λέει η κυβέρνηση Μπλερ, «είναι ικανά να χρησιμοποιηθούν σε όπλα μαζικής καταστροφής».
Αυτό είναι το έθνος στο οποίο η συμμορία Μπους λέει ότι θα ρίξει 800 πυραύλους μέσα σε διάστημα δύο ημερών. «Σοκ και δέος» αποκαλεί το Πεντάγωνο «στρατηγική». Εν τω μεταξύ, οι επιθεωρητές όπλων και ο ανόητος Σουηδός ηγέτης τους κάνουν το κυνήγι του θησαυρού τους και μια εκπομπή κινουμένων σχεδίων φιλοξενείται στον ΟΗΕ από τον στρατηγό Κόλιν Πάουελ (ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή καλύπτοντας τη διαβόητη σφαγή στο My Lai στο Βιετνάμ).
Είναι όλα μια παρωδία. Οι Αμερικανοί θέλουν το Ιράκ γιατί θέλουν να ελέγξουν και να αναδιατάξουν τη Μέση Ανατολή. Ο άλλοτε αγαπημένος τους δικτάτορας, ο Σαντάμ Χουσεΐν, έκανε το λάθος να παρερμηνεύσει τα σήματα από την Ουάσιγκτον το 1990 και να εισβάλει σε μια άλλη αγαπημένη αμερικανική πετρελαϊκή τυραννία, το Κουβέιτ. Τόσο καθυστερημένα, ο Σαντάμ πρέπει να αντικατασταθεί, κατά προτίμηση από έναν άλλο Σαντάμ, αν και πιο αξιόπιστο και λιγότερο επιθετικό. Δεν υπάρχει θέμα «όπλων μαζικής καταστροφής». Αυτό αποσπά την προσοχή μας και τα μέσα ενημέρωσης.
Η ευρύτερη σημασία της επίθεσης που υποσχέθηκε είναι η ληστρική φύση του αμερικανικού κράτους. Όπως επιβεβαίωσε ο Τόνι Μπλερ, η Βόρεια Κορέα είναι πιθανό να είναι η «επόμενη». Νομίζω ότι κάνει λάθος και ότι το Ιράν θα είναι το επόμενο. Αυτό θέλει το ισραηλινό καθεστώς και οι επιθυμίες του Ισραήλ είναι τόσο σημαντικές για τα μέλη της συμμορίας Μπους με επιρροή όσο και το πετρέλαιο. Στη συνέχεια, υπάρχει η Κίνα. Λέει ο Anatol Lieven του Ινστιτούτου Carnegie στην Ουάσιγκτον: «Αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι ριζοσπαστικοί εθνικιστές των ΗΠΑ είναι είτε να «περιορίσουν» την Κίνα με συντριπτική στρατιωτική δύναμη ή να καταστρέψουν το κινεζικό κομμουνιστικό κράτος».
ΕΝΑΣ από τους σχεδιαστές της συμμορίας Μπους, ο Ρίτσαρντ Περλ, έχει πει: «Αν αφήσουμε το όραμά μας για τον κόσμο να εμφανιστεί και το αγκαλιάσουμε πλήρως, και δεν προσπαθούμε να συνδυάσουμε έξυπνη διπλωματία, αλλά απλώς διεξάγουμε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο… τα παιδιά μας θα τραγουδήσει υπέροχα τραγούδια για εμάς σε χρόνια από τώρα».
Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 ήταν η μεγάλη τους ευκαιρία. Στις 12 Σεπτεμβρίου ο Ντόναλντ Ράμσφελντ ήθελε να χρησιμοποιήσει την τραγωδία των Δίδυμων Πύργων ως δικαιολογία για να επιτεθεί στο Ιράκ, η οποία γλίτωσε προσωρινά μόνο επειδή ο Κόλιν Πάουελ υποστήριξε ότι «η κοινή γνώμη πρέπει να προετοιμαστεί». Το Αφγανιστάν ήταν η ευκολότερη επιλογή και σχεδίαζαν να του επιτεθούν ούτως ή άλλως.
Η μετέπειτα αμερικανική προσπάθεια να περικυκλώσουν την Αλ Κάιντα στα ανατολικά βουνά του Αφγανιστάν ήταν ένα φιάσκο και περισσότεροι από 20,000 άνθρωποι, εκτιμά ο Τζόναθαν Στιλ στον Guardian, πλήρωσαν το τίμημα της «απελευθέρωσης» αυτής της χώρας.
