Mən Fələstin Tibbi Yardım Komitələri İttifaqının könüllüsü olan 15 yaşlı qızla Nablusda qreypfrut ağacının altında oturmuşam. Bu gün səhər saatlarında təxminən 25 beynəlxalq və 6 fələstinli UPMRC işçisi, o cümlədən 3 tibb işçisi, bir həkim, mənimlə oturan qız və onun 16 yaşlı dostu İsrail əsgərləri tərəfindən hücuma məruz qalıb.
Ağır tank atəşi və aramsız ağcaqanad vızıltısı və onların yaxınlıqdakı Əsgər qaçqın düşərgəsinə atdığı raketlər səbəbindən yuxusuz gecədən sonra Nablusun şərq tərəfində komendant saatı altında saxlanılan düşərgəyə piyada ərzaq yardımı çatdırmağa cəhd etdik. İsrail ordusu 14 gündür. Düşərgə daxilində bəziləri ilə ünsiyyət yemək, təmiz su, müalicə və elektrik enerjisinin olmadığını göstərir.
Bizə mətbuatın Nablusda sakitləşmə olduğunu söyləsələr də və Şaronun Nablus artıq qapalı hərbi zona olmadığını dediyini eşitsək də, düşərgədən 2 km aralıda qarşımıza çıxan İsrail tankını və BTR-ni keçə bilmədik. Tankın üstündəki İsrail əsgəri “Bura qapalı hərbi zonadır” deyə qışqırdı. Dedi ki, geri çəkilməsək, bizi güllələmək məcburiyyətində qalacaqlar. Beş əsgərdən bir neçəsi xəbərdarlıq atəşi açdı və gizli snayper bizim yanımızda metal parçaları vurdu. Yeganə qorxumuz İsrail ordusundan olsa da, tankın üstündəki əsgər burada olmağın çox təhlükəli olduğunu söylədi. O, bizi vurmaqdan başqa çarəsi qalmayacağını qışqırırdı.
Biz Balata qaçqın düşərgəsindən keçərək geri döndük, burada əvvəllər zibil və açıq kanalizasiya ilə dolu düşərgəyə bir az ərzaq yardımı apardıq. Balata şəhərinin 22,000 min sakininin çoxu komendant saatı səbəbindən zibillərin daşınmaması səbəbindən epidemiya xəstəliyindən qorxur. Düşərgənin içərisində buldozerlə vurulmuş bir evin Bethlehemdəki Doğuş Kilsəsində İsrail əsgərləri tərəfindən saxlanılan bir adama aid olduğu vurğulanıb. Bəzi xəbərlər göstərir ki, Şaron tezliklə Bethlehem terrorunu dayandırmayacaq və mən şəhərdəki dostlardan İsrail əsgərlərinin Bethlehem Star Hoteli ələ keçirdiklərini eşitmişəm. 5-ci mərtəbə 3 tərəfdən pəncərəlidir və bu, şəhərin ən hündür nöqtəsidir və ona Beyt Jala, Beyt Sahur, Gilo qəsəbəsi, qaçqın düşərgələrinin yaxınlığındakı ərazilər və Doğuş Kilsəsinin yerləşdiyi Manger Meydanı mənzərəsini verir.
Əsgər düşərgə cəhdimizdən sonra Nablusdakı UPMRC mərkəzinə qayıdarkən Balata qaçqın düşərgəsindən keçərkən, mənə dediyinə görə, Yaqub peyğəmbərin quyuya girdiyi yer olan Jacobs Quyunun yaxınlığında İsrail snayperləri tərəfindən atəşə tutulduq.
15 yaşlı qız hələ də yanımda oturur, bəzən başını çiynimə qoyur. O, daha sonra bir BTR, bir neçə əsgər və bir tankla qarşılaşan 6 fələstinli tibbi yardım işçisi və 25 beynəlxalq arasında idi.
Bizi saxladılar, 5 saat ərzində 3 dəqiqəlik piyada məsafədəki UPMRC-yə qayıtmağa icazə vermədilər. Ümumilikdə 7 tank, 4 BTR, 30-a yaxın əsgər və İsrail polisinin 2 cipi bizi mühasirəyə aldı. Fələstinli həkimlərdən birinin vəsiyyəti ilə İsrailli vəkillə İsrail əsgəri arasında mobil telefon vasitəsilə danışıqlar aparmağa cəhd edərkən əsgərlər bizə hücum etdilər.
Onlar beynəlmiləlləri fələstinlilərdən ayrılmağa məcbur etməyə çalışırdılar. Biz bundan imtina etdik və bizi döyüb yerə yıxdılar. Bir fransızın üzünə İsrail çəkməsi vurulub. Bir britaniyalı oğlanın başına təpiklə vuruldu və başqa bir narkotik küçədə 3 əsgər tərəfindən döyüldü. Cib telefonu ilə vəkilə baş verənləri danışdığım üçün hücuma məruz qaldım. Əsgərlər üstümə qışqırdılar və hücuma keçdilər, əlimdəki 2 telefonu tutdular, məni divara çırpdılar və barmaqlarımı ətrafa və arxaya çevirdilər.
Əsgərlər yerdəki kameralarımızı sındırıb filmimizi ifşa etdilər. İstəmirlər ki, kimsə burada nə baş verdiyini bilsin. (Bir neçə gün əvvəl Taybada bir qrup fəala İsrail nəzarət-buraxılış məntəqəsi vasitəsilə giriş qadağan edildi, çünki əsgərlər “siz bir qrup jurnalist ola bilərsiniz” dedilər.) Bir çox digər beynəlxalqlər tüfəngin qundağı, çəkmələri və yumruqları ilə vəhşicəsinə məruz qaldılar. Lakin bu, fələstinlilərin məruz qaldığı vəhşiliklə müqayisə olunmur.
Həkim və tibb işçiləri üzünə və bütün bədəninə təpiklər vurdular, başına, mədəsinə və ayaqlarına yumruqlar vurdular, tozlu və çınqıllı küçənin o tayında narkotik keçirdilər. Onların əlləri plastik manşetlərlə bağlanmış və üzü aşağı torpağa atılmışdı. Onları təpiklədilər və daha da qana boyadılar, sonra dizləri üstə oturarkən, əlləri arxalarında sıx plastik manşetlərdə, İsrail silahları başlarına tuşlanmış, edam üslubu ilə metal divarla üzləşməyə məcbur edildilər. Biz iki fələstinli qızı o vaxta qədər beynəlmiləlləri döyməyi dayandıran əsgərlərdən qorumaq üçün yığın-yığın üstündə oturmuşduq.
İndi yanımda oturan qız haqlı olaraq həyatından qorxaraq ağlayırdı. Əsgərlər heç bir əks-səda vermədən bütün beynəlmiləlləri öldürə bilmədilər və güman edirik ki, onlar nə baş verdiyini izah edəcəyimizi bildikləri üçün fələstinlilərin azad edilməsi üçün danışıqlar aparmağa icazə verdilər.
Əsgərlər bizi ayırmağa davam etsə də, biz bundan imtina etdik. Bizə çantalarımızı götürüb Nablusu tərk etməyimizi əmr etdilər. İsrail əsgərləri bizim fələstinlilərlə qarışmağımızı istəmədiklərini və son vaxtlar 8 təcili yardım sürücüsü və həkimin onları hədəf alan əsgərlər tərəfindən öldürüldüyü Fələstinin Nablus şəhərində xoşagəlməz olduğunu bildirib. Hal-hazırda Nablusu terror edən İsrail əsgərləri, mənə dedilər ki, adətən Hebronda sui-qəsdlər həyata keçirmək üçün istifadə edilən dovdenum adlı xüsusi təlim keçmiş qrupdur.
Bir qrup fransız evakuasiya əmrini yerinə yetirdi və silah gücü ilə şəhərdən kənara çıxarıldı. Qalanlarımız, təxminən 11 beynəlxalq, fələstinlilərlə həmrəy olduq. Bir əsgər mənə dedi ki, əgər biz fələstinlilərin yanında olsaydıq, o zaman komendant saatı altındayıq, fələstinlilər üçün aclığa, xəstəliyə və ölümə səbəb olan başqa bir təhqir və terror formasıdır və UPMRC-ni tərk etməyəcəyik. Çox vaxt Fələstində israillilər bir neçə saatlıq şəhərin müəyyən yerlərində komendant saatını ləğv edəcəklər, lakin evlərini tərk edəndə insanları güllələyəcəklər.
Mən burada, Nablusda yaşayan Reuters-in müxbiri ilə mobil telefonla danışdım. O, həmkarının, eyni zamanda Reuters-də işləyən fələstinli fotoqrafın həbs olunduğu və mətbuat etimadnaməsinin cırıldığı barədə xəbərləri təsdiqləyib. Onun bir fələstinli jurnalist kimi küçələrə çıxmasına və hadisəni danışmasına icazə verilmir.
Qəddarlığa məruz qalmış fələstinli həkimlər, həkimlər, könüllülər və beynəlxalqlər UPMRC-yə qayıtdıqda, biz onların plastik qandallarını kəsdik və onlar da bizim yaralarımızı da müalicə etdilər. Biri, həkim, gündən-günə enerjili idi, sanki biz məclisdəymiş kimi nahar üçün düyü və qatıq yeyirdi. O dedi: “Biz onlara göstərdik. İndi bilirlər. Biz həmrəyik”.
Kristen Schurr 16 aprel, Nablus
(yeni mobil #ABŞ-dan 011 972 67 341 268, buradan 067 341 268)
ZNetwork yalnız oxucularının səxavəti hesabına maliyyələşdirilir.
ianə vermək