Μόλις γιορτάσαμε το «Juneteenth» (η έναρξη του τέλους της δουλείας στις ΗΠΑ) εν μέσω ταραχώδους και μερικές φορές συγκεχυμένης πολιτικής και κάτι που φαίνεται να είναι μια αύξηση της ρατσιστικής κινητοποίησης. Για τους ακτιβιστές του Διαδικτύου η κατάσταση θέτει το ερώτημα: ποια είναι, αυτή τη στιγμή της ιστορίας μας, η σχέση μεταξύ της τεχνολογίας και των μαύρων;
Είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για όλους μας.
Οι τακτικοί αναγνώστες αυτού του ιστότοπου το έχουν διαβάσει πολλές φορές: με την επέκταση της παγκοσμιοποίησης και της οικονομίας της πληροφορίας, το Διαδίκτυο έχει γίνει μια σημαντική, αν όχι η κύρια, τεχνολογία επικοινωνιών στον σημερινό κόσμο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι το πιο δημοφιλές εργαλείο για άμεση και ομαδική επικοινωνία, μελέτη, έρευνα, εκτροπή, δημοσιογραφία, πνευματική συνεργασία και κατανάλωση ειδήσεων.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που διαβάζουν αυτό θα συμφωνήσουν ότι οι μαύροι πρέπει να είναι μέρος αυτού. Αλλά αυτή η αλήθεια δεν είναι συνάρτηση μόνο μιας δέσμευσης για ισότητα ή δικαιοσύνη. Είναι αναγκαιότητα εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία και τη λειτουργικότητα του Διαδικτύου και να οικοδομήσουμε μια πραγματικά δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.
Αυτό το είδος κοινωνίας απαιτεί από τους μαύρους να «κάθονται στο τραπέζι» της ισότητας σε αυτή τη χώρα και, για να το κάνουν αυτό, πρέπει να απολαμβάνουν μια πλήρη, ισχυρή σχέση με το Διαδίκτυο, ίση με όλες τις άλλες ομάδες ανθρώπων.
Αυτό, σήμερα, απλά δεν συμβαίνει.
Ενώ το «ψηφιακό χάσμα» παραμένει ένα θέμα, δεν είναι πλέον το κύριο. Οι μαύροι στις Ηνωμένες Πολιτείες απολαμβάνουν την ανοιχτή και αρκετά ισχυρή χρήση των τεχνολογιών του Διαδικτύου, ιδιαίτερα με την άνοδο του κινητού τηλεφώνου και της καλωδιακής τηλεόρασης ως συσκευών Διαδικτύου. Και οι δύο αυτές τεχνολογίες είναι πανταχού παρούσες στις μαύρες κοινότητες αυτής της χώρας.
Ωστόσο, η πρόσβαση και η χρήση υπολογιστή και Διαδικτύου από Αφροαμερικανούς παραμένει πολύ χαμηλότερη από αυτή των Λευκών. Η μελέτη του Pew Research Center για την ιδιοκτησία συσκευών διαπίστωσε ότι τα μισά από όλα τα νοικοκυριά με ετήσιο εισόδημα κάτω των 30,000 $ δεν έχουν ούτε χρησιμοποιούν υπολογιστή στο σπίτι, σε σύγκριση με το 10% των νοικοκυριών με εισόδημα άνω των 50,000 $. Το μεσαίο εισόδημα των μαύρων νοικοκυριών στις ΗΠΑ το 2015 ήταν 35,481 $, σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας.
Όπως εξηγεί ο Lee Rainie, Διευθυντής Έρευνας Διαδικτύου, Επιστήμης και Τεχνολογίας του Κέντρου Ερευνών Pew (και συν-συγγραφέας αυτής της μελέτης), η σχέση των Μαύρων με το Διαδίκτυο είναι πολύ λεπτή και κλιμακούμενη. Έτσι, ενώ ένας μαύρος φοιτητής κολεγίου (πληθυσμός που έχει αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία 20 χρόνια) μπορεί να χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο ελεύθερα και ανοιχτά για έρευνα και βασικές επικοινωνίες, ένα άτομο που εγκατέλειψε το γυμνάσιο μπορεί να το χρησιμοποιήσει κυρίως για γρήγορο «sms» και tweeting, αν όχι καθόλου. Αυτό είναι λογικό, αφού το διαδίκτυο είναι ως επί το πλείστον ένα εργαλείο γραπτής επικοινωνίας.