Από τις 11 Σεπτεμβρίου, η Αμερική έχει δημιουργήσει βάσεις στις πύλες προς όλες τις κύριες πηγές ορυκτών καυσίμων. Η πετρελαϊκή εταιρεία Unocal πρόκειται να κατασκευάσει έναν αγωγό στο Αφγανιστάν. Ο Μπους έχει αποκηρύξει τη συνθήκη του Κιότο για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, με τις διατάξεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για εγκλήματα πολέμου και τη συνθήκη κατά των βαλλιστικών πυραύλων. Έχει πει ότι θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον μη πυρηνικών κρατών «αν χρειαστεί» – απίστευτα ο Τζέφρι Χουν, εκ μέρους του Μπλερ, είπε ακριβώς το ίδιο.
Η δολοφονία είναι πλέον νόμιμη. Σχεδόν μπροστά στα μάτια μας, κρατούμενοι έχουν βασανιστεί μέχρι αυτοκτονίας σε ένα αμερικανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Κούβα. Υπό τον Ντόναλντ Ράμσφελντ, μια μυστική ομάδα με το οργουελικό όνομα της Ομάδας Προληπτικών Επιχειρήσεων Προληπτικών Επιχειρήσεων έχει τη δουλειά να προκαλεί τρομοκρατικές επιθέσεις, οι οποίες στη συνέχεια θα απαιτούσαν «αντεπίθεση» από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρέπει να θυμάστε συνέχεια στον εαυτό σας ότι αυτό δεν είναι φαντασία: ότι ο εχθρός για όλη μας την ασφάλεια δεν είναι ένας περιφερειακός τύραννος – υπάρχουν πολλοί από αυτούς, πολλοί που δημιουργήθηκαν από την Αμερική και τη Βρετανία.
Και τι γίνεται με τον Μπλερ; Καταλαβαίνουν τίποτα από αυτά και ο ίδιος και οι πονηροί Υπουργοί του; Είναι δύσκολο να το ξέρεις. Είναι τέτοια η ευαγγελική εμμονή του Μπλερ με το Ιράκ, και ίσως η απελπισία του μπροστά στη συντριπτική δημόσια αντίθεση, που είναι έτοιμος να παραπλανήσει και να εξαπατήσει όχι μόνο το κοινό αλλά και τις ένοπλες δυνάμεις που έστειλε για να ακολουθήσουν το «όραμα» του και του τρελού Περλ.
Πιστεύει κανείς πια τον Πρωθυπουργό; Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του την περασμένη Πέμπτη με τον Τζέρεμι Πάξμαν του BBC, ο Μπλερ είπε ψέματα για άλλη μια φορά ότι οι επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ «πέταξαν» από το Ιράκ από το καθεστώς το 1998. Γνωρίζει την αλήθεια: ότι αποσύρθηκαν όταν ανακαλύφθηκε ότι η CIA είχε φυτέψει κατασκόπους ανάμεσά τους προκειμένου να συγκεντρωθούν πληροφορίες για τον επακόλουθο αγγλοαμερικανικό βομβαρδισμό του Ιράκ τον Δεκέμβριο του 1998.
Εννοώ», είπε ο Μπλερ την περασμένη εβδομάδα, «(η απειλή των ανεξερεύνητων όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ) είναι αυτό που μας λένε οι υπηρεσίες πληροφοριών μας και είναι δύσκολο γιατί, ξέρετε, είτε απλώς επινοούν το όλο θέμα…»
Φτιάχνοντάς το, πράγματι. Στις 7 Φεβρουαρίου η Ντάουνινγκ Στριτ χρειάστηκε να απολογηθεί όταν αποκαλύφθηκε ότι ο τελευταίος της φάκελος που προσπαθούσε να δικαιολογήσει τον πόλεμο – «Ιράκ: η υποδομή του απόκρυψης, εξαπάτησης και εκφοβισμού» – αφαιρέθηκε λέξη προς λέξη, συμπεριλαμβανομένων των γραμματικών και ορθογραφικών λαθών, από ένα άρθρο που γράφτηκε από έναν Αμερικανό φοιτητή πριν από 10 χρόνια. Όπως τόνισε ο Ντέιβιντ Έντουαρντς της Media Lens, «οι μόνες αλλαγές αφορούσαν τη διόρθωση των αποσπασμάτων για να γίνει πιο δυσοίωνη η έκθεση: ένας ισχυρισμός ότι το Ιράκ «βοηθούσε ομάδες της αντιπολίτευσης» άλλαξε σε έναν ισχυρισμό ότι το Ιράκ «υποστηρίζει τρομοκρατικές οργανώσεις». ” Όπως ο Μπους, ο Μπλερ λέει ψέματα ότι «γνωρίζουμε δεσμούς μεταξύ της Αλ Κάιντα και του Ιράκ». Μια έρευνα από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Αμερικής, το οποίο συμβουλεύει τον Μπους, «δεν βρήκε στοιχεία αξιοσημείωτης σχέσης» μεταξύ του Ιράκ και της Αλ Κάιντα. Στις 5 Φεβρουαρίου, ένα έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας, που διέρρευσε στο BBC, αποκάλυψε ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν πει στον Μπλερ ότι «δεν υπήρχε καμία τρέχουσα σχέση» μεταξύ του Σαντάμ Χουσεΐν και της Αλ Κάιντα. Ο Μπλερ μάλιστα αρνήθηκε ότι είδε αυτή την κρίσιμη έκθεση.
Ως Χριστιανός, ο Μπλερ λέει ότι βοηθά στην οικοδόμηση ενός «ασφαλούς και ελπιδοφόρου κόσμου για όλα τα παιδιά μας».
Ο βουλευτής των Εργατικών Llew Smith ζήτησε πρόσφατα από τον Υπουργό Παιδείας να εξηγήσει «πώς μπορούμε να βρούμε δισεκατομμύρια λίρες για να αυξήσουμε τον αμυντικό μας προϋπολογισμό και να πάμε σε πόλεμο με το Ιράκ, αλλά δεν μπορούμε να βρούμε χρήματα για να καταργήσουμε τα δίδακτρα;».
Δεν υπήρξε κατανοητή απάντηση.
Τον περασμένο Νοέμβριο, μια έκθεση της Σχολής Δημόσιας Πολιτικής του Πανεπιστημίου του Κολλεγίου του Λονδίνου, αποκάλυψε ότι «το 53 τοις εκατό των παιδιών στο εσωτερικό του Λονδίνου ζουν σε συνθήκες εισοδηματικής φτώχειας». Ωστόσο, ο καγκελάριος Γκόρντον Μπράουν αφήνει στην άκρη «τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο λίρες» ως «ένα σεντούκι πολέμου» για να επιτεθεί όχι στη φτώχεια αλλά σε έναν εξαθλιωμένο λαό μισό κόσμο μακριά.
Μια ειρηνική λύση στη Μέση Ανατολή είναι δυνατή μόνο όταν αρθεί η απειλή μιας επίθεσης και επιβληθεί πλήρης απαγόρευση των λεγόμενων όπλων μαζικής καταστροφής και των πωλήσεων όπλων σε όλη την περιοχή, στο Ισραήλ και στο Ιράκ. Ο οικονομικός αποκλεισμός του λαού του Ιράκ πρέπει να τερματιστεί αμέσως και η δικαιοσύνη για τους Παλαιστίνιους να γίνει προτεραιότητα.
Η δύναμη της κοινής γνώμης, τόσο ηθική όσο και πολιτική, είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται. Γι' αυτό το φοβάται ο Μπλερ και γιατί, μέσω της ανίκανης Tessa Jowell, προσπάθησε να απαγορεύσει την αυριανή διαδήλωση. Το φοβάται γιατί αν η φωνή του λαού απειλήσει το σπίτι με τα χαρτιά που έχει χτίσει με βάση την εμμονή του με το Ιράκ και την Αμερική, μπορεί κάλλιστα να απειλήσει την πολιτική του ζωή και να κοροϊδέψει τον αγγλοαμερικανικό «συνασπισμό» και να αρνηθεί στη συμμορία του Μπους φύλλο συκής.
Αν συμβεί αυτό, η αμερικανική κοινή γνώμη, που τώρα ανακατεύεται ηρωικά μετά την πιο διαρκή εκστρατεία πλύσης εγκεφάλου εδώ και μισό αιώνα, μπορεί ακόμη και να σταματήσει τη συμμορία του Μπους στα ίχνη της. Μέχρι χθες, 42 αμερικανικές πόλεις είχαν εγκρίνει ψηφίσματα που καταδικάζουν μια επίθεση.
Είναι όλα αυτά αιτία αισιοδοξίας; Ναι είναι. Κοιτάξτε πώς η γαλλική και γερμανική «εξέγερση» αυτής της εβδομάδας φαινόταν σχεδόν να αλλάζει τα πάντα. και να θυμάστε ότι αυτές οι κυβερνήσεις μιλούν ανοιχτά μόνο λόγω της συντριπτικής πίεσης από τους λαούς τους.
Τώρα αυτό πρέπει να συμβεί στη Βρετανία. Αύριο μπορείτε να αρχίσετε να το πραγματοποιείτε.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά