ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Σημειώσεις Marcia Hewitt
Βασικά σημεία από διάφορα άρθρα του γαλλικού εκλογικού κώδικα. (Κώδικας Électoral. Παρίσι : Dalloz 1992)
(βλ. άρθρο L. 51.) Κατά την εκλογική περίοδο υπάρχουν δεσμευμένες θέσεις σε καθεμία πόλη από τις δημοτικές αρχές για την εκλογική δημοσιότητα.
Σε καθεμία από αυτές τις θέσεις δεσμεύεται ίσος χώρος για κάθε υποψήφιο ή κατάλογο υποψηφίων. (Σε αντίθεση με την Αυστραλία όπου οι αφίσες είναι κολλημένες παντού γύρω από τις εκλογικές περιοχές.)
Κατά τους τρεις μήνες που προηγούνται της πρώτης ημέρας του μήνα των εκλογών μέχρι τις εκλογές απαγορεύεται κάθε δημοσιότητα σχετικά με τις εκλογές που βρίσκεται εκτός του χώρου που προορίζεται για τις εκλογές ή στον χώρο που προορίζεται για άλλον υποψήφιο.
(βλ. άρθρο R. 27.)
υποδηλώνει ότι ο συνδυασμός των τριών χρωμάτων (κόκκινο λευκό και μπλε) απαγορεύεται στην εκλογική δημοσιότητα. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να διεκδικήσει την ιδιοκτησία των εθνικών χρωμάτων.
(βλ. άρθρο R. 29.) υποδηλώνει ότι κάθε υποψήφιος ή κατάλογος υποψηφίων μπορεί να στείλει μόνο μία εγκύκλιο (με μέγεθος όχι μεγαλύτερο από 210 mm x 297 mm) στους εκλογείς.
(Αυτό το άρθρο είναι προβληματικό σήμερα, καθώς μπορεί να υπάρχει απεριόριστο υλικό on-line που να περιγράφει τις πολιτικές του Κόμματος –και δικαίως– καθώς οι ψηφοφόροι θέλουν να γνωρίζουν λεπτομερώς τις πολιτικές του κόμματος για το οποίο ψηφίζουν, ώστε να μπορούν να λογοδοτήσουν. )
(βλ. άρθρο L. 167-1.)
Το ραδιόφωνο και η τηλεόραση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη νομοθετική προεκλογική εκστρατεία. Για τον πρώτο γύρο, διατίθενται τρεις ώρες στα πολιτικά κόμματα και ομάδες που εκπροσωπούνται στην Εθνοσυνέλευση.
Αυτός ο χρόνος χωρίζεται σε δύο ίσα μέρη – ένα για την πλειοψηφία και το άλλο για ομάδες που δεν ανήκουν στην πλειοψηφία.
Στη συνέχεια, οι πρόεδροι αυτών των ομάδων μοιράζουν τον χρόνο που διατίθεται σε σχέση με τη σημασία τους.
Ο δεύτερος γύρος επιτρέπει 90 λεπτά χρόνου στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Δεν υπάρχει νομική υποχρέωση για τον Τύπο να μην δείξει προτίμηση σε έναν από τους υποψηφίους.
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί και τα τηλεοπτικά κανάλια δεν μπορούν να προγραμματίσουν πολιτικές συζητήσεις την τελευταία ημέρα της προεκλογικής εκστρατείας. (Αυτή θεωρείται περίοδος αναμονής.)
(βλ. άρθρο L.52-8)
Η οικονομική συνεισφορά για την εκστρατεία ενός υποψηφίου άνω των 250 $ πρέπει να καταβληθεί με επιταγή. Οι χρηματικές δωρεές δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 20% του ποσού που επιτρέπεται για τις εκλογές.
Καμία εκλογική χρηματοδότηση από ξένους ή ξένα κράτη.
Η χρηματοδότηση κάθε εκλογής (βουλευτής, πρόεδρος) περιορίζεται από το νόμο (σε αντίθεση με τις ΗΠΑ όπου δεν υπάρχει όριο.).
(βλ. άρθρο L.52.12.)
Πρέπει να ανοίξει ένας εκλογικός τραπεζικός λογαριασμός στην αρχή της εκστρατείας και όλα τα χρήματα που ελήφθησαν και πληρώθηκαν πρέπει να λογιστικοποιηθούν.
Ο Λογαριασμός Καμπάνιας επαληθεύεται από Ορκωτούς Λογιστές και πρέπει να παρέχονται όλοι οι λογαριασμοί και οι αποδείξεις.
Αξίζει σημειώνοντας επίσης εδώ ότι εάν κάποιος επιθυμεί να εκτυπώσει δωρεάν υλικό για να το διανείμει ο υποψήφιος κατά τη διάρκεια των εκλογών, αυτό πρέπει να κοστολογηθεί και πρέπει να υπολογίζεται στους λογαριασμούς που να ελεγχθεί.
(βλ. άρθρο R.41.)
Το εκλογικό γραφείο είναι ανοιχτό από τις 8 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα (την ίδια μέρα)
(βλ. άρθρο L. 64.) Η ψηφοφορία διαρκεί μια μέρα
(βλ. άρθρο L. 55.) Γίνεται Κυριακή
(βλ. άρθρο L. 56.) Αν υπάρξει δεύτερος γύρος τότε θα γίνει την επόμενη Κυριακή
(βλ. άρθρο L. 57.) Οι μόνοι που μπορούν να ψηφίσουν είναι αυτοί των οποίων τα ονόματα ήταν στη λίστα για τον πρώτο γύρο.
(βλ. άρθρο L. 59.) Είναι μυστική ψηφοφορία.
(βλ. άρθρο L. 60.) Κάθε χαρτί ψηφοφορίας τοποθετείται σε φάκελο διαφορετικού χρώματος από αυτό του πρώτου γύρου.
Όλα τα εκλογικά δελτία τίθενται στη διάθεση των εκλογέων στο Εκλογικό Γραφείο.
Ο αριθμός των φακέλων πρέπει να είναι ίδιος με τον αριθμό των ατόμων στον εκλογικό κατάλογο.
(βλ. άρθρο L. 62.) (…) Στη λίστα πρέπει να υπάρχει ένα εκλογικό θάλαμο για 300 εκλογείς (ή ομάδα τους).
(βλ. άρθρο R. 42) Κάθε εκλογικό γραφείο έχει έναν πρόεδρο και τουλάχιστον 4 αξιολογητές και έναν γραμματέα που επιλέγονται από τους εκλογείς του πόλη.
Ο γραμματέας έχει μόνο συμβουλευτικές εξουσίες κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε συζήτησης μεταξύ του προέδρου/αξιολογητών.
Τουλάχιστον τρία μέλη της παραπάνω ομάδας ατόμων πρέπει να είναι παρόντα ανά πάσα στιγμή κατά τις δραστηριότητες του Εκλογικού Γραφείου.
Τα έγγραφα ταυτότητας που μπορούν να παρουσιαστούν για να ψηφίσετε περιλαμβάνουν τα ακόλουθα :
Εθνική ταυτότητα;
Στρατιωτική κάρτα;
Διαβατήριο (ταχυδρομείο 1944);
Επίσημο βιβλίο οικογενειακών αρχείων : Livret de famille;
Κάρτα κοινωνικής ασφάλισης;
Δίπλωμα οδήγησης;
Δελτίο ταυτότητας δημοσίου υπαλλήλου.
(Όχι πολύ καιρό πριν, σε έναν πρώην πρωθυπουργό (Alain Juppé) είπαν να πάει σπίτι του και να πάρει την ταυτότητά του προτού του επιτραπεί να ψηφίσει.)
(Οι άνθρωποι συνήθως παρουσιάζουν και την εκλογική τους κάρτα – και αυτή η κάρτα είναι σφραγισμένη.)
(βλ. άρθρο R.62.)
Μόλις το Εκλογικό Γραφείο κλείσει ο κατάλογος των υπογραφών των εκλογέων που ψήφισαν υπογράφεται από τους αξιολογητές, τον γραμματέα και τον πρόεδρο και μετράται ο αριθμός των ατόμων που ψήφισαν
(βλ. άρθρο R.63.)
Στη συνέχεια γίνεται καταμέτρηση των ψηφοδελτίων.
(Άρθρο L. 66. – επιλογή κανόνων)
Ένα ψηφοδέλτιο θεωρείται άκυρο στις ακόλουθες περιπτώσεις.
- αν μπορεί να αναγνωριστεί
- εάν έχει τοποθετηθεί σε διαφορετικό φάκελο
- εάν έχει βιδωθεί με ασυνήθιστο τρόπο
- εάν ένα όνομα έχει κυκλωθεί
- έχει τοποθετηθεί μια τρύπα στο "i" ενός ονόματος
- αν έχει μετατραπεί σε χάρτινο αεροπλάνο κ.λπ.
- αν είναι με λευκό φύλλο χαρτιού.
- εάν ο κατάλογος των υποψηφίων έχει τροποποιηθεί
- εάν περιέχει ένα αγενές σχόλιο (Αυτό δεν ισχύει στην Αυστραλία, εφόσον ο προτιμώμενος υποψήφιος και οι προτιμήσεις είναι προφανείς.)
Για να εκλεγεί στο τέλος του πρώτου γύρου ένας υποψήφιος πρέπει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων και αριθμό ψήφων ίσο με τουλάχιστον το ένα τέταρτο των εκλογέων που περιλαμβάνονται στη λίστα.
Στο τέλος του δεύτερου γύρου αρκεί μια απλή πλειοψηφία για να εκλεγεί.
Αν υπάρξει κλήρωση, τότε εκλέγεται ο μεγαλύτερος σε ηλικία υποψήφιος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα σκοπεύει να σταματήσει τη χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων από εταιρείες.
Η Αυστραλία εφηύρε το εκλογικό θάλαμο. Αυτό ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός για να διασφαλιστεί ότι τα ψηφοδέλτια είναι πραγματικά μυστικό.
Ωστόσο, οι Γάλλοι πρόσθεσαν τη μαύρη κουρτίνα που πρέπει να υπάρχει μπροστά από κάθε περίπτερο για να διασφαλιστεί η ιδιωτικότητα…
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα ειδικότερα ενδιαφέρεται πολύ για την ισοτιμία: δηλαδή την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι υπάρχει ίσος αριθμός ανδρών και γυναικών στο κοινοβούλιο.
Πληροφορίες εκ των έσω:
Εάν είστε υπουργός Δημοσίων Έργων και εάν είστε ιδιοκτήτης εταιρείας ή έχετε μετοχές σε εταιρεία που διαγωνίζεται για συμβάσεις στον τομέα της κυβερνητικής σας ευθύνης - αυτό θα θεωρηθεί ως σύγκρουση συμφερόντων και θα σας οδηγήσουν είτε στη φυλακή είτε σε πρόστιμο .
Υπουργοί και βουλευτές δεν σχολιάζουν υποθέσεις που εξετάζονται στα διάφορα Δικαστήρια. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παρέμβαση στη δικαστική διαδικασία. Στην Αυστραλία ακούμε μερικές φορές πολιτικούς να σχολιάζουν υποθέσεις που εξετάζονται.
Ένα πολυκομματικό σύστημα
Σε ορισμένες χώρες το πολυκομματικό σύστημα οδηγεί σε πολιτικό χάος και στην έλλειψη κυβερνητικής ηγεσίας. Ένα τέτοιο σύστημα στη Γαλλία οδηγεί σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί «ευφυείς συμβιβασμούς».
Ωστόσο, στη Βρετανία, το Εργατικό Κόμμα δεν εθνικοποιεί συστηματικά όσα έχουν κρατικοποιήσει οι Συντηρητικοί. Αλλά έχετε μια θόλωση πολιτικών και πολιτικών επιλογών.
Η Αυστραλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά ένα δικομματικό σύστημα – Για μερικούς ανθρώπους είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ.
Η ΓΑΛΛΙΑ έχει 570 βουλευτές. Εκλέγονται για 5 χρόνια.
Οι γερουσιαστές εκλέγονται για 9 χρόνια. (304 συνολικά.)
Το ένα τρίτο εξ αυτών έρχεται για επανεκλογή…
Εκλέγονται από τους βουλευτές της περιφέρειας που εκπροσωπούν. (Σύμβουλοι Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.)
Ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να είναι υποψήφιος για εκλογές στη Γαλλία και δεν υποχρεούται να παραιτηθεί από τη θέση του πριν από τις εκλογές. Ο υποψήφιος παραιτείται μόνο αν εκλεγεί.
Η ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική στη Γαλλία.
Ο γαλλικός εκλογικός κώδικας βασίζεται σε διαδικασία και οχι προβάδισμα.
Καμία διανομή εκλογικού υλικού εκτός εκλογικού γραφείου την ημέρα των εκλογών.
Μπορείτε να ψηφίσετε μόνο στο εκλογικό γραφείο όπου είναι καταγεγραμμένο το όνομά σας. (Κάποιος από την εκλογική σας περιφέρεια μπορεί να σας ψηφίσει – εάν έχετε υπογράψει επίσημη σύμβαση στο δημαρχείο. Το άτομο που θα σας ψηφίσει θα παρουσιάσει αυτό το έντυπο στο εκλογικό γραφείο.) Σε περίπτωση βουλευτικών και προεδρικών εκλογών είναι δυνατό να ψηφίσετε στη Γαλλική Πρεσβεία ή σε ορισμένα προξενεία εάν είστε εγγεγραμμένος στην Πρεσβεία ως ομογενής.
Σε γενικές γραμμές, οι γαλλικοί Κώδικες είναι ξεκάθαρα γραμμένοι και δεν είναι γεμάτοι αρχαϊσμούς.
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ εισήγαγε έναν νέο νόμο που επιτρέπει στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ψηφίζουν και να εκλέγονται στις ευρωπαϊκές και δημοτικές εκλογές σε κράτος μέλος διαφορετικό από αυτό από το οποίο προέρχονται.
Αλλά αυτή
- πρέπει να έχει την ιθαγένεια κράτους μέλους της ΕΕ·
- πρέπει να διαμένει στη χώρα όπου επιθυμεί να ψηφίσει·
- δεν πρέπει να στερείται των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Το ZNetwork χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τη γενναιοδωρία των αναγνωστών του.
Κάνε μια δωρεά