Επιπλέον, όπως επισημαίνει η μελέτη Pew, η διαφορά στη χρήση μεταξύ των διαφόρων ηλικιακών επιπέδων είναι ιδιαίτερα έντονη στην κοινότητα των Μαύρων, με τους ηλικιωμένους να είναι πολύ λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο.
Ωστόσο, οι μαύροι έχουν πλέον πρόσβαση στην τεχνολογία του Διαδικτύου περισσότερο από ποτέ. Αλλά η πρόσβαση στην κοινότητα των Μαύρων δεν αφορά ποιος χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο αλλά πώς το χρησιμοποιεί.
Και αυτό είναι το πρόβλημα.
Πρώτον, η τάση είναι προς μεγαλύτερη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το Twitter και το Facebook είναι αναμφίβολα οι πιο δημοφιλείς λειτουργίες του Διαδικτύου μεταξύ των νεότερων Μαύρων. Αν και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σημασία και τη χρησιμότητα αυτών των πρωτοκόλλων, είναι πολύ περιορισμένες στην ικανότητά τους να ενθαρρύνουν την αποτελεσματική επικοινωνία. Η παρουσίαση του λευκώματος αποκομμάτων του Facebook και τα όρια λέξεων του Twitter καθιστούν τα άρθρα, τις εργασίες και άλλες πιο μακροσκελείς γραπτές φόρμες δύσκολο να διαβαστούν και σχεδόν αδύνατο να αναρτηθούν.
Αυτό είναι διανοητικά περιοριστικό για τους πιθανούς συγγραφείς (που, στην κουλτούρα του Διαδικτύου, είναι οποιοσδήποτε έχει μια ιδέα στο κεφάλι του) αλλά είναι διανοητικός εξευτελιστικός για όσους μπορεί να διαβάσουν αυτό το υλικό. Ως αποτέλεσμα, η παρουσία των Μαύρων στην ευρύτερη πνευματική κουλτούρα του Διαδικτύου είναι πολύ αραιή.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με τα κινήματα κοινωνικής πάλης που καθοδηγούνται από Μαύρους, όπως το Black Lives Matter. Ενώ αυτό το κίνημα οργανώθηκε κυρίως στο Διαδίκτυο, χρησιμοποίησε το Twitter εκτενώς με την αποστολή γραπτών μηνυμάτων δικτύου ως δεύτερη, υποστηρικτική τεχνολογία. Αν και αυτά είναι ισχυρά εργαλεία κινητοποίησης, δεν επιτρέπουν πιο εις βάθος ανάλυση και συλλογική σκέψη (μία από τις επικρίσεις που κάνουν οι ακτιβιστές στο κίνημα των Black Lives Matter). Σε αυτή την περίπτωση, η τεχνολογία προώθησε τους Μαύρους ανθρώπους προς τα εμπρός όσον αφορά τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά, λόγω των πρωτοκόλλων που χρησιμοποιήθηκαν, περιόρισε την ικανότητά τους να αναπτύξουν και να προβάλουν μια κοινή πολιτική ανάλυση και στρατηγική για την αντιμετώπιση των συστημικών ζητημάτων που προκάλεσαν το κίνημα.
Υπάρχουν, βεβαίως, ιστότοποι που ειδικεύονται στις Μαύρες ειδήσεις και στις κοινωνικές/πολιτικές αναλύσεις και είναι γνωστοί και εξέχοντες. Αλλά είναι λίγοι και επίσης πολύ γκετοποιημένοι—σπάνια αναφέρονται από άλλους ειδησεογραφικούς οργανισμούς ή ιστοτόπους ανάλυσης, που σπάνια αναφέρονται από ομιλητές που μιλούν για τεχνολογία και δεν τους επισκέπτεται πολύ κανένας άλλος εκτός από τους μαύρους.
Δεύτερον, ο ανοιχτός και επιθετικός ρατσισμός είναι ζωντανός και καλά στο διαδίκτυο. Ακόμη και μια πρόχειρη ματιά στις ενότητες σχολίων οποιουδήποτε από τους ιστότοπους ειδήσεων (όπως το CNN ή το Fox) αποκαλύπτει έναν συγκλονιστικό ρατσισμό που είναι πιο επιθετικός και θρασύς από ό,τι επικρατούσε εδώ και 40 χρόνια. Η ανωνυμία του Διαδικτύου, σε συνδυασμό με την αύξηση της ρατσιστικής σκέψης και έκφρασης (καθώς οι λευκοί αντιμετωπίζουν πιο τρομακτικές προοπτικές στη ζωή τους και τους δίνεται η δυνατότητα να αποδιοπομπαίοι τράγοι για αυτό) έχουν δημιουργήσει μια κουλτούρα ρατσιστικής έκφρασης τόσο συντριπτική που είναι δύσκολο να αμφισβητήσει δημόσια.
Είναι τρομακτικό να είσαι έγχρωμος σε δημόσιες καταστάσεις και συζητήσεις στο Διαδίκτυο και οι μαύροι δέχονται το βάρος αυτού του κατασταλτικού ξυλοδαρμού. Ως αποτέλεσμα, οι μαύροι τείνουν να συγκεντρώνονται και να συμμετέχουν μόνο σε συγκεκριμένους τύπους ιστοσελίδων, ενώ δεν κάνουν πολλά περισσότερα από το να «σερφάρουν» στο υπόλοιπο Διαδίκτυο.
Ως αποτέλεσμα, μεγάλο μέρος του Διαδικτύου δεν έχει παρουσία Μαύρων στις πληροφορίες και τις αναλύσεις του.
Τρίτον, υπάρχουν πολύ λίγοι μαύροι τεχνολόγοι και όλο και λιγότεροι μαύροι σε μεγάλες θέσεις σε οποιονδήποτε τεχνολογικό οργανισμό ή δίκτυο. Το πρόβλημα είναι θεμελιώδες για την κουλτούρα και τον χαρακτήρα της τεχνολογίας. Η λειτουργία του διαδικτύου, η διαχείρισή του και (το πιο σημαντικό) η ανάπτυξή του μέσω λογισμικού και πρωτοκόλλων διοικείται από λευκούς άνδρες, με τις προκαταλήψεις και την περιορισμένη προοπτική που μπορεί να αναμένεται ότι αντικατοπτρίζει οποιαδήποτε φυλετικά περιορισμένη διαδικασία. Από όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με το Διαδίκτυο, αυτό είναι το χειρότερο γιατί εκτείνεται πολύ στο μέλλον, είναι ένα βασικό πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί χωρίς μια μεγάλη ανανέωση του πληθυσμού των τεχνολόγων και είναι εδραιωμένο στη δύναμη των λευκών επικοινωνίες και τα οικονομικά που εμπλέκονται στην τεχνολογία του Διαδικτύου.
Βαδίζει χέρι-χέρι με τον ρατσισμό και την λευκή υπεροχή.
Τέλος, η εκρηκτική εταιρική χρήση του διαδικτύου, ιδιαίτερα στις λιανικές πωλήσεις, έφερε στην πραγματικότητα όλο και περισσότερους Μαύρους (ιδιαίτερα νεότερους Μαύρους) στη χρήση της τεχνολογίας, αλλά αυτή η χρήση περιορίζει την επικοινωνιακή εμπειρία των Μαύρων σε μια σύγχρονη εκδοχή ενός ξεφάντωμα αγορών . Οι αγορές μέσω του Διαδικτύου είναι μια μεγάλη ευκολία, αλλά η χρήση του Διαδικτύου μόνο για αυτό αποτελεί τεράστιο κοινωνικό περιορισμό και ζημία για την πλήρη συμμετοχή των κατοίκων στην πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή του έθνους.
Το πρόβλημα είναι τεράστιο και επηρεάζει όλους σε αυτήν την κοινωνία και υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε...αυτή τη στιγμή...κατά τη διάρκεια αυτής της Διεθνούς Δεκαετίας των Ανθρώπων Αφρικανικής Καταγωγής των Ηνωμένων Εθνών. Αυτά πρέπει να είναι αιτήματα των κινήσεών μας και σημεία ενότητας μεταξύ τους:
* Εκπαιδεύστε και ενδυναμώστε μαύρους τεχνολόγους και χρήστες τεχνολογίας. Αυτό θα αντιπροσώπευε προγράμματα πραγματικής κατάρτισης και όχι κάποιο μερικό «πρόγραμμα κατάρτισης» που έχει σχεδιαστεί για να κατευθύνει τους έγχρωμους νέους σε αποπνικτικές και κοινωνικά αρνητικές εταιρικές θέσεις εργασίας.
* Αποθαρρύνετε ενεργά τη ρητορική μίσους και καλλιεργήστε διαδικτυακές κουλτούρες ανεκτικότητας και αμοιβαίου σεβασμού. Η ελευθερία του λόγου είναι πραγματικό δικαίωμα. Η ρατσιστική κακοποίηση δεν είναι και το Διαδίκτυο δεν χρειάζεται να το δεχτεί αυτό. Το μόνο που θα πρέπει να κάνει ένας πάροχος συνομιλίας είναι να απαντά με σαφήνεια και λεπτομέρεια στις εκφράσεις ρητορικής μίσους —είναι αρκετά εύκολο να τις δεις— και να ξεκαθαρίσει ότι αυτό είναι αντίθετο με την πολιτική του παρόχου. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν επιπλέον, αλλά αυτό από μόνο του θα ήταν ισχυρό.
* Οργανωθείτε για να δημιουργήσετε περισσότερα κέντρα για τη σκέψη των Μαύρων και μια πιο ξεκάθαρη στρατηγική για τη δημοσιοποίηση και τη διάδοση περιεχομένου που δημιουργείται από άτομα αφρικανικής καταγωγής. Εν ολίγοις, σταματήστε να "γκέτο" της μαύρης σκέψης στο Διαδίκτυο χρηματοδοτώντας και υποστηρίζοντας κέντρα έρευνας και σκέψης που διοικούνται από τους μαύρους και διευκολύνοντας τη δημοσίευση της δουλειάς τους.
* Αντισταθείτε και αντιστρέψτε την ιδιωτικοποίηση και την εταιρική συγκέντρωση του Διαδικτύου υπερασπίζοντας την ουδετερότητα του δικτύου και αναπτύσσοντας και υποστηρίζοντας δωρεάν λογισμικό ανοιχτού κώδικα και εκδόσεις ανοιχτής πρόσβασης. Άλλωστε, αυτή είναι η ουσία του δωρεάν Διαδικτύου.
Σε μια ψηφιακή εποχή, η δημοκρατία και η ελευθερία εξαρτώνται από την ικανότητά μας να επικοινωνούμε μεταξύ μας με δίκαιο και δίκαιο τρόπο. Είναι σαφές ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του ρατσισμού εξακολουθούν να υφίστανται και πράγματι ενισχύονται μέσω της τεχνολογίας. Ο σημερινός αγώνας για χειραφέτηση βασίζεται στη διασφάλιση του δικαιώματος στην ελεύθερη και δίκαιη επικοινωνία, το οποίο είναι κρίσιμο για την επίτευξη όλων των άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Jackie Smith, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, είναι ιδρυτής του Διεθνούς Δικτύου Μελετητών/Ακτιβιστών και ηγέτης του May First/People Link. Ο Alfredo Lopez γράφει για την τεχνολογία για το This Can't Be Happening! ως μέλος της συλλογικότητας.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά