(1) Where did your book Ang Okupasyon sa Israel gikan sa?
Ang libro adunay duha ka lahi nga gigikanan. Una ug labaw sa tanan, kini usa ka produkto sa daghang mga tuig sa aktibismo sa Okupar Palestinian Mga Teritoryo. My understanding of the forms of control deployed in the Gaza Strip and West Bank began during the first Intifada, initially as a member of the Gaza Team for Human Rights and later as the director of Physicians for Human Rights, Israel. Atol sa ikaduhang Intifada, nahimo kong aktibong miyembro sa Ta'ayush (Arab-Jewish Partnership) ug migugol ug daghang panahon sa Okupar Mga Teritoryo misukol, kauban ang mga Palestinian, Israel‘s abusive policies. This kind of first-hand experience is invaluable and cannot be replaced by books and reports. The book is also the outcome of discussions and research carried out by a group of Israeli and Palestinian students and scholars that I was fortunate to join a few years ago. The aim of this group was to try and theorize Israelang partikular nga porma sa kolonisasyon.
(2) Unsa ang imong isulti nga naghimo sa imong libro nga lahi sa ubang mga libro bahin sa trabaho?
Adunay, sa pagsiguro, usa ka bug-os nga pagpatay sa mga libro mahitungod sa IsraelAng pag-okupar ni sa mga teritoryo sa Palestinian, (mahimo gani nga tawgon kini sa usa ka industriya) apan katingad-an nga walay bisan usa ka libro nga naghatag ug kinatibuk-ang panglantaw sa upat ka dekada sa pagmando sa militar sa Israel.
Makapangita ang usa ka maayo kaayo nga mga libro bahin sa kasaysayan sa Israel‘s settlement project, Palestinian resistance, primarily during the first and second Intifada, the history of the military courts, the Palestinian women’s movement, the labor movements, the diplomatic initiatives, and human rights abuses. I am familiar with five different books that deal with the separation barrier, also known as the wall. While these studies are crucial for understanding certain features of the occupation, Geoffrey Aronson’s 1987 Mga Kamatuoran sa Yuta mao ang katapusan nga libro nga misulay sa paghatag sa usa ka kinatibuk-ang panglantaw sa trabaho, apan ang iyang talagsaon nga basahon nagpakita sa wala pa ang pagbuto sa unang intifada. Sa usa ka bahin, nan, kini ra ang libro nga nagtanyag usa ka halapad nga kasaysayan sa trabaho.
Sa laing bahin, kadaghanan sa mga libro nga naglungtad mga deskriptibo. Ang akong libro, sa kasukwahi, nagtumong sa teorya sa trabaho ug Israel‘s control of the Palestinian population. It aims to offer an explanation for the changes that have taken place in the Okupar Mga Teritoryo over the years. If in 1968 Israel mitabang sa mga Palestinian sa Gaza Strip sa pagtanom ug mga 618,000 ka mga kahoy ug naghatag sa mga mag-uuma og mas maayong klase sa mga liso alang sa mga utanon ug mga tanom sa uma, sulod sa unang tulo ka tuig sa ikaduha Intifada Israel gilaglag labaw pa sa napulo ka porsyento sa sa Gaza‘s agricultural land and uprooted over 226,000 trees. How can one explain this shift?
(3) Ang basahon focuses on the four decades since 1967. What about the decades before, and particularly the war of 1948?
Ang katuyoan sa akong libro mao ang pagpakita ug pag-analisar kung giunsa Israel nagkontrolar sa populasyon nga giokupar niini niadtong 1967. Wala ako magsulat sa kasaysayan sa panagbangi sa Israel-Palestinian o sa kasaysayan sa mga mekanismo sa pagkontrol nga gigamit sa pagkontrolar sa katawhang Palestinian sa kinatibuk-ang diwa. Sa akong hunahuna, pananglitan, nga ang mga paagi sa pagkontrol nga gipakatap aron makontrol ang mga Palestinian sa Kasadpang Pampang ug Gaza Strip naglain gikan sa mga gipakatap sa sulod sa Israel pagkahuman sa 1948 nga gubat sa dako nga bahin tungod kay ang Israel dili gusto nga i-integrate ang mga Palestinian sa Occupied Territories ngadto sa lungsoranon niini. Israel, ingon sa akong gipunting, gusto ang "dowry" (ang yuta nga giokupar niini sa 1967) nga wala ang "pangasaw-onon" (ang Palestinian nga mga lumulupyo niini nga yuta) ug busa kini kinahanglan nga magpaila sa lain-laing mga matang sa kontrol.
This is not to say, however, that one can understand the Israeli-Palestinian conflict without looking back at 1948. 1948 is crucial both for understanding the conflict and for any just peace agreement. Indeed, I do not think there will be peace without first addressing the ethnic cleansing carried out during that war. However, discussing these issues is not the objective of my book; moreover, many excellent books have already been written on 1948.
(4) Ang imong libro naghatag ug "Genealogy of Control." Unsa kini ug nganong importante kini?
By genealogy of control I mean a history that describes the forms of control used to manage the population through the regulation of their daily practices. It refers to a certain kind of history from below. In the Okupar Mga Teritoryo the controlling apparatuses have manifested themselves in legal regulations and permits, military procedures and practices, spatial divisions and architectural edifices, as well as bureaucratic edicts and normative fiats dictating forms of correct conduct in homes, schools, medical centers, workshops, agricultural fields, and so forth. A single book does not suffice to create an inventory of these apparatuses, considering that the military orders issued over the years in the West Bank and Gaza Strip alone fill thousands of pages and deal with anything and everything, from business transactions involving land or property and the installation of water pumps to the planting of citrus trees and the structure of the governing body. Each one of these orders can be analyzed in depth so as to uncover both the processes that led to its creation as well as the effects that it generated. Why, for example, did Israel prevent Palestinians from installing water pumps? Which practices did the military introduce to enforce this regulation, and how did the lack of water pumps affect the inhabitants’ daily lives? Instead of offering a meticulous interrogation of a single controlling apparatus, as some commentators have done, my book provides a bird’s-eye view of the means of control so as to explain the changes that have taken place over the past four decades in the West Bank ug Gaza Strip.
(5) Ang imong pasiuna naghisgot sa mga kausaban nga imong nasinati sa pagdako. Unsa ang pipila niini nga mga pagbag-o ug unsa ang imong gipasabut niini?
When I was a teenager my friends in high school took driving lessons in the middle of Rafah, a city located at the southern tip of the Strip which today is considered by almost all Israeli Jews to be a terrorist nest riddled with tunnels used to smuggle weapons from Egipto — mga hinagiban nga sa ulahi gigamit batok sa mga target sa Israel. Gihisgotan nako nga hangtod sa sayong bahin sa 1990s ang mga Palestinian gikan sa West Bank ug sa Gaza were part of the Israeli landscape, primarily as cheap laborers who built houses, cleaned streets, and worked in agriculture, but that today they have literately disappeared.
Israel‘s inability to quell the Palestinian emancipatory drive has led it to transform the Okupar Mga Teritoryo ngadto sa usa ka matang sa open air nga bilanggoan. Sa unang mga tuig sa pag-okupar Israel migahin og daghang kusog sa pagsulay sa pagdumala sa na-okupar nga populasyon ug sa pag-normalize sa trabaho. Gibantayan niini ang matag aspeto sa kinabuhi sa Palestinian. Giihap ang gidaghanon sa mga telebisyon, refrigerator, ug gas stove, ingon man ang mga kahayupan, prutasan ug traktora. Ang mga sulat nga gipadala ngadto ug gikan sa lainlaing mga rehiyon gisusi, narehistro ug gisusi. Ang mga libro sa eskuylahan, nobela, salida, mantalaan ug mga leaflet sa politika gisusi ug kanunay nga gisensor. Adunay mga detalyado nga imbentaryo sa mga workshop sa Palestinian alang sa muwebles, sabon, tela, mga produkto sa olibo ug mga tam-is. Bisan ang mga batasan sa pagkaon gisusi sama sa nutritional value sa Palestinian food basket. Karon, Israel dili na interesado sa mga lumulupyo sa Palestinian isip mga sakop nga kinahanglang dumalahon (gawas tingali sa mga seam zone duol sa mga utlanan ug sa mga checkpoints) ug kini, sa akong gipakita, mitultol sa usa ka delikado kaayo nga sitwasyon, usa nga mas labaw pa. bayolente.
(6) Sa unsang paagi ang kapintasan ug kamatayon sa mga Palestinian ug Israelis nausab sa mga katuigan sa pag-okupar ug sa unsang paagi kini nagpahibalo sa atong pagtuki o vice versa?
Samtang ang mga pagbag-o sa OT nagpakita sa ilang kaugalingon sa tanan nga mga bahin sa kinabuhi, kini labi ka dayag kung mag-ihap sa mga lawas. Taliwala sa unom ka tuig nga yugto sa 2001-2007, Israel, sa aberids, nakapatay ug 674 ka Palestinian kada tuig, nga mas daghan pa kay sa napatay sa tibuok unang 20 ka tuig sa pag-okupar. Dugang pa, sukad sa pagbuto sa ikaduha Intifada, Israel nakapatay ug halos doble sa gidaghanon sa mga Palestinian kay sa miaging 34 ka tuig. Ang gidaghanon sa mga Israeli nga gipamatay miuswag usab sa daghang mga tuig. Sulod sa trese ka tuig nga yugto tali sa Disyembre 1987 ug Septiyembre 2000, 422 ka Israeli ang gipatay sa mga Palestinian, apan sulod sa unom ka tuig nga yugto gikan sa pagbuto sa ikaduhang intifada hangtod sa kataposan sa 2006, 1,019 ka Israeli ang napatay. Usa sa mga pangutana nga akong gitubag sa libro mao kung giunsa ang pagsabut sa nagkadaghang kapintasan. Gusto nako nga tan-awon lapas pa sa prangka, ug, sa akong hunahuna, simplistic nga tubag nga nagtuo nga ang matag kilid nagbag-o sa mga pamaagi sa pagpanlupig, pagdeploy, ingon nga kini, labi pa nga makamatay nga kusog. Kini, sa walay duhaduha, tinuod, apan ang pangutana nagpabilin gihapon: nganong mas daghang makamatay nga repertoire sa kapintasan ang gipakatap?
(7) You write that the Occupation operated according to the "colonization principle" but over time gave way to the "separation principle." What do you mean?
By the colonization principle I mean a form of government whereby the colonizer attempts to manage the lives of the colonized inhabitants while exploiting the captured territory’s resources (in our case, this would mean land, water, and cheap labor). Colonial powers do not conquer for the sake of imposing administrative rule on the indigenous population, but they end up managing the conquered inhabitants in order to facilitate the extraction of resources. The military perceived its role very differently when the colonization principle was dominant than it does today. For instance, for several years, the Israeli Military Government published annual reports entitled "Accountability," suggesting that Israel mibati sa panginahanglan sa paghatag ug asoy sa sosyal ug ekonomikanhong mga kalamboan nga nahitabo sa mga rehiyon nga nadakpan niini. Ang pagduso sa mga pag-angkon nga gihimo sa mga taho mahimong summa sa mosunod nga paagi: Tungod sa atong mga interbensyon, ang ekonomiya sa Palestinian, industriya, edukasyon, pag-atiman sa panglawas ug imprastraktura sa sibilyan milambo. Ang punto nga gusto nakong ipasiugda dinhi dili nga ang pag-uswag sa kini nga mga sektor kanunay nga nababagan, apan kana. Israel considered itself responsible for these sectors, for the administration of the population. The Israeli objective was to normalize the occupation.
At a certain point during the first Intifada, Israel nakaamgo nga ang prinsipyo sa kolonisasyon wala molihok, ug nagsugod sa pagpangita sa usa ka bag-ong prinsipyo nga magtugot niini sa pagtuboy sa trabaho sa West Bank ug Gaza Strip. Ang tinguha sa pag-normalize sa okupasyon ug malampuson nga pagpuo sa nasyonalismo sa Palestinian napamatud-an nga dili realistiko. Nagkinahanglan kini og pipila ka tuig sa wala pa maporma ang usa ka tin-aw nga palisiya, apan sa kadugayan ang prinsipyo sa panagbulag gisagop. Sukwahi sa prinsipyo sa kolonisasyon nga panagsa ra hisgutan, ang prinsipyo sa panagbulag kanunay nga gihisgutan. Ang paradigmatic sentence nga naghulagway niini nga prinsipyo mao ang "Kami ania, sila didto." Ang "kami" nagtumong sa mga Israeli, ug ang "sila" sa mga Palestinian.
Ang ikaduha nga prinsipyo wala, bisan pa, nagtumong sa pagtapos sa trabaho, apan sa pag-usab sa lohika niini. Sa laing pagkasulti, "Ania kami, anaa sila didto," wala magpasabot sa pag-atras sa gahum sa Israel gikan sa Okupar Mga Teritoryo (bisan pa nga mao kana ang pagsabut sa publiko sa Israel), apan gigamit aron mabuak ang kamatuoran nga Israel gi-organisar pag-usab ang gahum niini sa mga teritoryo aron mapadayon ang pagkontrol niini sa ilang mga kahinguhaan. Busa, ang Oslo Accords, nga maoy direktang resulta sa una Intifada ingon man usab ang nag-usab-usab nga politikanhon ug ekonomikanhong mga kahimtang sa internasyonal nga gingharian, nagpasabot sa reorganisasyon sa gahum kay sa pag-atras niini, and should be understood as the continuation of the occupation by other means. As Meron Benvenisti observed early on, Oslo maoy usa ka matang sa "trabaho pinaagi sa remote control."
Ang dakong kalainan unya tali sa kolonisasyon ug sa mga prinsipyo sa panagbulag mao nga ubos sa unang prinsipyo adunay paningkamot sa pagdumala sa populasyon ug sa mga kahinguhaan niini, bisan pa nga ang duha nagbulag. Uban sa pagsagop sa prinsipyo sa panagbulag Israel looses all interest in the lives of the Palestinian inhabitants and focuses solely on the occupied resources. Highlighting this reorganization of power helps explain the change in the repertoires of violence and the dramatic increase in the number of Palestinian deaths.
(8) Pila ang adunay mga porma sa IsraelAng kontrol ni sa Gaza ug sa West Bank nausab sa mga katuigan ug unsa ang gisulti niini kanato Israelang kontrol sa rehiyon?
The separation principle produces a totally different controlling logic from the logic produced by the colonial principle. If during the first decade of the occupation Israel misulay sa pagkunhod sa kawalay trabaho sa Palestinian aron madumala ang populasyon, pagkahuman sa bag-ong milenyo Israel tinuyo nga nagpatunghag kawalay trabaho sa Okupar Mga Teritoryo. Samtang sa 1992 mga 30 porsyento sa mga trabahante sa Palestinian nagtrabaho sa Israel, niadtong 1996 kana nga gidaghanon mius-os ngadto sa pito ka porsiyento ug ang aberids nga gidaghanon sa kawalay trabaho sa mga teritoryo miabot ug 32.6 porsiyento, nga miusbaw ug dose ka pilo gikan sa 3 porsiyentong kawalay-trabaho niadtong 1992. Busa, sulod sa usa ka yugto ang trabaho gigamit sa pagdumala sa populasyon, samtang sa usa ka sa ulahi nga panahon ang kawalay trabaho gigamit isip usa ka porma sa pagkontrol.
Sa parehas nga linya, kung sa unang mga tuig sa trabaho Israel naghatag og imyunisasyon sa mga baka ug manok, niadtong 2006 nagmugna kini og mga kondisyon nga nagpugong sa mga tawo sa pagdawat sa imyunisasyon. Ang World Bank nagtaho nga ang grabeng malnutrisyon sa pagkakaron nakaapektar sa kapin sa 9 porsiyento sa Palestinian nga mga bata sa mga teritoryo, ug ang Food and Agriculture Organization sa United Nations nagbanabana nga niadtong 2003 halos 40 porsiyento sa mga Palestinian sa Okupar Mga Teritoryo nag-antos sa kawalay kasiguruhan sa pagkaon. Halos katunga sa mga bata tali sa 6 ug 9 ka bulan ug mga babaye sa edad nga manganak kay anemic. Adunay 58 porsyento nga pagtaas sa gidaghanon sa mga patay nga nanganak tungod sa dili maayo nga pag-atiman sa prenatal ug bata mortalidad misaka sa dakong bahin sa 2002 nga nahimong nag-unang hinungdan sa kamatayon sa mga bata ubos sa 5, ug ang ikaduha nga nag-unang hinungdan sa kamatayon sa kinatibuk-an. Dili lamang nga ang mga lumulupyo sa Palestinian wala na isipa nga importante nga mga butang sa pagdumala ug kana Israel Gibiyaan ang katuyoan niini nga pahimuslan ang populasyon alang sa katuyoan sa ekonomiya, apan gisagop niini ang usa ka serye sa mga palisiya nga sa epekto makapahuyang ug makaguba sa mga residente sa Palestinian.
Indeed, under the separation principle the Palestinian is no longer conceived to be an object that needs to be meddled with and shaped. The military’s policy during the second Intifada, diin ang mga sundalo nagpabuto og kapin sa usa ka milyon nga mga bala sulod sa unang bulan, mga poste gawas sa mga polisiya sa unang mga tuig sa pag-okupar ug bisan sa direktiba ni Defense Minister Yitzchak Rabin nga "pagbali sa ilang mga bukog," nga gihatag ngadto sa mga sundalo atol sa unang mga tuig. Intifada. Ang kalainan tali sa pagbunal sa lawas ug pagpatay sa lawas nagpakita sa kalainan tali sa kolonyal nga prinsipyo ug sa panagbulag nga prinsipyo, tali sa pagporma sa lawas ug pagdugmok niini.
(9) Unsa ang kalainan tali sa pagsabut sa Trabaho pinaagi sa lente sa palisiya kumpara sa lente sa istruktura? Asa kaha dad-on sa matag usa ang tawo nga naghupot niana nga panglantaw? Ug sa unsang paagi mas maayo ang usa kay sa lain?
The question we need to always ask ourselves is where policy originates from. We tend to think of policy as the creation of a person or a small group of people. People commonly talk about the Eisenhower doctrine, the Bush doctrine, Ariel Sharon’s doctrine, etc. as if certain doctrines originated from political leaders. I, by contrast, think that politics work differently. I think, for example, that politicians, military commanders, judges, and the like are constrained and in many respects shaped by the existing social, economic and political structures.
Hatagan ko og usa ka pananglitan nga mas duol sa balay. Ang US nag-agi na karon sa krisis sa ekonomiya ug, isip resulta, gipasa lang ni Bush ang 700 bilyones dolyares nga bailout bill. Gihulagway ni Michael Moore ang balaodnon isip ang pinakadako nga pagpanulis sa kasaysayan sa Estados Unidos. Mouyon ko niini nga kinaiya, apan ang pangutana nga akong gipangutana sa akong kaugalingon mao kung kini nga balaudnon gikan ba ni Presidente Bush ug sa iyang mga magtatambag o kung produkto ba kini sa krisis ug pipila nga mga istruktura sa politika, ekonomiya ug sosyal sa nasud. US. Sa akong hunahuna dili hingpit nga masabtan sa usa ang balaodnon nga wala magtagad sa pipila nga mga istruktura sa kredito sa US, ang mga gubat sa Iraq ug Afghanistan, ug ang makuti nga relasyon tali sa dagkong negosyo ug sistema sa eleksyon sa US, aron hinganlan ang pipila nga politikal. mga proseso ug istruktura nga nakatabang sa paghulma sa mga palisiya nga nagtumong sa pagsulbad sa krisis. Dugang pa, kini ang mga sobra ug mga kontradiksyon nga, sa tinuud, hinungdanon sa mga istruktura sa kredito, ang mga gubat ug ang impluwensya sa negosyo sa mga sistema sa eleksyon nga misangpot sa pagsugod sa krisis, nga misangpot sa pagbag-o sa palisiya.
Ang sama mao ang tinuod mahitungod sa Israeltrabaho ni. Ang mga mekanismo sa pagkontrol naghimo sa ilang kaugalingon nga mga kontradiksyon ug mga sobra, nga nagdala, sa baylo, sa mga pagbag-o sa palisiya.
(10) Gisulat nimo nga ang mga pagbag-o nga nahitabo sa Okupar Mga Teritoryo are not the effects of policy decisions or Palestinian Resistance. What guides your thinking here?
Dili kini tukma. Ang mga pagbag-o, sa walay duhaduha, ang epekto sa mga pagpili sa palisiya sa Israel ug pagbatok sa Palestinian, apan unsa, akong gipangutana, ang nagpahiping mga hinungdan nga nagdala sa mga pagbag-o sa mga pagpili sa palisiya sa Israel ug sa pagdugang o pagbag-o sa pagsukol sa Palestinian. Ang akong pag-angkon mao nga ang mga pagpili sa palisiya ug sa pagkatinuod ang pagsukol gihulma sa mga kontradiksyon ug sobra sa mga mekanismo sa pagkontrol nga Israel deployed. A curfew restricts and confines the population, but also produces antagonism; the establishment of a Jewish settlement on a hilltop is used to confiscate land, partition space, and monitor the Palestinian villages below but also underscores that the occupation is not temporary. There are scores of examples like these in the book. The crux of the matter is that the contradictions facilitated the awakening of a Palestinian national consciousness, altered the population’s social stratification and played a crucial role in weakening the influence of the traditional elites, undermined the claim that the occupation was temporary and would end in the near future, revealed the logic behind Israel’s so-called arbitrary processes and decrees, and helped bind together an otherwise fragmented society. Palestinian resistance, in turn, led Israel aron usbon ang mga palisiya niini.
(11) Ang libro nagbayad sa partikular nga pagtagad sa West Bank ug sa Gaza Strip. Why are these areas important to Israel?
Kini nga libro nagkonsentrar sa West Bank and Gaza Strip, the areas where most of the Palestinians who were occupied in 1967 reside. Israel sukad pa sa sinugdan, dili gustong mobiya niining duha ka rehiyon ug naglaom nga mahiusa ang yuta o labing menos mga bahin niini ngadto sa kaugalingong teritoryo niini sa umaabot nga petsa. Ang akong katuyoan mao ang pagsulay ug pagsabut kung giunsa ang usa ka partikular nga klase sa kolonyalismo ug kung giunsa ug ngano nga kini nagbag-o sa paglabay sa panahon. IsraelAng kolonyal nga negosyo ni sa East Jerusalem o sa Golan Heights nagtrabaho nga medyo lahi ug tungod kay dili nako matubag ang tanan nga mga kalainan sa usa ka libro nakahukom ako nga magkonsentrar sa West Bank ug Gaza Strip. Wala kini magpasabot nga mas importante sila Israel; sa pagkatinuod ako naghunahuna nga ang Gaza Strip dili kaayo importante ug giisip sa daghang mga Israeli policy makers nga labaw pa sa usa ka tulubagon kay sa usa ka asset. Ang West Bank giisip, sa usa ka bahin, usa ka asset sa militar. Giisip kini nga gikinahanglan alang sa pagpanalipod IsraelAng mga utlanan batok sa mga pag-atake sa gawas, samtang ang mga reservoir sa tubig sa West Bank giisip nga usa ka hinungdanon nga kapanguhaan sa seguridad tungod sa Israelkulang ang suplay sa tubig. Sa laing bahin, ang West Bank nagtuman sa usa ka mesiyanikong pangandoy. Gikan sa usa ka mesyanic nga perspektibo, kini nga rehiyon nakita nga bahin sa biblikal yuta of Israel and therefore it belongs to the Jews and should never be returned to the Palestinians. These strains of thought often converge to create a united front.
(12) Giunsa ang mga Palestinian ug Israelis isip mahunahunaon nga ahente sa pagbag-o nga nahiangay sa imong pagtuki?
Wala sila. Hinuon, importante nga hatagan og gibug-aton nga bisan kung ang akong gipunting mao ang lain-laing mga istruktura ug mekanismo sa pagkontrol, dili ko gusto nga isugyot nga ang usa kinahanglan nga ibaliwala o isalikway ang ahensya sa mga aktor sa politika. Sa tinuud, ang bisan unsang pagsulay sa paghulagway sa mga Israelis ug Palestinian ingon mga butang kaysa mga hilisgutan sa kasaysayan makapahisalaag. Ang mga Israeli ang responsable sa pagmugna ug pagmentinar sa okupasyon ingon man sa mga sangputanan niini, samtang ang mga Palestinian ang responsable sa ilang pagsukol ug mga epekto niini. Ug bisan pa ang mga desisyon sa mga Israelis ug Palestinian, ingon man ang ilang pagkomento, gihimo, labing menos sa bahin, pinaagi sa daghang mga porma sa pagkontrol.
Since almost all the books that I am familiar with emphasize the human agency of Israelis and Palestinians, I decided to focus on the structures and forms of control. I think the two genres complement each other; indeed one cannot understand the occupation without taking into account both the agency and the structure – since most authors until now focused on the agency I decided to tell another story.
(13) Unsa ang imong paglaum alang sa libro?
Sama sa matag tawo nga nagsulat sa usa ka libro nanghinaut ako nga kini kaylap nga gibasa, nga sa katapusan sa adlaw ang mga tawo nga nagbasa niini mobati nga sila nakakat-on og usa ka butang, nga kini gitudlo sa mga klase, ug nga kini makatabang sa mga aktibista nga mas masabtan. sa pag-okupar sa Israel.
Samtang ang libro, ug labi na ang pasiuna, naggamit sa teorya aron masabtan ang trabaho, sa akong hunahuna ang mga dili akademiko nga magbabasa makit-an ang libro nga magamit ug makabenepisyo gikan sa ingon nga teorya, tungod kay dili lamang kini makapauswag sa ilang abilidad sa pag-ila sa mamakak ug molapas sa politikanhong smokescreen nga nagpaila sa kadaghanan sa mga diskusyon mahitungod sa pag-okupar sa Israel, apan naghatag usab og pipila ka mga himan aron masabtan kung giunsa ang gahum. Nanghinaut ko nga ang mga tawo gikan sa tanang politikanhong mga labud mobasa niini, ug dili lamang niadtong anaa sa wala o kadtong interesado sa Israel/Palestine, kondili usab sa mga tawo nga gustong mopauswag sa ilang pagsabot kon sa unsang paagi naglihok ang modernong mga porma sa kolonisasyon ug giunsa pagdumala ang atong kinabuhi.
Si Neve Gordon nagtudlo sa politika sa Ben-gurion University ug ang tagsulat sa IsraelOkupasyon ni. Bisitaha ang iyang website sa www.israelsoccupation.info
Si Chris Spannos kay staff ni Z.
Ang ZNetwork gipundohan lamang pinaagi sa pagkamanggihatagon sa mga magbabasa niini.
pagdonar